دوشنبه و اسلام آباد با تروریسم مبارزه می کنند
محی الدین کبیری نماینده مردم در پارلمان تاجکستان گفت :« اولین حسن نیتی که اسلام آباد به ما نشان داد زمانی بود که مقامات پاکستانی چند تن از پیکارجویان افراطی اسلامی را به دوشنبه تحویل دادند. با این توافق نامه، مقامات تاجیک خواهند توانست جریان رفتن مردم به پایگاه های آموزشی پیکارجویان که نهایتاً با سلاحهایی که در دست دارند به کشورخود باز خواهند گشت را کاهش داده یا متوقف نمایند.»
ندین بهرام
پارلمان تاجکستان در چهارم فبروری توافق نامه تاجکستان و پاکستان در مورد مبارزه با تروریسم در دو کشور را تصویب کرد. محمد نواز شریف، نخست وزیر پاکستان و سیمومین یاتیموف، رییس کمیته امنیت ملی کشور «جی کی ان بی » این توافق نامه را در ماه جنوری در شهر دوشنبه امضا نمودند.
منصور عمروف معاون سرویس امنیت ملی تاجکستان گفت که توافق نامه با هدف تقویت همکاری بین دو کشور در تامین امنیت مشترک منعقد گردیده است. این عهد نامه بنیاد بسیار قوی دارد. سرویس اطلاعات پاکستان در ماه جنوری چند شهروند تاجیک از جمله کمارالدین احرارف که یکی از رهبران سازمان تروریستی جماعت ممنوعه انصارالله می باشد؛ را همراه با همدستان وی و یکی از اعضای طالبان استرداد کرد.
عمروف گفت: « آنها قصد داشتند در تاجکستان حملات تروریستی را انجام دهند.»
از بین بردن پایگاه های تروریستی در پاکستان نیت اصلی پاکستان و تاجکستان تبادل تجارب در مبارزه با تروریسم بین المللی، جنایت سازمان یافته و قاچاق مواد مخدر می باشد. این توافق نامه همچنین چهارچوبی برای تبادل اطلاعات در مورد تروریست هایی که در هر دو کشور کار می کنند و روشهای مربوط به متوقف کردن آنان را ایجاد کرده است.
یکی از مقامات امنیتیی تاجکستان به شرط مخفی ماندن نامش به آسیای میانه آنلاین گفت: «شهروندان تاجیک که به سازمان های تندرو می پیوندند اکثرا در وزیرستان شمالی ( منطقه عشایری در پاکستان ) آموزش می بینند.»
وی گفت: « آنها ... یک پایگاه تروریستی که دور از دسترس دولت می باشد در آن محل دارند. رهبران گروه تروریستی جماعت انصارالله از جمله امیرالدین تباروف که به نام دمولوامیرالدین شناخته می شود هم در پاکستان هستند. آنها قصد دارند دولت تاجکستان را سرنگون کرده و تاجکستان را یک کشور اسلامی اعلام نمایند.»
وی افزود: « به همین دلیل است که تقویت همکاری با پاکستان برای ما اهمیت دارد.»
شکری جان حکیموف یکی از پژوهش گران حقوق تاجیکستان گفت که تروریسم بین المللی در عصر کنونی از محدوده های مرزهای بین المللی فراتر رفته است. وی گفت: « تاجکها همچنین به عنوان مزدور نبرد می کنند. پاکستان و افغانستان با طالبان و گروه های افراطی از هر نوع مشکلات فراوانی داشته اند ... برخی از کشورهای منطقه خصوصا پاکستان مراکز ویژه ای دارند که (دانشجویان ترور) مهارت های لازم برای انجام عملیات تروریستی را فرا می گیرند. به این دلیل، هم پاکستان و افغانستان ... حل و فصل این مساله را از طریق توافق نامه های بین المللی ضروری می دانند.»
دوشنبه و اسلام آباد با تروریسم مبارزه می کنند
محی الدین کبیری نماینده پارلمان، گفت که دو کشور این عهدنامه را در زمان مناسب منعقد کرده اند.
وی افزود: « پاکستان در مقیاس وسیع پایگاه گروه های تروریستی محسوب می شود اما این توافق نامه برای تاجکستان هم ضروری است چون در آینده راه را برای سازمانهای امنیتی برای هماهنگی اقدامات شان با همکاران پاکستانی هموار می کند.»
کبیری گفت که متحدان باید در مورد تهدیدات بالقوه با یکدیگر همکاری کرده و اقدامات پیش گیرانه که می توانند را انجام دهند.
وی گفت: «در سالهای اخیر، پاکستان بطور جدی با این مساله برخورد کرده است، به ویژه پس از اینکه ایالات شمال کشور به محلی برای گروه های مختلف که می توانند در آنجا گرد هم آمده و پاکستان و کشورهای همسایه را تهدید کرده و اقداماتی را انجام دهند، تبدیل شده اند.»
سلطان نوروف، یکی از تحلیلگران امنیتی تاجکستان با افزودن اینکه افراطی ترین اسلام گرایان تاجیک در پاکستان به سر می برند گفت که توافق نامه تاجکستان- پاکستان تایید می کند که دوشنبه شدیدا نگران مرزجنوبی خود می باشد.
وی به آسیای میانه آنلاین گفت: « روابط بین دوشنبه و اسلام آباد اخیرا رشد مثبتی داشته است...اولین حسن نیتی که اسلام آباد به ما نشان داد زمانی بود که مقامات پاکستانی چند تن از پیکارجویان افراطی اسلامی را به دوشنبه تحویل دادند. با این توافق نامه، مقامات تاجیک خواهند توانست جریان رفتن مردم به پایگاه های آموزشی پیکارجویان که نهایتاًبا سلاحهایی که در دست دارند به کشور خود باز خواهند گشت را کاهش داده یا متوقف نمایند.»
کبیری نماینده مجلس تاجکستان گفت منعقد کردن چنین توافق نامه ایی با همه کشورهای منطقه خصوصا با افغانستان به نفع تاجکستان می باشد.
وی گفت: « با توجه به رویدادهای اخیر و سناریوهای خصمانه بالقوه ... لازم است سازمان های امنیتی دو کشور ... با توجه به چهارچوب حقوقی موجود همکاری نزدیک تری نسبت به گذشته داشته باشند.»
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۵/۲ـ ۲۲۰۲