ملانشون میتواند اولین نخست وزیر چپگرای فرانسه شود

ملانشون میتواند اولین نخست وزیر چپگرای فرانسه شود

احزاب چپگرا که تقریبا از صحنه سیاسی فرانسه ناپدید شده اند، زیر پرچم جبهه و اتحادی که ژان لوک ملانشون تشکیل داده است، جان تازه ای یافته اند. دستور کاری یا برنامه سیاسی که توسط رییس جمهور امانویل مکرون ارایه شده است کاملا نامطمین و متزلزل است، بویژه که برنامه های ارایه شده دراین انتخابات توسط ملانشون با برنامه های رییس جمهور فرانسه کاملا متفاوت است.
پارلمان جدید فرانسه روز یکشنبه انتخاب می شود. اما کشور پولاریزه و تقسیم شده است و نارضایتی عمومی بسیار بالاست. ایتلاف احزاب چپ که توسط ژان لوک ملانشون، سیاستمدار چپ میانه فرانسوی گردهم آمده اند، در نظرسنجی ها در از جایگاه خوبی برخوردار است. مخالفان گرایش چپ دیگر در جایگاهی نیستند که به پوسترهای انتخاباتی « نخست وزیر ملانشون » پوزخند تمسخر بزنند. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که ایتلاف چپ در حال رقابت داغ با مکرون است و امکان اینکه ملانشون نخست وزیر فرانسه بشود کم نیست. ملانشون اتحاد جدید به نام نوپس «Nupes» را ایجاد کرده است. حزب او (فرانسه شکست ناپذیر ـ La France Insoumise)، توانسته سوسیالیست ها، کمونیست ها و سبزها را متحد کند.
مایکل گور، کارشناس ارشد رایانه ۴۵ ساله که هفته گذشته در یک گردهمایی ایتلاف چپگرا در پاریس شرکت کرد، گفت: « این واقعا شگفت انگیز است، در عین حال بسیار الهام بخش است و باعث افروختن شعله های امید و انگیزه در ما شده است. تمام جناح چپ پشت ملانشون صف کشیده.»

یا : « این احساس خوبی است که کسی در مورد چیزهای مشخص که دست و پا دارند و واقعی است صحبت کند.» با این حال نباید فراموش کرد که مکرون به صراحت گفته است که فقط او است که به تنهایی نخست وزیر را منصوب می کند، اگرچه دست او آنچنان هم که ادعا میکند باز نیست، انتخاب او به نتیجه انتخابات بستگی دارد که تنها در دور دوم در ۱۹ جون مشخص خواهد شد.
آرا اتحاد جدید جناح چپ در حال افزایش است. اگر آنها اکثریت را به دست آورد، مکرون عملاً مجبور می شد نخست وزیری را از این اردوگاه منصوب کند. بنابراین، اگر «نوپس» اکثریت را به دست آورد، رییس جمهور احتمالاً فردی را از ایتلاف انتخاب خواهد کرد، اگرچه لزوما میتواند این فرد ملانشون نباشد.
نظرسنجی ها حاکی از دست دادن قابل توجه آرا برای مکرون است، به خصوص که او دیگر مانند سال ۲۰۱۷ ترسایی روزنه امیدی برای خیلی ها نیست، این به وضوح با پنج سال ریاست جمهوری پر از بحران مشخص شده است. با این حال، در نهایت، موسسات نظرسنجی از این حرکت می ‌کنند که اردوگاه مکرون دوباره حداقل اکثریت نسبی را در پارلمان بدست خواهد آورد. کاندیداها بر سر ۵۷۷ کرسی نماینده گی بر اساس سیستم پیچیده ای رقابت خواهند کرد. در پایان، تنها آرای برنده در حوزه رای گیری مربوطه شمارش می شود.
در انتخابات ریاست‌جمهوری در اپریل، مکرون دومین دوره ریاست جمهوری را با قدرت به دست آورد و اکنون به دنبال اکثریت مطلق ( ۲۸۹ کرسی در مجلس ملی ۵۷۷ کرسی، مجلس سفلی ) برای تصویب سریع قوانین است. از جمله لوایحی که وی در نظر دارد که آنها را از تصویب مجلس بگذراند، افزایش نامطلوب سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۵ سال است. از سوی دیگر برخلاف مکرون، ملانشون مایل است آن را به ۶۰ سالگی کاهش دهد. او در دور اول انتخابات ریاست جمهوری با کسب ۲۲ درصد آرا در جایگاه سوم قرار گرفت. ملانشون از آن زمان تاکنون مبارزات انتخاباتی خود را آغاز کرده است: « من را به نخست وزیری انتخاب کن». تلاش جسورانه این سیاستمدار ۷۰ ساله برای رسیدن به ریاست دولت است، که نشانه ای از چشم انداز سیاسی ناروشن و درهم شکسته فرانسه است.
احزاب جریان اصلی سنتی مانند سوسیالیست ها و جمهوری خواهان دست راستی پس از شکست در انتخابات قبلی از کانون توجه رای دهنده گان خارج شده اند. در فضای سیاسی فرانسه اکنون سه بلوک ظهور کرد: یک بلوک چپ، یک بلوک راست افراطی و لیبرال های مکرون که دایما مشغول دادن هشدار به «افراطی ها» هستند. جناح جمهوری خواهان محافظه‌ کار، زمانی حزب سنتی محبوب و هنوز هم قوی‌ ترین نیروی اپوزیسیون در مجلس ملی، باید خسارات سنگینی را در انتخابات های گذشته متحمل شوند. دومین حزب سنتی جریان اصلی سوسیالیست‌ها، که تنها سایه‌ ای از گذشته خود هستند، خود را تابع ایتلاف چپ‌گرا ملانشون کرده است و خود با خط انتقادی یورویی موافقت کرده است که نقض قوانین اتحادیه اروپا را تایید می ‌کند. اما نوپس از اقتصاددانان معروف و معتبری مانند توماس پیکتی نیز حمایت میشوند.
این ایتلاف چپگرا در رقابت نیولیبرال های مکرون در بالای نظرسنجی ها قرار دارد. این هفته، چپگرایان حتا در یک نظرسنجی، البته با احتمال اینکه احتمال خطا را هم باید در نظر گرفت، در صدر قرار داشت. لوپن که در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری از مکرون شکست خورد، سوم شد. لوپن متمایل به راست می ‌داند که حزب جبهه ملی او تحت سیستم انتخاباتی کنونی نمی ‌تواند با اتحاد ملانشون رقابت کند. لوپن در خواسته های انتخاباتی خود از حامیانش می خواهد که به او رای دهند، تا در حد امکان نماینده گان مجلس بیشتری را راهی مجلس کند تا راه رییس جمهور فرانسه را برای رسیدن به قدرت کامل را مسدود کند.
برخلاف پیشنهاد ملانشون برای نخست وزیری، هدف لوپن این است که ابتدا یک گروه پارلمانی تشکیل دهد تا زمان سخنرانی و موضع گیری های بیشتری در مجلس داشته باشد و مزایای دیگر را نیز به دست آورد. برای این کار به حداقل ۱۵ نماینده نیاز دارید. حزب او در انتخابات ۲۰۱۷ ترسایی فقط هشت کرسی به دست آورد.
لوپن روز پنجشنبه در جریان یک سفر کمپاین انتخاباتی خود به شهر ساحلی آگده در جنوب کشور در توییتر نوشت: « ژان لوک ملانشون هرگز نخست وزیر نخواهد شد. او به فرانسوی ها دروغ می گوید… آنهم چند روز قبل از بازنشستگی اش.»
ملانشون یک سیاستمدار باتجربه و با تبحر در سخنرانی و محصور کردن مخاطبان است و خواسته های او برای برقراری عدالت اجتماعی برای بسیاری از رای دهنده گان از جمله کریستل بیکر ۳۲ ساله که اتحاد را نقطه کانونی برای افراد مشابه می بیند بخصوص برای آینده برادر معلولش این برنامه سیاسی ملانشون جذابیت دارد.
بیکر در راهپیمایی پاریس در سالونی که مملو از جمعیت بود گفت. « ما ممکن است پیروز نشویم، اما می توانیم یک گروه بزرگ پارلمانی داشته باشیم، می توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم. « نوپس برای عدالت اجتماعی و … مسایلی مانند سیستم سلامت، محیط زیست،آموزش و یا بهتر شدن وضعیت معلولان مبارزه میکند».
اتحاد ملانشون وعده افزایش حداقل دستمزدها و حقوق در بخش‌های مختلف و ملی کردن فرودگاه‌ها و بزرگراه‌ها را می‌دهد. او با « نیولیبرالیزم و اقتصاد مالی کازینویی» مخالف است.
او هفته گذشته در رویدادی در پاریس گفت: «مفسران خارجی اگر می ‌خواهید بدانید فرانسه چیست، همین است: آزادی، برابری، برادری و رفاه اجتماعی».

از سوی دیگر، برای برونو لو مایر، وزیر اقتصاد مکرون، طبق معمول ملانشون « چاوز گالی » است. این اشاره به هوگو چاوز، رهبر سابق ونزویلا، که به خاطر انقلاب سوسیالیستی‌اش معروف است، راست ها علاقه دارند چاوز را به مردی به فردی تشبیه کند که عاشق بحث و جدل است، و در این وضعیت ثابت مانده است. ملانشون وقتی آخر هفته گذشته توییت کرد که «پولیس فرانسه در حال کشتن مردم است» آخرین غوغای خود را هم برانگیخت. این پست توییت به این علت منتشر شد که پلیس فرانسه به سمت اتومبیلی که به فرمان ایست بی توجهی کرده بود شلیک کرد و یکی از سرنشینان موتر تیز رفتار را به قتل رساند.
مکرون به نوبه خود پس از این موضع گیری، ملانشون را افراطی توصیف کرد. او در جریان بازدید از منطقه تارن خطاب به رسانه های فرانسه گفت: « هیچ چیز نمی تواند خطرناک تر از پیشنهاد افراطیون مبنی بر افزودن بی نظمی جهانی به بی نظمی فرانسوی های باشد.». نتیجه انتخابات پارلمانی تا حد زیادی تعیین می کند که فرانسه در سال های آینده چه مسیری را در پیش خواهد گرفت.
آیا مکرون می تواند در آینده با کابینه خود حکومت کند؟ آیا توازن قوا او را مجبور خواهد کرد تن به انتخاب نخست وزیر و دولت را از اردوگاهی مخالف بدهد؟ یا اینکه حداقل مجلس برای او تبدیل به ارگانی آزار دهنده میشود؟

مجله هفته

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۱۷۰۶