ازدموکراسی قلابی تا بسیج نیروهای ملی

ازدموکراسی قلابی تا بسیج نیروهای ملی!

عبدالاحمد فیض

دولت وساختارهای سیاسی کنونی درنتیجه دخالت مسلحانه خارجی شکل گرفت ومانند هردولت که بعد ازدخالت مسلحانه خارجی بوجود می آید منافع، امیال وتمایلات سیاسی دولت ویا دولت های خارجی حامی در وجود چهره های وابسته به وضوح مطمح نظرقرارمیگیرد . ایالات متحده ومتحدین ناتوی آن بعد ازتهاجم گسترده نظامی با توجه به اهداف راهبردی وماهیت اشغالگرانه حضورسیاسی ونظامی درافغانستان هیچگاهی درپی ایجاد یک دولت که برپایه منافع ومصالح ملی کشوراستوارباشد نبوده وازهمان آوان پایه گذاری دولت بعد ازنظام طالبانی درکنفرانس بن یک ترکیبی نامتجانس شیفته قدرت برمردم تحمیل شد وچهره های بنام تکنوکرات که با ایالات متحده وسیستم غربی همنوای داشتند با تفاهم با محافل قرین با نهادهای جاسوسی این کشورها بمثابه بانیان وترویج کننده گان ارزشهای غربی به مقام های کلیدی منصوب گردید که جز ثروت اندوزی وغارت کمک های بین المللی به بدبختی های فراگیر، فقروتهی دستی لشکرمیلیونی وتن مجروح این وطن اعتنای نداشته و ندارند.

افزون برین سیاست جابجای افراد مرتبط به حلقات پیمانکار و قراردادی های خارجی که به برکت سلطه نظامیان خارجی یک شبه به ثروت های میلیونی باد آورده دست یافته واکثرأ درفقدان دانش سیاسی وتفکرملی قرارداشتند درپست های حساس دولتی ونهادهای نماینده گی بطورفزاینده درهجده سال حضورغرب گماشته شده اند که این روند بکارگیری مامورین دارای صلاحیت تصمیم گیری های مهم بوضوح به ظهورالیگارشی وهسته مافیایی قدرت به زیان منافع ملی انجامیده است.

هکذا عناصرزورمند، وحلقات مافیایی وابسته به نهادهای استخباراتی خارجی درهجده سال گذشته تحت پوشش دموکراسی، روند متعارف ایجاد دولت مدرن و پروسه دولت وملت سازی را درمحورمنافع شخصی وگروهی به شدت سبوتاژنموده و تلاش نمودند تا ازایجاد دولت قانونمند ومسوول مبتنی به خواست های همگانی جلوگیری نمایند ولذا این امرموجب شده است تا قانون وعدالت درسطوح مختلف جای خود را به بیروکراسی لجام گسیخته،رشوه، سواستفاده های سیاسی، مالی واخلاقی داده وبه تضعیف دولت بیانجامد.

مصایب ناشی از فساد مالی، سیاسی واداری که ازبدوی پیدایش نظام ودولت در وجود افراد وحلقات معین مافیایی در کشوررشد نمود،چنان ابعاد گسترده بخود گرفته است که دیگرماشین قدرت دولتی درخدمت عامه نه ، بلکه درعمل به اسباب حمایت اززور و ثروت کانون های قدرت نامشروع دروطن مبدل گردیده است. مردم افغانستان درطی هجده سال گذشته غنیمت گیری پست های دولتی ومقام های کلیدی توسط کانون های قدرت های مافیایی و زورگو را به طرز بی رویه شاهد هستند که درقالب حکومت فامیلی یا نیپتوکراسی که ازویژه گی های نظام های توتالیتراست متبارزگردیده است لذا سلطه جابرانه قدرت مافیایی درتمامی بدنه های قدرت باعث آن شده است که تمرین دموکراسی یا گزینه انتخابات که ازآن به مثابه یکی ازعمده ترین دستآورهای دوران کنونی بعد از رژیم استبدادی طالبان یاد میشود ، به مثابه ابزارخدعه، اغوا وتطمیع توده ها درخدمت محافل ثروتمند وعنصر زورقرارگرفته وامید یک دولت یا رهبری منتخب درکشوربه یاس و بی باوری عمومی مبدل گردد، چنانچه هیچ دولتی تا اکنون درافغانستان محصول یک انتخابات مشروع که در آن ازکاربرد ابزارهای نا مشروع سخن درمیان نباشد، بیرون داده نشده است که انتخابات(۲۰۱۴) وانتخابات آمیخته با تقلبات گسترده پارلمانی آخیرمثال بارزی درزمینه پنداشته میشود.

افزون برین طوری که تذکاریافت، تدوام وگسترش مداخلات خارجی درامورانتخابات افغانستان، توسعه روزافزون جنگ نیابتی و فساد سه عنصربا پیامدهای زیانباراست که موجب شده است تا دیگرانتخابات وسیله تمثیل اراده مردم نه بلکه بیک ابرازباجگیری وبه قدرت رسیدن معدود چهره های مبدل گردد که قدرت وسیاست را دراین کشور به گروگان گرفته وچنان می نماید که دراین ماتمسرا ازوطنپرستان وخادمانش کسی دیگری وجود ندارد.

به باوراین قلم وبا امعان به فکتورهای که بزبان ساده ومشت نمونه خرواردر فوق ازآن تذکاربعمل آمد، دلبستن وامید برای آینده بهترونجات میهن ازبدبختی های فزاینده کنونی ازمجرای انتخابات و بخصوص انتخابات آینده آنهم دروجود همین ساختارهای ملوث به فساد وغیرحرفوی، مراکزگوناگون قدرت مافیایی، رهبران آزموده شده با گرایش های سنتی وقومی اشتباه تاریخی بیش نیست وهکذا سطح بالای بی سوادی وکم سوادی ، فقروتهی دستی درمیان لایه های مختلف اجتماعی، نفوذ گسترده زورمندان محلی بوضوح باعث خواهد شد تا انتخابات کماکان به ابقای افراد وحلقاتی درقدرت منجرگردد که بازتاب دماگوژی واغوای توده های میلیونی بوده نه ممثل امیال وخواست های مردم این سرزمین که دروطن خودشان به گروگان مبدل شده اند.

اما با اطمینان میتوان اذعان داشت که علی الرغم همه مشکلات درابعاد وسیع این وطن درفقدان شخصیت های ملی، دادخواهان، روشنفکران میهن پرست و رزمندگان ملی قرارندارد، دراین کشورکماکان ظرفیت ها وامکانات بالقوه فراوان در وجود نیروهای ملی ومیهن دوست وجود دارد واشتباه خواهد بود تا به یاس تن داده وصحنه را به دشمنان شناخته شده این وطن و یا کانون های فساد ومافیایی تهی ساخت‌، بلکه اتحاد وهمبسته گی ملی و بسیج مردم درمحوریت نیروهای ملی، دموکراتیک ومیهن پرست متضمن بقای افغانستان واحد و راهگشا برای بیرون رفت ازبن بست موجود خواهند بود.

بامداد ـ دیدگاه ـ ۴/ ۱۹ـ ۶۰۲۰۵

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .