فرانسیسکو آریاز فرناندز/ گرانما
اخیراً آنتونیو گوتیرش، دبیرکل سازمان ملل متحد، هشدار داد که جهان در حال ورود به یک « بحران گرسنگی جهانی بی سابقه » است که زنده گی صدها میلیون نفر را تحت تاثیر قرار خواهد داد: فاجعه‌ای برآمده از کمبود مواد غذایی ناشی از تاثیرات تغییرات آب و‌هوایی، سال های شیوع ویروس کرونا، نابرابری، فقر، بحران جهانی، جنگ در اوکرایین و سیاست های تحریمی.
وی با تاکید بر اینکه هیچ کشوری از پیآمدهای اجتماعی و اقتصادی این بحران مصوون نخواهد ماند، گفت: « این وضعیت منجر به اعلام قحطی های متعدد در سال ۲۰۲۲ ترسایی خواهد شد و وضعیت در سال ۲۰۲۳ می تواند وخیم تر نیز باشد. »
گوتیرش بر تلاش‌های سازمان ملل برای دستیابی به صلح در اوکرایین و رفع انسداد مسیر صادرات مواد غذایی و کود از کشورهای درگیر، که یکی از دلایل اصلی افزایش غیرقابل کنترول قیمت مواد غذایی و سوخت بوده و بحران کنونی را عمیق تر کرده است، پافشاری کرد.
این مقام ارشد، خواستار کاهش بدهی‌های کشورهای فقیر شد تا بتوانند اقتصاد خود را سرپا نگه دارند و از بخش خصوصی نیز خواست تا به ثبات بازارهای مواد غذایی یاری رساند.
همچنین، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) در گزارش اخیر خود درباره چشم انداز غذایی فاش کرد که هزینه جهانی واردات مواد غذایی در مقایسه با سال ۲۰۲۱ ترسایی به میزان ۵۱ میلیارد دلار افزایش یافته است و این موضوع که بسیاری از کشورهای آسیب پذیر با وجود تحمل هزینه بیشتر، غذای کمتری دریافت می کنند، نگران کننده است.
غرب علی رغم، درخواست فزاینده برای صلح، کاهش قرضداری های جهان سوم، ایجاد صندوق‌های مالی سازمان ملل برای مواجهه با لحظه بحران، توقف جنگ در اوکرایین ( به عنوان سرچشمه آشکار بی ثباتی در اروپا )، اتخاذ سیاست‌های مسوولانه در برابر تغییرات اقلیمی و مقابله با بی ثباتی جهانیِ ناشی از مهاجرت، تنها با تشدید تهدیدات و تقابل بیشتر، حمایت های نامعقول [از عوامل بحران زا] و قمار همه چیز بر سر جنگ، به این درخواست‌ها پاسخ می دهد.
بیانیه های دولت امریکا، نزدیک ترین متحدان آن و نیز ناتو، مملو از گستاخی، مداخله و بی مسوولیتی در جهت دامن زدنِ بیشتر به درگیری در کیف و ابراز خصومت پنهان، علیه مسکو و پکن است. این هدف سلطه جویانه، امپریالیستی، امریکامحور و ستیزه جویانه در سخنرانی افتتاحیه ینس استولتنبرگ، سردبیر ناتو در مراسم افتتاحیه اجلاس سران ناتو در مادرید، علناً‌به زبان آمد. وی دو قدرت روسیه و چین را با عباراتی «نظیر دشمنان کنونی» و « رژیم‌های استبدادی که آشکارا نظم بین‌المللی را به چالش می‌کشند» علناً مورد حمله و انتقاد خود قرار داد.
به جای برگزاری نشستی برای رفع مشکلاتی که بشریت را تهدید می کنند، طرح های ناتو، عبارتند از: تسلیحات بیشتر، کمک نظامی چند میلیارد دلاری به اوکرایین، تشدید محاصره مسکو، افزایش هزینه‌ها و سرمایه گذاری در صنعت جنگ، احداث پایگاه‌های نظامی جدیدِ ایالات متحده در اروپا، همکاری اطلاعاتی بیشتر از کمک های بشردوستانه برای متوقف کردن جریان های مهاجر از «جناح جنوبی »، تشدید جوّ ترس برای توجیه تحریم های هماهنگِ جدید علیه روس ها و چینی‌ها، گفتمان متکبرانه جنگ سرد در بُرهه خطرات هسته ای و به طور هم زمان اصرار رهبران امریکایی و بریتانیایی به نشان دادن دندان های خود.
بر اساس ارقام موسسه کیل المان (Kiel Institute)، تنها بین جنوری و می سال جاری، ایالات متحده امریکا بیش از ۴۰ میلیارد دلار در چارچوب جنگ به اوکرایین کمک کرده است، در همان حال اتحادیه اروپا و بانک های آن نیز بیش از ۲۷ میلیارد یورو مصرف کرده‌اند.
اما در مقابل، غرب برای اقتصاد جهانی در جهت مقابله با بحران غذایی کنونی، بیش از ۵ میلیارد دلار به تلاش های سازمان ملل کمک نکرده است.
اما گویی همین مقدار نیز کافی نبود، اولین اعلامیه صادر شده از سوی هیاتی به ریاست بایدن در اجلاس سران مادرید این بود که حضور نظامی خود را در پولند، رومانیا، اسپانیا، ایتالیا، بریتانیا و المان و همچنین در منطقه بالتیک تقویت خواهند کرد. وی همچنین اعلام کرد که استقرار چرخشی با نیروهای زرهی، هوانوردی، دافع هوا و نیروهای عملیات ویژه در بالتیک « افزایش خواهد یافت».
جهان خواهان صلح است و بدان نیاز دارد و همچنین نیازمند غذا، سوخت و کود با قیمت‌های پایین تر، اما، تحت رهبری جوزف بایدن، استولتنبرگ و نخست وزیر بریتانیا طبل جنگ به صدا درآمده است و با سواستفاده از بحرانی که خود آفریده‌اند می کوشند تا از جنگ در اوکرایین برای تحکیم بیشتر توسعه طلبی ناتو و منافع ژیواستراتیژیک واشنگتن بهره برداری نمایند .
کاخ سفید و غرب، به رغم احتمالاتی نظیر گرسنگی، مرگ یا سومین و آخرین جنگ جهانی (نابودی هسته‌ای) و حتا بی توجه به تعداد بالای قربانیان، هزینه ها، بحران هایی که پیش تر بر روی کره زمین پدید آمده‌اند، آسیب های ناشی از بیماری‌های همه گیر، خشکسالی، قحطی، مهاجرت‌های کنترول نشده و جنگ های غارت گرانه با هزینه پنتاگون، کماکان بر مخالفتِ خود با صلح پافشاری می کنند.
اگرچه برخی از مفسران امریکایی و اروپایی خطرات بالقوه نگرش جنگ طلبانه بایدن و متحدانش را به صورت موقت ارزیابی می کنند، اما هیچ یک از آنان، در تمامی حوادثی که در حال وقوع است، اهمیتی را که منافع حزب دموکرات که بر جلوگیری از بازگشت ترامپ و جمهور‌ی خواهان متمرکز شده، پنهان نمی کنند، آنها (دموکرات‌ها) به یک درگیری شدید ناشی از تنشی بزرگ نیاز دارند تا با تحریک احساسات « میهن پرستانه » مردم، امکان پیروزی خود در انتخابات میان دوره‌ای نوامبر آینده را تحقق ببخشند.
یک مفسر اسپانیایی در مورد نتایج اجلاس سران مادرید به صراحت اشاره کرد: ناتو که «مرگ مغزی » آن توسط رییس جمهور مکرون، اعلام شده بود، یک تقویت کننده معجزه آسای توسعه طلبانه دریافت کرده است (…) این که آیا چنین توسعه‌ای امنیت بیشتری را به همراه خواهد داشت یا نه، امری است که سرنوشت آن را ستاره گان رقم خواهند زد، حتا اگر آن ستاره گان، ستاره‌های پرچم امریکا باشند. زیرا که دولت‌های امریکا همواره بر اساس طرح‌ها یا منافع خود، به طور یک جانبه عمل کرده‌اند، همانطور که در افغانستان و درگیری های دیگر دیده‌ایم. »/ دانش و امید
بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۲ـ ۰۵۰۹
Copyright ©bamdaad 2022