بریکس در برابر سازمان ملل نیست

بریکس در برابر سازمان ملل نیست

ایسراییل شمیل ، راشا تودی

اجلاسی (بریکس) که اخیراً در کازان پایتخت جمهوری تاتارستان برگزار شد، برای مدت طولانی در یاد دوستان و دشمنان روسیه خواهد ماند. با وجودی که بریکس گسترده تر شده است، هنوز موفقیت ها و چالش های زیادی در پیش رو دارد. در نهایت، این اتحاد باید به جهانی عادلانه تر با روش های تکاملی صلح آمیز منجر شود. این بدان معناست که کشورهای بریکس با وجود تمام نقص های این سازمان، سازمان ملل را دور نخواهند زد و برای اصلاح آن تلاش خواهند کرد.

به گفته رییس جمهور پوتین، قبل از هر چیز اصلاح شورای امنیت سازمان ملل متحد ضروری است. به نظر می رسد، مشکل را هم روسیه و هم امریکا میدانند و خواهان اصلاح شورای امنیت هستند. در صورتی که اصلاحات پیشنهادی هر دو کشور تفاوت اساسی دارد. روسیه خواهان کثرت گرایی عقیده و رویکردها است، ایالات متحده خواهان دیکتاتوری و اتفاق نظر است و بنابراین بر پذیرش آلمان و جاپان به عنوان اعضای دایمی شورای امنیت دو قدرتی که ثابت کرده اند دست نشانده های مطیع آن هستند اصرار دارد. روسیه کوشش دارد تا کشورهای عربی، افریقایی و امریکای لاتین را که دیدگاه خاص خود را نسبت به روند جهان دارند، وارد میدان کند. در عین حال، روسیه میخواهد تا حق وتویی را که از مواضع خود محافظت می کند، داشته باشد و ایالات متحده چندان مشتاق آن نیست، زیرا از قبل «سهم کنترول » با انگلیس، فرانسه، المان و جاپان را در شورای امنیت خواهد داشت.

باید درنظر داشت که موضع امریکا همچنان قوی است و حتا کشورهای بریکس نیز از نفوذ آن مبرا نیستند. هند علیرغم وسعت، جمعیت و اقتصاد قابل توجه، همچنان با بریتانیا گره خورده است. برازیل توسط مطبوعات طرفدار امریکا و عوامل نفوذی آن نقش درخوری ندارد. چین بازارهای اصلی خود را امریکا و اروپای غربی می داند. به همین دلیل روسیه عنصر اصلی کشورهای بریکس است و موضع خود را در برابر هژمونی امریکا مشخص می کند، اگرچه اخیراً از تلاش نافرجام (در زمان گورباچف و یلتسین) برای آشتی با غرب بیرون آمده است.

زمانی که بیانیه مشترک کشورهای بریکس را می خوانید، این امر به ویژه مشهود است. منتقدان آن را بی خاصیت و آشتی جویانه می نامند و سایر اعضای بریکس با نسخه رادیکال تر موافق نیستند. اما روسیه نمی خواهد موقعیت خود را در مصاف هایی که پیش رو دارد گسترش دهد.

تا هم اکنون بریکس فقط یک باشگاه است که هنوز به یک سازمان یا ابزار قدرتمند سیاست بین المللی تبدیل نشده است. هر چند اینجا ناتو نیست، جایی که جنرال های امریکایی آمرانه دستور می دهند و نخست وزیران و روسای جمهور از آن اطاعت کنند. حتا یک دبیرخانه دایمی هم وجود ندارد.

با این حال ما هنوز باید صبر کنیم و شاهد اعتلای بریکس در آینده باشیم.

کازان موفقیت بزرگی برای روسیه و پوتین بود و بیهوده بودن تلاش برای منزوی کردن کشور ما و رییس جمهور آن را نشان داد.

هند و چین نیز به نوبه خود توانستند در باره موضع مورد مناقشه مرزی مشترک خود به توافق برسند. آنها این اختلاف را از دوران استعمار به ارث برده اند، زمانی که بریتانیا تلاش کرد تبت متعلق به چین را تصرف کند اما اکنون این اختلاف که بارها به درگیری های مسلحانه منجر شده بود، حل شده است.

تنش ها بین ونزویلا و برازیل که در زمان بولسونارو، رییس جمهور سابق راست افراطی، مواضع خصمانه ای در قبال ونزویلا اتخاذ کرده بود همچنان ادامه دارد. رییس جمهور لولا داسیلوا رفتار دوستانه تری داشت، اما تحت فشار امریکا همچنین در مورد ادعای ایرادهای انتخابات ونزویلا صحبت کرد و حتا ورود ونزویلا به بریکس را رد کرد. رییس جمهور پوتین خواستار مذاکرات مستقیم بین برازیل و ونزویلا شد و ابراز اطمینان کرد که مذاکرات در نهایت موفقیت آمیز خواهد بود.

در مقابل، رییس جمهور برازیل تلاش کرد ارجنتاین را به عضویت بریکس بپذیرد اما خود خاویر مایلی، رییس دولت ارجنتاین درخواست عضویت خود را پس گرفت.

موضوعاتی از این دست به ویژه برای روسیه و ایران پراهمیت و برای چین تا حدودی اهمیت کمتری دارد و برای کشورهایی که به علت درگیری با ایالات متحده امریکا هنوز به طور کامل توسعه نیافته اند، اهمیت کمی دارد. به هر حال، بریکس هر چه تصمیم بگیرد مستقیماً مورد حمله هژمون قرار خواهد گرفت.

رییس جمهور پوتین به مهمانان اجلاس اسکناس عجیبی را نشان داد یعنی واحد پول بریکس که می تواند جایگزین دلار شود. بله، شوخی بود اما همانطور که می گویند، در هر شوخی بخشی از حقیقت وجود دارد.

آیا تا زمانی که دلار براقتصاد جهان حاکم است، کشورهای بریکس می توانند موفق باشند؟

زمان نشان خواهد داد. اما کشورهای بریکس باید برای یک جهش بزرگ آماده شوند. درهر صورت آماده سازی آن را که میتوان از« مبادله غلات» تا « مبادله الماس» تصور کرد چرا که آغاز مبادلات همه جانبه در اجلاس سران اعلام شد.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۴/ ۲۴ـ ۰۷۱۱