برنامه تسلیمی افغانستان رسمأ آغاز گردید

برنامه تسلیمی افغانستان رسمأ آغاز گردید

عارف عرفان

در حالیکه افغانستان هنوزهم زخم خونین مصالحه،معامله گرانه، کاذب و تحمیلی گرباچوف رهبر پیشین اتحاد شوروی را در بدن دارد، اینبار امریکا تحت همین عنوان (مصالحه) ودر راستای همین سناریو می خواهد در یک معامله عقب پرده، قایق شکسته افغانستان را درموج ها رها نموده،آانرا تکه تکه ،پارچه پارچه ساخته وبا استقرار نظام فوندمنتالیستی وحافظ منافع امریکا در وجود طالبان، سیاه ترین دوره تاریخ را در کشور تکرار نماید.
هفته قبل همزمان با آغاز مذاکرات میان امریکا وطالبان در قطر، با توجه به جو آشفته سیاسی داخلی ومنطقه ای اینجانب تحت عنوان« افغانستان میدانگاه نبرد جهانی » به صراحت پیشبینی نمودم که امریکا در گفتمان با طالبان،میخواهد جغرافیای افغانستان واقتدار سیاسی کشور را معامله نماید.
مذاکرات قطر نخستین نردبان اقتدارسیاسی سراسری طالبان رابا اهدای گستره بزرگ قلمرو کشور برای آنها رسمآ بنیاد نهاد.دیگر قفل حاکمیت ونمایشنامه دموکراسی درافغانستان کاملأ شکسته شد وبا ترفندهای فریبنده کلید آن برای طالبان واگذار گردید. بیگمان این برنامه برای گام بعدی مراکز شهرها وولایات را در برگرفته وتا پایتخت کابل گسترش می یابد.
مجموع تحلیل ها نشان میدهد که تسلیمی افغانستان برای پاکستان به مثابه هدایت گر اصلی نیروی طالبان در سرلوح این معاملات قرار گرفته است.حال سرنوشت میلیونها انسان در افغانستان بدست گرگان و آدمخواران رقم خورده وهمه چراغ های مدنیت درآن شبستان خاموش گردیده و « انسانیت « در تابوت سپرده می شود.
آیا هنوزهم برای شنیدن فریاد تاریخ برای گذاراز نزاع های قومی، وافتراق سیاسی ، برای ایجاد و همبسته گی ملی وایجاد سنگر واحد برای نجات افغانستان دیر شده است؟ هرگاه آزادیم ، دولت داریم وملت، چگونه وچرا فرمان عقب نشینی ارتش مان از واشنگتن صادر میگردد؟
بنابر قول نیویارک تایمز دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا دستور عقب نشینی نیروهای افغانستان را از ساحات روستایی وکم جمعیت افغانستان صادر نمود.1
به قول منابع وزارت دفاع افغانستان بلا درنگ پس از صدور فرمان ترامپ، عقب نشینی نیروهای ارتش افغانستان از برخی از محلات روستای آغاز گردید. روزنامه نیویارک تایمز تحت عنوان "استراتیژی جدید امریکا درآیینه پلان پیشین افغانستان برای عقب نشینی "خاطر نشان میدارد: «
واشنگتن تایید کرد که اداره ترامپ ازارتش افغانستان خواسته است تا از مناطق کم جمعیت کشور عقب نشینی کنند.مامورین امریکا اطمینان دادند، که مناطق وسیعی از کشور در کنترول طالبان باقی خواهند ماند.
روز نامه نیویارک تایمز از مقاصد شوم و اهداف راهبردی واشنگتن برای تسلیمی افغانستان پرده برداشته خاطر نشان میدارد : « این رویکرد در بخش سِری یی از استراتیژی جنگی قبلی که توسط رییس جمهور ترامپ در سال گذشته اعلام گردید، گنجانیده شده بود. براساس گفته های سه مقام رسمی امریکا که نخواستند نام شان فاش شود،واسناد را به « نیویورک تایمز» تعریف نموده گفته اند که به منظور حفاظت از نیروهای نظامی از حملات در پاسگاه های جداگانه و آسیب پذیر وبخاطر تمرکز بردفاع از شهرهای مانند کابل، پایتخت و سایر مراکز پر جمعیت این تصمیم اتخاذ شده است » . نیویارک تایمز چشم انداز موثریت وپایداری این استراتیژی را مورد پرسش قرار داده می نگارد : « خروج این نیروها شبیه به استراتژی هایی است که ادارات بوش و اوباما در طول جنگ تقریبا ۱۷ساله آنرا شروع کرده وبه آن لگد زده اند. ازاین امر به طور موثرمیتوان اطمینان حاصل خواهد کرد که طالبان و دیگر گروه های شورشی ،قلمرو معینی را در کنترول داشته ودولت کابل را میگذارند تا فقط از کابل وشهر های مانند کندهار،کندوز ،مزارشریف وجلال آباد محافظت بعمل اورد.» نیو یارک تایمز بر ضعف وناکامی استراتیژی وپالیسی دولت سازی امریکا انگشت انتقاد گذاشته بیان میدارد"
عقب نشینی به شهرها تصدیق مکرر برناکامی ساخت دولت امریکا در افغانستان است که هنوز قادر به هدایت و محافظت از جمعیت روستایی در حال توسعه درکشور نیست. در طول سالها، همانطور که موج از سربازان امریکایی و ناتو در چرخه های متناوب وارد شدند و رفتند، دولت مجددا به آرامی, تکه تکه های خاک را به طالبان تسلیم نموده وافغانستان را قطعه ،قطعه نموده و به بخش های متفاوتی تقسیم می کند تا اطمینان دهد که دیگر درین سرزمین جنگ را پایانی نیست"
نیویارک تایمز بربی ثباتی ورفتار عوام‌فریبانه سران کاخ سفید اشاره نموده اذعان میدارد"آقای ترامپ در زمان استراتیژی جدید خوداعلام کرد که "طالبان و شورشیان حکومت اسلامی در افغانستان "باید بدانند که هیچ جایی برای پنهان شدن ندارند، و هیچ جایی بیرون از دسترسی به قدرت امریکا و اسلحه امریکایی نیست"
کاخ سفید قبل از کاربست تحقق عملی استراتیژی عقب نشینی، برنامه جوسازی سیاسی را برای بستر سازی افکار جهانی براه انداخته بود .چنانچه بر قول این روزنامه ،جنرال جان نیکلسون ، فرمانده نیروهای ائتلاف تحت رهبری امریکا در جریان یک کنفرانس خبری در ماه گذشته در بروکسل گفت که "طالبان یی که بر پاسگاه ها و وسایل نقلیه و تجهیزات نیروهای محلی حمله نموده و آنرا به تصرف می آورند در مناطق دور دست فعالیت مینمایند"
دراین میان هنوز احساسات وطنپرستانه در وجود افسران وسربازان میهن ‌دوست ارتش افغانستان زنده است و نشانه های سرپیچی آنها از برنامه ترامپ مشهود است.نیویارک تایمزمی ‌نگارد: « استراتیژی، بسته گی به تمایل دولت افغانستان برای بازگرداندن نیروهای خود دارد. یک مقام وزارت دفاع افغانستان گفت که برخی از فرماندهان در برابر تلاش های امریکایی ها برای واگذاری ساحات برای طالبان مقاومت نموده و اظهار میدارند که مردمان محلی نسبت به چنین رویکرد احساس خیانت می کنند.
محمد کریم اتل یکی از اعضای شورای ولایتی هلمند، گفت: « ترک مردم درشرایطی که احترام به آنها وجود ندارد، نقض حقوق بشر است » این ممکن است ضعیف ترین نقطه دولت باشد که امنیت و دسترسی به مشکلات مردم را فراهم نمی کند. »
نیویارک تایمز تناسب محیط زیست شهری و روستایی را در افغانستان مورد کنکاش قرار داده وتصویر بعدی محیط تنگ حاکمیت ، بویژه پس از واگذاری محلات روستایی برای طالبان را به نمایش گذاشته بیان میدارد. طبق آمار C.I.A.، فقط بیش از یک چهارم جمعیت افغانستان در مناطق شهری زنده گی می کنند. تخمین می زند ، کابل بزرگترین شهر با بیش از چهار میلیون نفر است. اکثر افغان ها در سرتاسر گسترده روستایی زنده گی می کنند و مزرعه دارند.
براساس گزارش دفتر «بازرس ویژه برای بازسازی افغانستان»، ازجمله ۴۰۷ ولسوالی در افغانستان، ۲۲۹ ولسوالی در تحت کنترول ونفوذ دولت بوده ، به تعداد ۵۹ ولسوالی تحت کنترول طالبان قرار داشته و۱۱۹ ولسوالی درمیدان منازعه قرار دارد. »
آگاهان سیاسی معتقد اند که در عقب ترفند های نظامی «استراتیژی عقب نشینی » اهداف سیاسی و منافع راهبردی امریکا برای تاسیس یک دولت فوندمنتالیستی درافغانستان خوابیده است.چنانچه مبتنی براین مقاله ، پاول ایتون، یکی از جنراالان دوستاره بازنشسته ارتش امریکا و آموزگار پیشین نیروهای عراقی گفت: « زمان آن فرا رسیده است تا بگوییم ما به یک نتیجه سیاسی نیاز داریم.»
مجموعه رخداد های سیاسی پس از تجاوز امریکا در اففانستان ،واستراتیژی های واشنگتن درکشور مبین این حقیقت تلخ است که امریکا از یکسو نخواست تا یک دولت پایدار ونیرومند ملی در افغانستان شکل گرفته واز سوی دیگر هرگز تلاش نکرد تا طالبان را در افغانستان سرکوب نماید.بل در شگرد های متعدد به حیث حامی سرسخت پروژه طالبان عمل نمود.

چنانچه نیویارک تایمز پیشینه برنامه پنتاگون برای تسلیمی محیط جغرافیای افغانستان برای طالبان را مورد بحث قرار داده می نگارد : « استراتیژی عقب نشینی از طرح نظامی ارتش به شدت در زمان اوباما درافغانستان پس از اینکه سربازان را از خط مقدم در سال ۲۰۱۴ ترسایی خارج ساختند،اساس گذاشته شد. »

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۱۸ـ ۰۲۰۸

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.