اسراییل کشور بدون چپ

اسراییل کشور بدون چپ

سوسیال دموکرات های اسراییل بدترین نتیجه خود در تاریخشان را بدست آوردند، مرتز حتا وارد پارلمان هم نشد!

نوشته کنات ملنتین

بلوک حامیان قدیمی بنیامین نتانیاهو درانتخابات زودهنگام سه شنبه گذشته پارلمان اسراییل تعداد اعضای خود در« کنست ـ پارلمان اسراییل » را از ۵۲ به ۶۴ افزایش داد.
از سوی دیگر، حزب کارگر بدترین نتیجه خود را از زمان تشکیل تحت این نام در سال ۱۹۶۸ترسایی با تنها چهار کرسی ثبت کرد ( سه کرسی کمتر از انتخابات قبلی در۲۳ مارچ ۲۰۲۱) .
مرتز، در سمت چپ حزب کارگر، به دلیل محدودیت ورود به پارلمان نتوانست ۳.۲۵ درصد لازم را بدست آورد و شکست خورد.
فقط تشکیلات تقریباً صرفا عربی چاداش که به عنوان بخشی از فهرست متحد در انتخابات شرکت کرد، با سه نماینده وضعیتی با ثبات داشت. حزب کمونیست، از جمله احزابی است که در این اتحاد مشارکت دارد.
حزب کارگر که معمولاً در زبان عبری به اختصار «آوودا» (کارگر) نامیده می شود، اکنون کوچک ترین جناح از ده جناح پارلمان جدید است. او با ۳.۶۹ درصد آرا، حتا ورود مجددش به پارلمان به خطر افتاد.
این نقطه پایین موقتی در تاریخ حزب سنتی است که ( که قبلا به نام ماپای شناخته می شد ) از زمان تاسیس دولت در سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۷ بر جامعه اسراییل تسلط داشت و همه ایتلاف های دولتی را رهبری می کرد. درآن زمان، تعداد نماینده گان حزب از ۴۴ کرسی نماینده گی در انتخابات قبلی در سال ۱۹۷۳ ترسایی به ۲۸ کسری کاهش یافت.
حزب راستگرای لیکود تحت رهبری مناخیم بگین با کسب ۳۳.۴ درصد آرا و ۴۳ نماینده برای اولین بار قویترین جناح و رهبر دولت شد. در دوره بعد، حزب کارگر در ابتدا وضعیت اش تغییر و حتا بهبود یافت و در انتخابات ۱۹۹۲ترسایی با ۴۴ کرسی قدرت عددی قدیمی خود را بازیافت، اما به هیچ وجه نفوذ اجتماعی خود را به دست نیاورد.
پس از ترور نخست وزیر اسحاق رابین، توسط یک قاتل افراطی راستگرا در ۴ نوامبر ۱۹۹۵، نتایج انتخاباتی حزب کارگر یا آوودا ، مستقیماً سیر نزولی را طی کرد و از ۳۴ نماینده در سال ۱۹۹۶ به ۱۸ کرسی در انتخابات ۲۰۰۶ رسید.
سپس پروسه ای از ارتباطات با احزاب دیگر یا انشعابات حزبی آغاز شد.
در سال ۲۰۰۹ حزب کارگر به عنوان کادیما و در سال ۲۰۱۵ به عنوان اتحادیه صهیونیستی به سیاستمداران سابق لیکود پیوست. زمانی که او در سال ۲۰۱۹ دوباره با نام خود نامزد شد، تنها ۴.۴۳ درصد را به دست آورد که برای شش کرسی پارلمان کافی بود.
قبل از انتخابات سه شنبه گذشته، حزب چپ گرای مرتز به دلیل نتایج ضعیف نظرسنجی تلاش کرد به لیست آوودا بپیوندد. با این حال، مراو میکاییلی، رییس آنها این موضوع را رد کرد( و بعداً به خاطر آن در حزب خود مورد انتقاد قرار گرفت.)
مرتز با ۳.۱۶ درصد نتوانست از محدودیت ورود به پارلمان عبور کند و « بلوک ضد نتانیاهو » حدود ۱۵ هزار رای خود را دست داد.
این اولین باریست که مرتز در ۳۰ سال گذشته تشکیل در کنست نماینده ندارد. او بهترین نتیجه خود زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ تاسیس شد با دوازده نماینده ثبت کرد.
حتا پس آخرین انتخابات قبلی در ۲۳ مارس ۲۰۲۱ حزب مرتز هنوز شش نماینده داشت. از زمان آغاز به کار، مرتز این تشکل افراد با پیشینه های مختلف را متحد می کند، که در سال ۱۹۹۷ یک حزب مشترک را تشکیل دادند.

شولامیت آلونی، سیاستمدار شجاع، که از سال ۱۹۵۹ یکی از اعضای ماپای بود، در روزهای آغاز هژمونی مسلط بود. راتز (جنبش حقوق مدنی و صلح) که تحت رهبری او در سال ۱۹۷۳ ترسایی تاسیس شد، با اشغال کرانه باختری و نوار غزه در سال ۱۹۶۷ مخالفت کرد و از همان ابتدا از مذاکره با سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) حمایت کرد.
یکی دیگر از عناصر انجمن مپام بود که در سال ۱۹۴۸ ترسایی تاسیس شد و از جنبش کارگری برخاسته بود. طبق درک خود، این حزب در ابتدا یک حزب سوسیالیستی بود که دیدگاهی کاملاً دوستانه نسبت به اتحاد جماهیر شوروی داشت و در طول سال‌های بعد به تدریج از آن فاصله گرفت.

منبع : یونگه ولت
تصویر از روز نامه اشتاندرد

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۱۴۱۱