نه به کلینتون، نه به ترامپ !
جریان سوم انتخابات ریاست جمهوری امریکا روز به روز محبوب تر می شود
ســودابـه رخــش
« مناظره های ریاست جمهوری باید فرصتی برای مردم امریکا باشد تا سمت و‌سوی کشورمان را تعیین کنند اما از سال ١٩٨٧ ترسایی به این سو روسای حزب که واشنگتن را اداره می کنند، همه چیز مناظره ها را از پیش تعیین کرده اند». این صحبت های جیل استاین است، نامزد حزب سبز در انتخابات ریاست جمهوری امریکا و کسی که هواداران برنی سندرز، رقیب پیشین هیلاری کلینتون می گویند تنها انتخاب ممکن برای پیشرفت واقعی و برقراری دموکراسی راستین در ایالات متحده است. حالا جیل استاین به همراه گری جانسن نامزد حزب لیبرترین جریان سومی را در انتخابات امریکا تشکیل می دهند که با وجود استقبال بی سابقه از آنها، رسانه های جریان اصلی به عمد آنها را نادیده می گیرند. نگاهی به سیاست های جیل استاین که بدیل هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر است، گویای چرایی نادیده گرفتن او از سوی جریان مسلط است.
آن طور که جیل استاین روز سه شنبه در یادداشتی برای روزنامه گاردین نوشته، مناظره‌های ریاست جمهوری به نمایش مضحک و از پیش طراحی و نوشته شده‌ای تبدیل شده ؛ که مانع از گفتمانی صادقانه درباره مسایل واقعی امریکا می شود. به گفته استاین کمیسیون مناظره های انتخاباتی امریکا « کارتل دو حزب » است که دموکراسی را محدود می کند و به نظام سیاسی تداوم می بخشد که با منافع ثروتمندان و کسب وکارهای بزرگ گره خورده است.
نامزد سبزها درانتخابات ریاست جمهوری امریکا در حالی هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ را به دویلی عادلانه دعوت می کند که براساس نظرسنجی اخیر دانشگاه سافولک و یواس‌ای تودی ، بیش از سه چهارم رای‌دهنده گان احتمالی خواستار شرکت گری جانسون و جیل استاین در مناظره ها هستند. نتایج نظرسنجی « مورنینگ کانسالت» هم به طرزی مشابه نشان می دهد که به باور بیش از نیمی از رای دهنده گانی که برای شرکت در انتخابات ثبت نام کرده‌اند، جانسون باید در مناظره ٢٦ سپتمبر شرکت کند و به اعتقاد ٤٧ درصد آنها، جیل استاین.
محبوبیت جریان سوم انتخابات امریکا روزبه روز بیشتر می شود و درست زمانی که کمپاین هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری امریکا تلاش می کند هواداران برنی سندرز را به سمت خود بکشاند، استاین نشان می دهد که کلینتون لیبرال نمی تواند نماینده روح کمپاین سندرز باشد. نامزد سبزها با برجسته کردن برخی سیاست‌های کلینتون نظیر هواداری از شرکت های بزرگ و نقش فعال او درسیاست خارجی جنگ طلبانه، شک و تردیدها درباره حسن نیت کلینتون در قبال چپ ها را به طرز چشم گیری بالا برده است. استاین می گوید: « اگر ترامپ انتخاب شود، نمی توانم شب‌ها راحت بخوابم و اگر هیلاری کلینتون انتخاب شود هم همین طور».
استاین و معاونش، آجامو باراکا ، به درستی مخالف این ایده هستند که سیاست هویتی ساخته گی برای یک جنبش مترقی، کافی است. استاین مخالف رای دادن به کلینتون با ادعای فمینیستی است چرا که مواضع ضد جنگ کلینتون و سیاست‌های اقتصادی نیولیبرالی او زنده گی و رفاه زنان و خانواده‌ها را در سراسر جهان به خطر انداخته است.
باراکا، معاون او هم برای نفی سیاست هویتی ساخته گی که تبلیغات خود را بر انتخاب نخستین زن برای ریاست جمهوری امریکا استوار کرده، از آمار دوره اوباما مدد می گیرد تا نشان دهد انتخاب یک رییس‌جمهور سیاه پوست نمی تواند نژادپرستی فراگیر را علیه سیاهان حتا به طور سطحی کاهش دهد.
برنامه های استاین نشان می دهد که چرا از نگاه بسیاری از هواداران برنی سندرز، استاین جایگزین بهتر و قابل اعتماد تری برای رقیب سابق هیلاری کلینتون در حزب دموکرات است. برنامه های نامزد حزب سبز شامل خلع سلاح هسته ای، فراخوانی برای پایان اشغالگری اسراییل در فلسطین و آسان کردن مقررات صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی در قبال آسیب پذیرترین کشورهای جهان است. درباره سیاست های داخلی هم استاین به چشم انداز عملی کشوری بدون خشونت دولتی و شهرهایی بدون نیروهای پولیس اشغالگر فکر می کند، نیروهایی که مردم آنها را به چشم جنگ جویان دشمن نبینند. به باور بسیاری ازهواداران برنی سندرز، برای اولین بار از زمان خارج شدن او از کارزارهای انتخاباتی، مردم امریکا فرصت کرده‌اند برای چند ساعت هم که شده، درباره آزادی، عدالت و دموکراسی رویابافی کنند.
اگر جیل اسمیت جناح چپ مخالف شیوه کنونی انتخابات امریکا و نابودی دموکراسی در آن باشد، گری جانسن جناح راست آن است. با این همه، به باور بسیاری از ناظران، جانسن نمی تواند در جذب آرای هواداران سندرز موفق باشد. او اگرچه گفته در بسیاری از موارد از جمله سیاست خارجی با سندرز هم رای است اما به طرزی ریاکارانه اقتصاد را کم اهمیت جلوه می دهد، درحالی‌که اقتصاد هسته اصلی فلسفه سیاسی اوست. گری جانسن عمیقا به « بازار آزاد » باور دارد و به اعتقاد او کسب وکارهای خصوصی بهتر می توانند کارهای دولت را به پیش ببرند. او این باور را در زمان تصدی تنها سمت سیاسی خود به اجرا گذاشت؛ یعنی بین سال های ١٩٩٥ تا ٢٠٠٣ ترسایی که به عنوان فرماندار جمهوری خواه نیومکزیکو انتخاب شد. در آن هشت سال او شدیدا خواستار اجرای سیاست های ریاضتی بود و بی‌امان به سمت خصوصی سازی و از بین‌بردن وظایف دولتی پیش رفت. از همین روست که روزنامه « ریچموند تایمز دیسپچ » که در سه دهه گذشته همواره از حزب جمهوری خواه و کاندیداهای آن پشتیبانی کرده، سیاست‌های اعلام شده گری جانسن را برای کاستن از ابعاد فراخ سازمان‌های دولتی و تشکیل دولتی کوچک تر، تاکید بر بردباری اجتماعی و احترام به آزادی‌های فردی و صیانت از آنها تحسین کرده و او را فردی متعادل با اندیشه‌های نیکو نامیده است.
فارغ از نگاه سیاسی دو طرف، جیل استاین و گری جانسن یعنی جریان سوم انتخابات امریکا راه درازی تا جذب بخش زیادی از رای دهنده گان مردد، مستقل و اندکی متمایل به کلینتون دارند. آنها مجبورند رای دهنده گان را متقاعد کنند که سیستم دوحزبی وقتی با پول بی‌پایان شرکت‌ها تامین می شود، شراست و تهدیدی اساسی برای دموکراسی. بی شک آنها راه درازی تا رسیدن به این هدف دارند، اما شروع دیرهنگام آنها باورنکردنی است.
بامداد ـ سیاسی ـ ۵/ ۱۶ـ ۱۱۰۹