مسوولیت تاریخی و تقاضای مادروطن

مسوولیت تاریخی و تقاضای مادروطن

سید عارف گهریک

جنگ در افغانستان ناخواسته و در مالکیت افغان ها نیست و صلح، حق اساسی و یگانه آرزوی دیرینه مردم رنجدیده و مظلوم افغانستان است.

در حقیقت، آنانیکه نمیتوانند و یا نمی خواهند منافع را از طریق و صورت برنامه های مسالمت آمیز بدست بیآورند، با کشاندن شعله های خانمانسوز جنگ در کشورهای چون افغانستان میخواهند به مقاصد شان برسند و به گونه های تسلط استبدادی، استعماری و استثماری قدرت، به غارت و چپاول منابع اقتصادی و سرکوب اقتدار انسانی و همزیستی مسالمت آمیز ملت های درگیر و متضرر از جنگ، میپردازند. و این عمل بدریخت و پچل آنقدر که میتواند، انسان ها و ملت های بزرگ را متضرر و دردمند بسازد به همان اندازه بهتر میتواند شکل و صورت قبیح و خبیث عاملان شنیع و استثمارگرِاستبداد، جنگ و غارت منابع اقتصادی را به جهانیان برملا و واضح بسازد. چنانچه تداوم و تشدید خشونت و جنگ در ممالکِ در حال جنگ ، و گاهی هم تضاد و برخوردهای ناخواسته ای سیاسی، مذهبی و اجتماعی در حوزه های مصوون و مقتدر ملل جهانِ رده اول و دوم، بیانگر خواست و امیال ضد بشری جنگ افروزان، مدیران جنگ و صلح ستیزان آشوب گر است که در این اواخر با وضاحت کامل، چشم و گوش می بینیم و می شنویم.

اما متاسفانه مالکان، مدیران و عاملان بزرگ جنگ و جنایتکاران جنگ افروز جهانی با استفاده از عمال خاین و خود فروخته داخلی، جنگ و رویداد های خونین و ننگین را، تحت عناوین مختلف چون به اصطلاح جهاد، دولت اسلامی، امارت اسلامی و یا کدام سواستفاده دیگری از ارزش های تاریخی و مقدسات دینی و مذهبی، چندیست بالای مردم مظلوم افغانستان جاری ساخته و از آن بی شرمانه سود میبرند.

مردم شریف افغانستان فاجعه های خونین و ننگین فراموش ناشدنی دوره های استبداد و جنگ خاصتا دهه هفتاد و تسلط سیاه ارتجاعی حاکمیت به اصطلاح امارت را در کشور عزیز خود تجربه نموده اند و میدانند عامل بدبختی و ویرانی افغانستان کدام های داخلی و بیرونی هستند.

زنده گی در فضای صلح و رفاه حق اساسی بشری هر انسان خاصتا ما افغان ها که حدوداً چهار دهه میشود در آتش و اثرات ناگوار جنگ های تحمیلی و تمویلی بیگانه، جان میبازیم و تا هنوز به یک آرامش نسبی در کشور خویش نیستیم، است.

فراموش نشود، هرآن صلحی که باعث نابودی ارزش ها، دستآوردها و ساختارهای سازنده مدنی و ملی ما گردیده منافع دیگران را تامین بکند، نا خواستنی و نامیمون است.

بناً در این زمان، فهم، شعور و احساس وطن دوستی مردم شرافتمند افغانستان خاصتا نسل پویا و بالنده جوان آنقدر است تا از برنامه هایکه وطن شانرا به منجلاب بدبختی فرو می برد، آگاه و در محور برنامه های وطنپرستانه و دلسوزانه رهبران و فرزندان واقعی کشور منسجم گردند و از حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، شرف و عزت میهن آبایی شان دلیرانه و وطنپرستانه دفاع نمایند.

صلح پایدار و باعزت غرور و عفت ملت افغانستان است نه صلح نمادین و تحمیلی که ما را به گذشته خونین، ننگین و سیاه ببرد و منافع نامشروع و نادرست دیگران را تامین بکند.

این خواست ها و خودکامه گی های نادرست اندیشان قرن، وضعیت را در افغانستان آنچنان بحرانی و ناباب جاری ساخته است که نظام فعلی نمی ‌تواند و یا اجازه ندارد حتا کوچکترین مشکل امنیتی همانا مصوونیت اجتماعی شهروندان است، را رفع بسازد.

بناً با درک مسوولیت تاریخی و تقاضای مادر وطن، یگانه اقدام و تصمیم خردمندانه و مسوولانه معقول، در یک چنین شرایط حساس تاریخی بیداری، انسجام و ایستاده گی قاطعانه تمامی اقشار جامعه در محور برنامه ملی معتبر تا برچیده شدن برنامه های ضد ملی و ویرانگر و اقتدار سیاسی ملی مترقی و دموکراتیک در کشور است و خواهد بود.

به پیش تا پیروزی برهمیش!

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۰ـ ۰۹۱۱

مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .