امریکا درجنگ نفت و گازازهیچ جنایتی رویگردان نیست

امریکا درجنگ نفت و گازازهیچ جنایتی رویگردان نیست

ولادیمیرمالی شیف

۲۷ اکتوبر شصت سال از یکی از پرسر وصدا ترین جنایات در ایتالیای پس از جنگ گذشت. در ۲۷ اکتوبر ۱۹۶۲، انریکو ماتی، رییس بزرگترین شرکت نفت و گاز کشور بنام« ENI» ، در یک سانحه هوایی در نزدیکی میلان جان خود را از دست داد. سوظن مبنی بر اینکه این یک حمله تروریستی می تواند باشد بلافاصله بوجود امد، اما تحقیقات با بسته شدن پرونده به خاطر "نبود عناصر جرم" پایان یافت. در اوایل دهه ۷۰ کارگردان «فرانچسکو رزی» فیلم «پرونده ماتی» را که به این داستان مرموز اختصاص داشت تهیه کرد و از روزنامه ‌نگار معروف «مایورو دی مایورو» خواست تا دوباره درباره مرگ رییس« ENI » تحقیق کند. اما، این خبرنگار به زودی ربوده و بدون هیچ ردی ناپدید شد. در روز قبل از ادم ربایی، «دی مایورو» به همکاران روزنامه پالرمو« L'Ora » گفت: " من خبر جنجالی دارم که ایتالیا را تکان خواهد داد." ولی او فرصتی برای گفتن بیشتر نداشت. در سال ۱۹۹۷ ترسایی برگه های جرم تکمیلی پیدا شدند و تحقیقات جدیدی در مورد مرگ رییس شرکت« Eni. » اغاز شد. این بار تحقیقات به این نتیجه رسید که این یک خرابکاری بوده است. تجزیه و تحلیل ها حاکی از وجود اثار انفجار بر روی بدن مسافران بود. ثابت شد که بمبی با ظرفیت ۱۵۰ گرم « TNT» در هواپیما کار گذاشته شده است. این بمب پشت داشبورد پنهان شده بوده و ظاهرا هنگام باز کردن شاسی کار می کرد. با این وجود، تحقیقات نتوانست نامی از دستور دهندگان و عاملان جنایت ارایه کند. در فبروری ۲۰۰۳، دادستان «وینچنزو کالیا» سرانجام پرونده را تشکیل داد. «انریکو ماتی» در سال ۱۹۰۶ در شهر کوچکی در نزدیکی «پسارو»، از پسر یک سرکارگر «کارابینی» به دنیا امد. او بعنوان کارگر در یک کارخانه مشغول کار شد و مقام و منزلت شگفت اوری را پیدا کرد. پس از پایان جنگ، او سمت مدیر شرکت« Agip » را بر عهده گرفت - شرکت بزرگی که به جست وجوی ذخایر گاز و متان در شمال ایتالیا مشغول بود. در سال ۱۹۵۳ ترسایی به ابتکار او، کنسرسیوم دولتی انرژی« Eni » ایجاد شد که امروز یکی از بزرگترین شرکت ها در نوع خود در اروپاست. نفت در ایتالیا کم بود، «ماتی» شروع به جست وجوی آن در خارج از کشور کرد و در این جست وجو دشمنان خطرناکی را در مواجه با شرکت « هفت خواهر» انگلیسی- امریکایی برای خود تراشید. رییس شرکت نفت و گاز« Eni » شروع به همکاری با کشورهای افریقایی و خاورمیانه کرد و به کشورهای صادرکننده نفت سود بالایی از فروش ارایه داد ( تا ۷۵٪ به جای ۵۰٪ که توسط «هفت خواهر» ایجاد شده بود). علاوه بر این، در گرما گرم جنگ سرد، او شروع به همکاری با اتحاد جماهیر شوروی کرد. در اکتوبر ۱۹۶۰ ترسایی «ماتی» درکنار رییس جمهور ایتالیا، «جیووانی گرونچی» وارد مسکو شد. در طول اقامت رییس شرکت «ENI » در پایتخت شوروی، به او پیشنهاد شد که در نصب خط لوله نفت قفقاز- دریای شمال ، شرکت کند. دولت شوروی آماده گی خود را برای عرضه 12میلیون تن نفت درمدت چهارسال اعلام کرد (برای مقایسه : میادین نفتی « ENI» در مصرسالانه یک میلیون تن تولید می کردند و تولید در ایران به ۲ میلیون تن در سال می رسید ). در عوض، اتحاد جماهیر شوروی می خواست ۵۰ هزار تن لاستیک مصنوعی، ۲۴۰ هزار تن لوله فولادی با قطر بزرگ، پمپ برای پمپاژ نفت و کمپرسور برای خطوط لوله نفت دریافت کند. این قرارداد در ۱۱ اکتوبر ۱۹۶۰ ترسایی توسط خود « ماتی» و وزیر تجارت خارجی اتحاد جماهیر شوروی، «ان. پاتولی چیف» امضا شد.

برای ایتالیا، این معامله بسیار سودآور بود. این کشورتوانست نفت را از اتحاد جماهیر شوروی با قیمت ۱ دلار در هر بشکه خریداری کند، در حالی که از کویت به قیمت ۵۹/۱ دلار در هر بشکه به اضافه ۵۹/۰ دلار هزینه حمل و نقل وارد میشد. اتحاد جماهیر شوروی بهره زیادی برد. در اثر همکاری تجاری با ایتالیا، اتحاد شوروی تجهیزات با کیفیتی را به دست آورد که به این کشور اجازه داد بسیاری از وظایف مهم اقتصادی را حل کند و با این کار، « ماتی » که به منافع انحصارات نفتی انگلیس و امریکا برخورد می کرد، حکم اعدام خود را امضا کرده بود. برخی از مافیایی های پشیمان مانند گایتانو جیانی و توماسو بوسکتا ، تایید کردند که مواد منفجره در هواپیمای « ماتی » توسط اعضای مافیای سیسیلی کار گذاشته شده بود که مافیای امریکایی از آنها درخواست « کمک » کرده بود. در سال ۱۹۷۰ ترسایی دو روزنامه ‌نگار ایتالیایی به نام‌ های فولویو بلینی و الساندرو پرویدی در کتابی مستند به نام ترور انریکو ماتی، که در میلان منتشر شد، اعلام کردند که سقوط هواپیمای «ماتی» یکی از کارهای مشترک مافیا و سازمان سیا بوده است. جزییات دیگری از فعالیت های «ماتی» آشکار شدند که می توانستند باعث مرگ رییس شرکت « Eni» شوند. بنیتو لی ویگنی، نویسنده و دستیار سابق «ماتی»، اسناد ناشناخته ای را در امریکا پیدا کرد که آخرین روزهای زنده گی او را روشن میکند. از این اسناد معلوم شد که جان اف کندی ، رییس جمهورایالات متحده امریکا قصد داشته با «ماتی» ملاقات کند تا از طریق او روابط نزدیک تری با اتحاد جماهیر شوروی برقرار کند. متیو ساوینو، روزنامه‌ نگار ایتالیایی، نوشت: انریکو ماتی، از نظر واشنگتن به قهرمان به اصطلاح «حمله نفتی شوروی» تبدیل شد. ایالات متحده امریکا متقاعد شده بود که تجارت نفت مسکو با غرب می تواند ناتو را نابود کند. همانا ایتالیا را واشنگتن طراح این سناریو بحساب آورد، با این تصور که وظیفه اصلی انریکو ماتی ، دستیابی به خروج روم از اتحاد اتلانتیک شمالی و نزدیکتر کردن آن به بلوک کشورهای غیرمتعهد است. او به دشمنی برای نیروهای مختلف سیاسی و مافیایی تبدیل شد». اولین سو قصد به جان انریکو ماتی ،در جنوری ۱۹۶۲ ترسایی روی داد: مهاجمان سعی کردند هواپیمای او را هنگامی که رییس « Eni » قصد پرواز به مراکش را داشت منفجر کنند. تلاش دوم در اکتوبر همان سال موفقیت آمیز بود. ساوینو، به این نتیجه ‌رسید که: « پس از مرگ « انریکو ماتی ، پرونده استقلال انرژی بسته شد». نه تنها« ماتی » ، بلکه سایر کارفرمایان اروپایی نیز که تلاش کرده بودند به استقلال انرژی کشورهای خود دست یابند، قربانی سوقصد شدند. به نحوی که در سال ۱۹۷۳ ترسایی پسر کشتی ‌دار معروف یونانی ریستول اوناسیس ، الکساندروس ، در یک سانحه هوایی جان باخت. هواپیمای آبی- خاکی شخصی وی «یاجیو P.1۱۳۶L-2 » که یکی از مسافران آن بود در فرودگاه بین المللی «هلینیکون» آتن سقوط کرد. پدر الکساندروس، نیز "مقصر" بود به آنکه او شروع به همکاری در بخش انرژی با اتحاد جماهیر شوروی کرد و با دور زدن انحصارات امریکایی شروع به انتقال نفت با نفتکش های خود به خاورمیانه کرده بود. اریستول اوناسیس مطمین بود که ایالات متحده امریکا مقصر مرگ پسرش است. با این حال، مانند ماجرای «ماتی»، باز هم یافتن مقصران ممکن نشد. اکنون، ایالات متحده امریکا برای حفظ سلطه خود، از جمله در بازارهای انرژی، بسمت نابودی نه تاجران منفرد بلکه کل کشور رفته است ( اوکرایین را ضمن وادار کردن اروپا به بهانه درگیری ایجاد شده توسط انها برای کنار گذاشتن خط لوله ارزان روسیه و تحمیل گاز طبیعی مایع گران تر خود به کشورهای اروپایی ) نابود کرد. به خاطر همین امروزه، نه تاجران منفرد، بلکه هزاران نفر می میرند.

در این مقاله از کتاب های زیر استفاده شده است:

ا.و. کووالف، و مالی شف ، «پشت صحنه ترور»، اثر حقوقی. مسکو، ۱۹۸۵،

مالی شیف ، « یک سفر بی مانند از رم به آتن »، "Aletheia"، سنت پترزبورگ، ۲۰۲۲

https://www.fondsk.ru/.../kak-amerikancy-ubivali-za-neft

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۰۴۱۱