توافق نامه صلح ، امید ها و نگرانی ها

توافق نامه صلح ، امید ها و نگرانی ها

صبور ثابت

مردم افغانستان نزد یک به چهار دهه می شود که در جنگ ، مهاجرت و خشونت های گسترده به سر می برند ضرر و زیان های این جنگ طولانی وناخواسته را با تمام وجود خود احساس می کنند ، مردم ما دیگر از جنگ ، برادر کشی ، خونریزی و پیآمدهای زیانبار آن کاملا به ستوه آمده اند و در طی این مدت طولانی قدرت های بزرگ جهانی و متحدین بین المللی آنها برای بد ست آوردن اهداف استراتیژیک سیاسی واقتصادی شان در کشورما مقابل هم قرارگرفته وبا حضور مستقیم و غیرمستقیم شان در این جغرافیای پیجیده ، وبا استفاده از منابع مالی شان به استخدام تعدادی از جواسیس ، معامله گران و ایجاد گروه های افزاری به جنگ های نیابتی پرداختند که باعث کشته شدن ، معیوبیت و مهاجرت میلیون ها هم وطن عزیزما گردیدند.

این جنگ های خانمان سوز تا هنوز با اشغال کشور ما توسط امریکا ومتحدین ناتوی آن ادامه دارد، این طولانی ترین جنگ ایالات متحده امریکا و متحدین ناتو درافغانستان نه تنها برای مردم کشور ما درابعاد گوناگون زیانبار بوده ، بلکه برای ناتو وبخصوص امریکایی ها نیززیان های مالی و جا نی را درپی داشته است که با تاسف این جنگ ها وضعیت سیاسی و اجتماعی کشور ما را نسبت به هر وقت دیگر پیچیده تر ساخته است . بعد از سپری شدن هژده سال دوام جنگ توسط سربازان امریکایی از جانب مسوولین آنها درافغانستان بی معنا گفته شده است و حدود هژده ماه می شود که ایالات متحده امریکا با توظیف و فرستادن نماینده خاص آنها زلمی خلیل زاد به قطر مصروف گفت وگوی صلح با طالبان بود که بعد از بحث های دوامدار درپشت درهای بسته به تاریخ دهم حوت سال ۱۳۹۸ توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان با حضور بیشتر از سی تن نماینده و سفرای کشورهای خارجی در دوحه پایتخت قطر به امضا رسید در حالیکه هیچ نماینده از حکومت ، سیاسیون ، جامعه مدنی و شخصیت های مطرح کشور درجلسات حضور نداشتند ، حتا در محفل عقد تفاهم نامه نیزازآنها دعوت بعمل نیآمد .

در این توافقنامه هردو طرف تعهدات خود را دارند که مهمترین آن خروج سربازان کامل امریکایی و شرکای آن درمدت چهارده ماه ازافغانستان ، سرکوب گروه های تروریستی القاعده و داعش توسط طالبان و جلوگیری از حملات تروریستی آنها از خاک افغانستان علیه امریکا و کشورهای هم پیمان آن ، رهایی پنج هزار طالب اسیر از محابس حکومتی قبل از آغاز مذاکرات بین الافغانی الی تاریخ دهم مارچ سال جاری . این ها همه میرساند که شاید برنامه جدید دیگری زیر سایه گروه طالبان در راه باشد که اشتباه بزرگی خواهد بود برای ادامه جنگ و بحران درافغانستان . از طرف دیگر مردم سخت نگرانند که عدم قبول نتایج انتخابات توسط کاندیدان بازنده و ایجاد بحران توسط زورمندان و تهدید ارگ به ساختن حکومت موازی ، توظیف والیان خودسر واز طرف دیگر به رسمیت نه شناختن حکومت توسط طالبان ، چالش های بزرگیست فراراه مذاکرات بین الافغانی و رسیدن به نتایج مطلوب مطابق خواست مردم افغانسان .
درصورتیکه یک حکومت مرکزی و مسوولیت پذیر وجود نداشته باشد مردم امید وار نیستند که این گروه های افراطی ، جاه طلب و زور گوی مسلح که عامل کشتار ، فقر و مهاجرت گسترده مردم می باشند وبا خصومت های ذات البینی که دارند بتوا نند ازمردم نماینده گی کنند ومطابق خواست مردم و حفظ منافع ملی به توافق برسند و صلح دایمی برقرار شود . اگر قدرت های بزرگ (امریکا و روسیه )و متحدین منطقه وی آنها به این نتیجه رسید ه باشند که از جنگ وارداتی نیابتی شان در کشور ما دست بکشند و وا قعاْ خواهان صلح سراسری برای افغانها باشند از حمایت این گروه های جنگجو و فاسد د ست بکشند وبه مردم بی دفاع افغانستان رجوع کنند و حمایت کنند تا مردم نماینده گان حقیقی ، صادق و قابل قبول شانرا برگزینند وبا حفظ دست آورد های فعلی کشور با طالبان داخل مذاکره شوند تا جهت ایجاد یک حکومت فراگیر همه شمول و دموکراتیک از طریق انتخابات به توافق برسند عجالتآ ازهمین حکومت که توسط کمسیون مستقل انتخابات برنده اعلان شده است حمایت صورت گیرد تا سهولت آفرینی نماید برای مذاکرات بین الافغانی و انتخابات بعدی تا از فرصت بو جود آمده برای تحقق صلح دایمی و ایجاد حکومت قابل قبول بعدی برای همه استفاده عظمی صورت گیرد .

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۰ـ ۰۳۰۴

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .