واگذاری قدرت با ترفند جدید

 

عبدالاحمد فیض

 طرح جدید امریكایی صلح را كه با دیپلوماسی ترغیب وتهدید توام است خواندم، این طرح عصاره ازتجدید نظر اداره جدید ایالات متحده است، كه بدون كمی وكاستی تطبیق مو به موی موافقتنامه دوحه را تبین بخشیده است، طرح جدید ایجاد تغیردر چگونگی تعمیل وتطبیق توافقات دوحه را با ذكر مشاركت مخالفان مسلح درمجالس پارلمان وسایر بدنه های قدرت وهكذا ذكراین جمله زیبا كه زعامت سیاسی آینده درافغانستان ازمجرای انتخابات وارد عرصه قدرت خواهد شد، سیمای دلگرم كننده ای بخشیده است.               

اما این طرح گیچ كننده كه تذكار جملات چون پارلمان و انتخابات، عده ای را مجاب وخواب حفظ نظام ودستاوردها را درصورت تحقق این طرح می بینند، با تصریح نكات كلیدی دراین طرح یعنی، قانون اساسی جدید، ساختارهای جدید قدرت وپایه گذاری نظام اسلامی جدید وهمچنان ایجاد نهادهای جدید اعمال قدرت ونظارت بر پایه قرایت طالبان، ازدید سیاسی وحقوقی معنای جز نفی كلی نظام سیاسی و حقوقی كنونی نداشته وبوضوح  تداوم مفادی است كه در موافقتنامه دوحه پیش بینی شده است.                                                                                                                                                

درطرح جدید تشكیل اداره مشاركتی را بدیل قدرت موجود معرفی، لذا با اندک تامل میتوان درک نمود كه تفاوتی از منظر محتوا وهدف در ماموریت سفیر خلیل زاد و رویكرد ایالات متحده بمنظور بیرون رفت از بحران كنونی وجود ندارد. آنچه که طرح جدید را از راهبرد قبلی واشنگتن در پیوند به حل وفصل اوضاع افغانستان تفكیک مینماید، فقط ظهور تغیرات در نحوه تداوم مذاكرات، عطف توجه بیشتر به عوامل منطقه وی بحران واعطای نقش بیشتر به سازمان ملل متحد به قصد غنابخشیدن به ابعاد حقوقی روند تلاش های صلح درافغانستان است.                                                                             

در نامه رسمی انتونی بلینكن وزیر امورخارجه ایالات متحده كه عنوانی رییس جمهورغنی وعبدالله عبدالله رییس شورای صلح صدوریافته است حاوی گوشزدهای معنا داری است كه درظاهرامركابل را به همكاری بیشتردرزمینه عملی شدن نقشه جدید فرا خوانده است، اما ساده لوحانه خواهد بود اگر این نامه را جلب همكاری بیشتر وتشریک مساعی نام نهاد، بلكه نامه وزارت خارجه ایالات متحده امریکا به معنای اخطاربه واگذاری كرسی واقتدار به اداره موقت یا مشاركتی است كه دراسناد دوحه تسجیل شده بود.در نتیجه میتوان اذعان داشت كه دگرگونی های غیرقابل انتظاری در راه است، ایالات متحده دیگر قادر به تداوم حمایت از كابل با حضور نظامی و پرداخت هزینه های سنگین كه مقادر بیشتر آن به هدر رفته است را ندارد، زیرا استراتیژی مبارزه با تروریزم دیگر نقش برآب گردیده و واشنگتن از بن بست جنگ و عدم پیروزی نظامی در نبردگاه خونین افغانستان كه محصول راهبرد نادرست واشنگتن در تمام دوران مشاركت رزمی این كشور در افغانستان است، بخوبی آگاه است، بنابرین علی الرغم آرزوی همگانی برای تامین صلح در وطن عزیز، اینكه سناریوی جدید با چه میكانیزم های به استقرار صلح دایمی، امنیت و ارزشهای ملی منتهی خواهد شد، درهاله ابهام قراردارد.

 

 

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۱ـ ۱۲۰۳

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 

Copyright ©bamdaad 2021