بریتانیا درحال تکه پاره شدن است

کشتی سلطنتی بریتانیا مانند تابوت ملکه الیزابت در میان طوفان حوادث به ساحل گورستان رسید. ناخدایی این کشتی شکسته حالا به چارلز سوم رسیده است. دو قایق نجات ایرلند و اسکاتلند برای استقلال از این کشتی می خواهند جدا شوند.

چارلز گفته است: « سلطنت مادرم در طول مدت سلطنت، با فداکاری بی نظیری همراه بود (...) من عمیقاً از این میراث بزرگ، از وظایف و مسوولیت های سنگین حاکمیتی که اکنون به من منتقل شده است آگاه هستم. در قبول این مسوولیت‌ها، سعی خواهم کرد از الگوی مادرم که به من داده شده پیروی کنم.»

فراتر از اظهارات چارلز سوم که اطمینان‌بخش نیست ، او از موقعیت الیزابت دوم برخوردار نیست و کشتی سلطنتی در خطر غرق شدن در طوفان حوادث است. خطراتی که بریتانیا آن را تجربه نکرده است. آیا پادشاه جدید این توانایی را دارد که سکان کشتی پادشاهی را در دست بگیرد که قبلاً با « برگزیت » ترک خورده است؟

نیروهای چپ ایرلند می خواهند به اتحاد مجدد و تاریخی جنوب و شمال جزیره دست یابند و اسکاتلندی ها همچنان بدنبال استقلال هستند (علی رغم شکست اولین ریفراندوم). آنها به اهداف خود خواهند رسید؟

با پیروزی چپ ها در ایرلند و اتحاد شمال و جنوب و اسکاتلند خواهان استقلال کشتی بریتانیا به گل نخواهد نشست؟ آیا چارلز سوم به یک نقش نمادین بسنده خواهد کرد یا برعکس، در زمانی که بریتانیا غرق تشدید جنبش های اجتماعی است، در پی آن خواهد بود مهر خود را بر سیاست بزند؟

سوالات زیادی همراه با تابوت ملکه روی دوش طرفداران بریتانیای کبیر تا گورستان بدرقه شد. از دو نسل پیر و جوان از هر ده نفر در بریتانیا، شش نفر (۵۸٪) می‌ خواهند سلطنت را حفظ کنند، یک چهارم جمعیت یعنی (۲۵٪) فکر می‌ کنند زمان مناسبی برای پایان سلطنت فرا رسیده است. پایداری تاج سلطنت به درک و خواست نسل های جدید بستگی دارد. از هر ده جوان چهار نفر (۴۰٪) خواهان حفظ سلطنت هستند و نسبت مشابهی (۳۷٪) معتقدند که زمان مناسبی برای پایان سلطنت ملکه و آغاز جمهوری در بریتانیا فرا رسیده است. حمایت از سلطنت نیز در میان اقلیت های قومی کمتر است (۳۷ درصد در مقابل ۳۳ درصد برای جمهوری) و در اسکاتلند (۴۵ درصد در مقابل ۳۶ درصد برای اعلام جمهوری). جناح راست پارلمان معتقد است پادشاه چیزی بیش از یک سرباز روی صفحه شطرنج نیست. آریس روسینوس روزنامه نگار درنشریه unherd خاطرنشان می کند که ملکه الیزابت بر بریتانیا که در حال انحطاط فاجعه آمیز است، سلطنت کرد و اکنون ممکن است. همان مقاله نویس اشاره می کند که قانون اساسی ما به پادشاه ما قدرت سیاسی بیشتری نسبت به آنچه ملکه انتخاب کرده است اعطا می کند، و ما خوش شانس هستیم که پادشاه جدید تمایل بیشتری به نسبت مادرش برای زنده گی عمومی دارد، البته گاهی اوقات نخست وزیران محافظه کار ممکن است آن را تحمل نکنند. در آغاز دور جدید سلطنت در انگلستان چارلز سوم مخالف راه اندازی « گاز شل » برای زمستان سرد ناشی از تحریم گاز روسیه است و از هم اکنون در برابر نخست وزیر جدید  لیز تراس ، که طرفدار این طرح است قرار گرفته است.

پادشاه جدید میخواهد وحدت ملی را تضمین کند و در گام نخست با جنبش اتحاد ایرلند قرار دارد.

ملکه الیزابت دوم اولین پادشاه بریتانیا بود که از جمهوری ایرلند در سال ۲۰۱۱ ترسایی پس از جدایی از ایرلند شمالی در سال ۱۹۲۱، بازدید کرد. در شهر  « دری »، همچنان خاطره یکشنبه خونین (سرکوب تظاهرات استقلال در سال ۱۹۷۲ ترسایی توسط بریتانیایی ها) زنده است.

« برگزیت » و پروتوکل ایرلند شمالی برای اتحاد، بار دیگر جان گرفته است. آیا نهادها و احزاب سیاسی در ایرلند شمالی قادر به حل مشکلات خود خواهند بود؟ بوریس جانسون و لیز تراس ، مواضع بسیار سختی در مورد اتحاد ایرلند شمالی و جنوبی دارند، وعده‌هایی را به اتحادیه ‌گرایان می ‌دهند و پس از آن فورا عقب‌ نشینی می‌ کنند.

با این وجود، جنبش جمهوری خواهی در ایرلند قصد دارد یک ریفراندوم برای وحدت شمال و جنوب در ایرلند برگزار کند.

  آلن مک دونالد ، استاد تاریخ اسکاتلند در دانشگاه، به مجله تایم گفت: « هرکسی که در ۳۰ سال گذشته سیاست اسکاتلند را دنبال کرده باشد، می داند که مرگ ملکه آخرین میخ بر تابوت اتحاد بود و استقلال طلبی تشدید خواهد شد .»

خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (EU) که دولت اسکاتلند به رهبری جدایی طلبان SNP به شدت با آن مخالفت بودند، می تواند به یک شورش تاریخی تبدیل شود.

نیکولا استورجن،  نخست وزیر اسکاتلند، اعلام کرد که می ‌خواهد یک رفراندوم استقلال در اکتوبر ۲۰۲۳ ترسایی برگزار کند و در همین مورد به چارلز سوم هشدار داده است.

زمین زیر پای پادشاه جدید لغزنده است. شورش در کشورهای مشترک المنافع با خشم عمومی همراه شده است. خاکسپاری ملکه تمام شد اما شورش و جنبش های استقلال را نمی توان به گورستان سپرد.

باراندازهای « لیورپول » با توقف کار، سیگنال شورش جدید را دادند. کارگران راه آهن، کارکنان پست و پرسنل بهداشتی نیز در کمین هستند. بریتانیا در حال تکه تکه شدن است!/ راه توده

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۳/ ۲۲ـ ۲۱۰۹

Copyright ©bamdaad 2022

در حاشیه نشست سران سازمان شانگهای:  

پوتین غرب را به خودپرستی و خود محوری اقتصادی متهم کرد

پوتین در سخنرانی خود در نشست سازمان همکاری شانگهای غرب را به «خودپرستی اقتصادی» و شکست سیستماتیک متهم کرد. کشوهای عضو سازمان همکاری شانگهای اعلام کردند که این سازمانی علیه سایر کشورها و سازمان های بین المللی نیست.
در اجلاس سازمان همکاری شانگهای، ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، غرب را به دلیل «خود پرستی و خود محوری اقتصادی» و « تحریم های غیرقانونی» سرزنش کرد و در عین حال به اشتباهات سیستماتیک اقتصادهای پیشرو جهان اشاره کرد. پوتین از تصمیم کمیسیون اروپا برای لغو تحریم ‌های کودهای روسیه به عنوان نمونه بارز چنین سیاستی یاد کرد.
ما البته از تصمیم برای لغو این تحریم‌ ها استقبال می ‌کنیم، اگرچه مشخص شده است که همانطور که کمیسیون اروپا در ۱۰ سپتامبر سال جاری اعلام کرد، این تحریم‌ ها فقط برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا (و نه برای کشورهای فقیر) لغو شده است.
پوتین در سخنرانی خود از سازمان ملل خواست « این محدودیت های تبعیض آمیز را بر کشورهای در حال توسعه لغو کند.»
وی افزود که این موضوع را با آنتونیو گوترش، سرمنشی سازمان ملل متحد نیز در میان گذاشته است. رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه اخیرا از اجرای توافق غله جات با اوکرایین و روسیه انتقاد کرد. غله جات از اوکرایین فقط به کشورهای ثروتمند صادر می شود. اردوغان با انجام این کار، از انتقاد پوتین را در ابتدای سپتامبر حمایت کرد. پس از باز شدن بنادر اوکرایین غله جات این کشور فقط به کشورهای غربی بر صادر شده است.
پوتین در نشست سران سازمان همکاری شانگهای گفت که کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای رویکردی را در سیاست و تجارت دنبال می کنند که عاری از خود‌محوری است.
وی گفت: همکاری در این سازمان براساس اصول رعایت قوانین بین المللی، احترام به حاکمیت، ارزش های ملی و منافع متقابل است.
پوتین گفت: نشست سران سازمان همکاری شانگهای غیرمتعهد است و سازمان ما در حل مشکلات انرژی و غذایی که در جهان به دلیل یک سری شکست ‌های سیستماتیک در اقتصاد های مالی و انرژی پیشروجهانی ایجاد شده است، کمک می‌کند ».
پوتین با تاکید بر دسترسی اقتصادهای نوظهور به کودهای روسیه، آماده گی خود را برای دادن ۳۰۰۰۰۰ تن کود روسی به کشورهای در حال توسعه به صورت رایگان اعلام کرد. وی گفت: « دو روز پیش به گوترش، دبیرکل سازمان ملل اطلاع دادم که ۳۰۰ هزار تن کودهای کیمیاوی روسی در بنادر اتحادیه اروپا انباشته شده است. ما آماده ایم آنها را به صورت رایگان به کشورهای در حال توسعه ارسال کنیم. »
غرب به این نشست که روسیه، چین، برخی از کشورهای آسیای مرکزی، پاکستان و هند در آن حضور دارند، با سو ظن و بدگمانی نگاه می کند. علاوه بر ترکیه، عربستان سعودی، قطر و مصر نیز به عنوان شرکای جدید گفت وگو در سمرقند حضور خواهند داشت.
ژانگ مینگ، دبیرکل سازمان همکاری شانگهای در نشست سران سازمان در روز جمعه گفت که کشورهای سازمان همکاری شانگهای باید برای مقابله با مداخله خارجی با یکدیگر همکاری کنند.
دبیرکل سازمان همکاری شانگهای گفت: تقویت تعامل، اعتماد به یکدیگر و مقاومت قاطعانه در برابر مداخلات خارجی مهم است.
سران کشورها و دولت های سازمان همکاری شانگهای بر آماده گی این سازمان برای همکاری با سایر کشورها تاکید کردند.
در بیانیه سمرقند که روز جمعه پس از اجلاس سران در ازبکستان توسط رهبران سازمان همکاری شانگهای به تصویب رسید آمده است :
« کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای تایید می کنند که سازمان همکاری شانگهای علیه سایر کشورها و سازمان های بین المللی نیست و آماده همکاری کامل با آنها مطابق با اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد، منشور سازمان همکاری شانگهای و قوانین بین المللی بر اساس آن است. منافع مشترک و رویکردهای مشترک برای حل مشکلات منطقه ای و جهانی.»
در این بیانیه، اعضای این سازمان آسیای مرکزی را هسته اصلی سازمان همکاری شانگهای می دانند و از تلاش های کشورهای منطقه برای ارتقای رفاه و صلح، تضمین توسعه پایدار و ایجاد منطقه ای از حسن همجواری، اعتماد و دوستی حمایت می کنند.

« کرافت سیبری » بجای « نورد استریم ۲»

دولت روسیه اعلام کرد، خط لوله گاز «کرافت سیبری» می تواند جایگزین خط لوله از کار انداخته شده «نورد استریم ۲» شود. به این ترتیب گاز طبیعی و ارزان روسیه به جای اروپا سر از آسیا در می‌ آورد.
الکساندر نواک معاون نخست وزیر روسیه در ۱۵ سپتامبر در گفت و گو با شبکه تلویزیونی راسیا-۱ گفت: خط لوله گاز کرافت سیبری ۲ در واقع می تواند جایگزینی برای خط لوله گاز نورد استریم ۲ روسیه شود. وی در پاسخ به این سوال که آیا «کرافت سیبری ۲» می تواند جایگزین «نورد استریم ۲» شود یا خیر، پاسخ داد: «خب در واقع بله. »
وی افزود: «کرافت سیبری ۲» برای ظرفیت ۵۰ میلیارد متر مکعب گاز مورد درنظر گرفته شده است. نواک همچنین تصریح کرد که مصرف گاز طبیعی مایع و گاز خط لوله در چین به طور مداوم در حال افزایش است.او پیش از این به خبرنگاران گفت که روسیه انتظار دارد در آینده نزدیک به توافقات نهایی با چین در مورد خط لوله گاز کرافت سیبری ۲ دست یابد.
همانطور که خبرگزاری تاس قبلا گزارش داده است، خط لوله «کرافت سیبری ۲» امکان اتصال سیستم های حمل و نقل گاز در شرق و غرب روسیه را فراهم می کند.
این گازپروم را قادر می سازد تا ۵۰ میلیارد متر مکعب گاز را از طریق این خط لوله از طریق مغولستان به چین ارسال کند و در این فرآیند گاز تعدادی از مناطق روسیه را نیز تامین کند. / مجله هفته

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۵/ ۲۲ـ ۱۶۰۹

Copyright ©bamdaad 2022

گزارشی از وضعیت اسفناک مسافران افغان در مرز تورخم 

چرا این سیستم تحقیرآمیز برای مسافران افغان در تورخم وجود دارد ؟

به گزارش دفتر منطقه ‌ای خبرگزاری تسنیم ، ایاز گل  خبرنگار ارشد پاکستانی که به گذرگاه مرزی «تورخم» سفر کرده بود، در رشته توییتی از رفتار نیروهای مرزی پاکستانی با مسافران افغان و معطل کردن آنها و کاروان‌های تجاری در مرز انتقاد کرد.

این خبرنگار پاکستانی اظهار داشت به همراه چند تن از دیگر خبرنگاران این کشور که به افغانستان آمده بودند، تصمیم گرفت تا برای مشاهده و بررسی مستقیم گزارش‌ های بدرفتاری نیروهای مرزی پاکستانی با مسافران افغان و معطل کردن طولانی مدت آنها، از طریق گذرگاه مرزی «تورخم» به پاکستان بازگردد.

ایاز گل نوشت: ما در عرض حدود 4 ساعت از کابل به تورخم رسیدیم و سپس مقامات امنیتی و مهاجرت افغانستان پس از کمتر از 30 دقیقه بررسی به ما اجازه عبور به سمت پاکستان را دادند که نسبت به طرف افغانستان کمتر شلوغ بود.

وی افزود: با این حال عبور از مراحل بررسی‌های امنیتی و مهاجرتی بیش از 3 ساعت طول کشید، تنها 2 کونترا یا دروازه  از 8 کونتر مربوط به پولیس مهاجرت باز بود و آن هم با سرعت حلزون گونه کار می ‌کرد.

خبرنگار پاکستانی ادامه داد: سه ساعت معطل شدن در مراحل بررسی‌های امنیتی و مهاجرتی به ما کمک کرد تا وضعیت اسفناک مسافران افغان را که روزانه ساعت‌ ها مورد تحقیر و آزار قرار می‌ گیرند، درک کنیم.

وی با اشاره به صف‌ های طولانی کاروان‌ های تجاری مملو از کالاهای گنده شدنی از افغانستان، اضافه کرد:  ما با خود فکر کردیم در این هوای گرم و مرطوب چگونه این میوه‌ها و سبزیجات تازه می‌ تواند بیش از چند روز در مرز دوام بیاورد؟

ایاز گل به نقل از راننده گان این لاری‌ها نوشت برای آنها چند روز طول می‌ کشد تا در نهایت بتوانند وارد پاکستان شوند و سپس به افغانستان بازگردند.

راننده گان همچنین مدعی شدند این اقدامات تأخیری که تحت عنوان اقدامات امنیتی سختگیرانه صورت می‌ گیرد، در واقع ابزاری برای اخاذیا و فساد است.

خبرنگار پاکستانی با اظهار اینکه نمی‌ تواند این اتهامات را در به طور فوری تایید و یا رد کند، خاطر نشان کرد، اگر پاکستان مدعی تلاش برای تقویت روابط با افغانستان و کمک به این کشورهمسایه است، پس چرا این سیستم تحقیرآمیز برای مسافران افغان در تورخم وجود دارد.

به گفته این خبرنگار، راننده گان در هر دو طرف به طور مداوم در مورد وجود یک « مافیای سازمان یافته» صحبت می‌ کردند که امور تورخم و سایر گذرگاه‌های مرزی بین دو کشور را کنترول می‌کند.

وی افزود: من همیشه گفته ‌ام بزرگترین مساله و نگرانی پاکستان فساد سیستماتیک است که در تمام جنبه ‌های زنده گی در کشور نفوذ کرده و می‌ توان ردپای آن را پشت هرمشکلی در کشور دید. ما در گذشته اغلب شایعات و ادعا هایی را شنیده بودیم که تورخم و سایر گذرگاه‌ های مرزی توسط « مافیاهای سازمان یافته» کنترول می ‌شدند، اما پس از تجربه و مشاهدات خود در تورخم، اکنون متأسفانه مجبوریم به این گونه شایعات و ادعاها اهمیت دهیم.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۲۲ـ ۲۱۰۹

Copyright ©bamdaad 2022

شورای جنگ در رامشتین: واشنگتن استراتیژی نظامی در دونباس را تعیین می کند و قراردادهای صنایع تسلیحاتی در مقیاس بزرگ را در دراز مدت تضمین می کند.

مشکلات لوژیستیکی

در نشست گروه تماس دفاعی اوکرایین در رامشتین، لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده امریکا از کشورهای ناتو خواست که فوراً «پ ایه های صنعتی دفاعی» خود را گسترش دهند.
او دلایل زیادی برای این کار داشت. اوکرایین تا حد زیادی توسط نیروهای مسلح غربی پشتیبانی تسلیحاتی و مالی می شود و شکاف ها در آنجا در حال افزایش است.
به عنوان مثال: مهمات کالیبر ۱۵۵ میلی متر، مانند مهمات مورد نیاز هویتزر ام-۷۷۷ که نیروهای مسلح اوکرایین با آن مسلح شده اند.
به گفته واشنگتن، اکنون ۸۰۶۰۰۰ گلوله به کیف تحویل داده شده است.
پنتاگون فاش نمی کند که هنوز چه مقدار از این گلوله ها را در انبارهای خود ذخیره دارد. با این حال، یکی از نماینده گان دولت ایالات متحده در مصاحبه ای با وال استریت ژورنال در پایان ماه اگست اعتراف کرد که اگر ما مجبور شویم در جایی وارد نبرد شویم، در انبار هایمان آنقدر ها هم ذخیره باقی نمانده است
از آنجایی که کمبود ها درمقاطعی به ویژه درمورد نیروهای مسلح کشورهای ناتو در اروپا احساس میشود، دولت بایدن به دست و پا افتاده و آنها را تحت فشار قرار می دهد.
از یک سو به دنبال راه هایی برای گسترش هرچه سریعتر تولید مهمات برای نیروهای مسلح خود است. از سوی دیگر، کاتلین هیکس، معاون وزیر دفاع، یک کارگروه عالی رتبه را برای تسریع صادرات تسلیحات به کشورهای متحد تشکیل داده است ( به ویژه به منظور تکمیل ذخایر آنها ) تا آن جایی را که از طریق ارسال به اوکرایین دچار کمبود شده اند را پرکنند.
با این وجود شرکت های تسلیحاتی ایالات متحده امریکا نگران از دست دادن قراردادهای صادراتی آینده خود هستند، چینی ها میتوانند این حفره را پرکنند.برای مثال در شبه جزیره عربستان، اخیراً نشانه هایی از خرید تسلیحات چینی بجای امریکایی دیده میشود. از منظر ایالات متحده امریکا این نه تنها یک فاجعه اقتصادی بلکه یک فاجعه سیاسی است. تسریع فرآیندهای صادرات نه تنها در جنگ قدرت علیه روسیه، بلکه علیه چین نیز مفید است.

اگر حرف های لوید آستین را باور کنیم، انتقال به مرحله جدیدی در تسلیح اوکرایین توسط کشورهای ناتو قریب الوقوع است. حداقل از حرف های وزیر دفاع امریکا در جدیدترین، پنجمین نشست «گروه تماس دفاعی اوکرایین» در روز پنجشنبه در پایگاه نیروی هوایی رامشتاین امریکا می توان این را فهمید.
آستین میخواهد که گروه تماس، که همیشه سعی کرده است نیاز فوری نیروهای مسلح اوکرایین به سلاح ( نیاز برای نبرد بعدی را برآورده کند ) باید یک قدم هم از این فراتر برود.
گروه تماس باید شروع به حمایت از اوکرایین از نظر فناوری تسلیحات در درازمدت کند ( نه تنها برای جنگ، که ممکن است چند سال دیگر ادامه داشته باشد ) بلکه برای زمان پس از آن نیز.
آستین توضیح داد که با نگاهی به گذشته، اولین گام مهم در اپریل تحویل هویتزرهای ام-۷۷۷ توسط ایالات متحده  امریکابود.
هویتزرها که اولین نمونه‌های آن در اپریل به اوکرایین آورده شد، به کاهش سرعت حمله روسیه در دونباس کمک کرد.
آنها اولین سلاح های توپخانه ای در اوکرایین بودند که استانداردهای ناتو را برآورده کردند. ( این یک گام مهم است ) . تعداد ام-۷۷۷ هایی که واشنگتن در اختیار کیف قرارداده است به ۱۲۶ فروند رسیده است که رقم قابل توجهی است.
به گفته آستین، گام مهم بعدی این بود که گروه تماس، در اولین نشست خود در رامشتاین در پایان ماه اپریل ، عرضه سیستماتیک تسلیحات سنگین به اوکرایین را آغاز کرد ، که در نهایت حمله فعلی اوکرایین در جنوب این کشور را ممکن ساخت.
آخرین اما نه کم‌ اهمیت، موشک ‌اندازهای متعدد «هایمارس» و «مارس» در آنجا مورد استفاده قرار می ‌گیرند که از ماه جولای از ذخایر امریکا و المان تحویل داده شده‌اند. اتفاقاً، ارتش اوکرایین قبلاً به عنوان بخشی از یک بازی جنگی، عملیات تهاجمی را با جزییات با کارشناسان امریکایی تمرین کرده بود. مقامات دولتی اخیراً به شبکه تلویزیونی سی ان ان امریکا گفتند که در این فرآیند، خطاها شناسایی و تصحیح شدند.
یک مثال: سی ان ان گزارش داد که جنرال های اوکرایینی در ابتدا می خواستند تهاجم را گسترش دهند. با این حال، آنها در نهایت توسط ارتش ایالات متحده  امریکا متقاعد شدند تا روی خرسون تمرکز کنند.
اکنون که تهاجم در جریان است، مقامات نظامی ایالات متحده طرح هایی را برای اوکرایین به رهبری مارک میلی، رییس ستاد مشترک ارتش، پیش برده اند.
چندین مقام پنتاگون به سی ان ان گفتند که این روند هنوز در مراحل اولیه است. آنها در حال کار بر روی تجزیه و تحلیل هستند که احتمالا در یکی دو ماه آینده به همراه طرف اوکرایینی شکل خواهد گرفت. این دیگر فقط در مورد جنگ علیه روسیه نیست، اگرچه کاملاً فرض می شود که برای مدت طولانی، احتمالاً چند سال، ادامه خواهد داشت. اما آنها در حال حاضر پنج سال اول پس از پایان جنگ با روسیه را در ذهن دارند.
«آینده نیروهای مسلح اوکرایین» چگونه است؟ کدام سلاح برای آنها مفید است؟
کارشناسان پنتاگون توضیح دادند که چنین سوالاتی مهم هستند ، هر چه باشد، سلاح هایی که اکنون در حال ارایه به اوکرایینی ها هستند، پایه و اساس نیروهای مسلح آینده این کشور را می گذارند.
یک چیز واضح است: اوکرایین به جای سلاح های قدیمی شوروی که در آغاز جنگ در اختیار داشت و بعداً هم توسط کشورهای مختلف اروپای شرقی و جنوب شرقی به آنها مسلح شد، در آینده سلاح هایی دریافت خواهد کرد که مطابق با استانداردهای ناتو باشد، به ویژه سلاح هایی ایالات متحده امریکا.
این امر به شرکت های تسلیحاتی غربی و احتمالاً ایالات متحده امکان می دهد تولید خود را افزایش دهند: آستین در رامشتاین اعلام کرد: «ما برای گسترش پایگاه صنعتی دفاعی خود و پوشش نیازهای اوکرایین در دراز مدت همکاری خواهیم کرد.»
میلیاردها دلاری که واشنگتن برای تحویل تسلیحات به اوکرایین فراهم می کند نه تنها در خدمت مبارزه با روسیه است، بلکه به تجارت آینده صنعت تسلیحات ایالات متحده نیز کمک می کند.
سی ان ان آنچه را که کارکنان پنتاگون به رسانه ها توضیح داده بودند اینگونه خلاصه کرد، سازنده گان تسلیحات امریکایی و کشورهای متحد احتمالاً می توانند  « قراردادهای تسلیحاتی بلند مدت و چندین ساله » را قبل از انتخابات ریاست جمهوری بعدی امریکا با کیف امضا کنند.
حداکثر تا آن زمان، نیاز اوکرایین به نیروی هوایی جدید نیز مشکل ساز خواهد شد.
البته طبق اظهارات کارشناسان پنتاگون، برنامه های ایالات متحده تنها یک «تخمین »  است. اما این تخمین هم نشان می دهند که چگونه ایالات متحده معتقد است که اوکرایین باید در آینده «نظامی خود را توسعه دهد». بخصوص محتمل نیست که کیف بتواند در چنین موضوعات گسترده ای اصلا با واشنگتن مخالفت کند. به خصوص از آنجایی که احتمالاً تحویل تسلیحات باید به برنامه های آموزشی نظامی طولانی مدت توسط پرسنل نظامی ایالات متحده امریکا مرتبط است.
این واقعیت که جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از یک مأموریت آموزشی اتحادیه اروپا برای نیروهای مسلح اوکرایین در پایان ماه اگست حمایت کرد نیز می ‌تواند به عنوان نشانه ‌ای در نظر گرفته شود، که کشورهای اتحادیه اروپا و صنعت تسلیحاتی آنها نباید نفوذ و سود در اوکرایین پس از جنگ را به امریکا بسپارند.

بامـداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۲۲ـ ۱۲۰۹

Copyright ©bamdaad 2022