«افغانستان در اروپا»
سیاست پردازان غرب ضمن صحبت درباره اوضاع اوکرایین نام این کشور را«افغانستان در اروپا» گذاشته اند.
به اعتقاد این افراد، بحران کشور اروپای شرقی به همان اندازه ادامه دار خواهد بود که بحران افغانستان طول کشید. پیتر گانچاروف این موضوع را تفسیر می کند. وی می گوید:
افغانستان به واقع تبدیل به یک نقطه غیرقابل درمان و بی ثبات شده است. این کشور در آستانه جنگ داخلی قرار دارد. بحران اوکرایین نیز همچون افغانستان شکل گرفت و با مداخله غیرمستقیم ایالات متحده امریکا توسعه پیدا کرد. امریکا به دولت کیف مشاوره می داد و برنامه « میدان » را سازمان دهی می کرد. برای اوکرایین رییس جمهور انتخاب کردند، حقیقت را درباره سانحه هواپیمای « بویینگ مالزی » پنهان ساختند و امروز اوکرایین به هرطرف برود، امریکا آنجاست. درست مانند جریان افغانستان.»
در هردو کشور کارها بی نتیجه است. آخرین دیدار جان کری از کابل این موضوع را اثبات کرد. هر دو نامزد ریاست جمهوری کشور اماده همکاری در تشکیل دولت واحد ملی هستند. جان کری این سخنان را پس از گفتگو با عبدالله عبدالله و اشرف غنی اعلام کرد. با این حال هنوز یک روز از رفتن او نگذشته بود که نامزدهای ریاست جمهوری عده های خود را برای سازش فراموش کرده و تشکیل دولت واحد ملی به دست فراموشی سپرده شد. در همین شرایط است که بحران داخلی و چگونگی تقسیم حکومت بین دو نامزد آغاز می شود. به عبارت دیگر، برنامه جان کری که طبق آن در انتخابات هیچ کس بازنده نخواهد شد، دارای دو برنده است و این برنامه کارگر نیفتاد.
به باور آجار کورتوف کارشناس ارشد انستیتوت مطالعات راهبردی روسیه و سردبیر مجله « مسایل استراتیژی ملی»، ایالات متحده امریکا، هنر دیپلوماسی خود را از دست داده و از موضع قدرت عمل می کند. وی درادامه می گوید: حوادث اخیر کاملا نشان می داد که ایالات متحده امریکا در حال از دست دادن ظرفیت های خود در راس حکومت است. صحبت از تناقض در سیاست خارجه کاخ سفید است. این مساله در خصوص عراق، افغانستان و برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه به وضوح قابل مشاهده است. تلاش امریکا برای حمایت مالی از سازمان های رادیکال اسلامی که بعدها به شکل دولت اسلامی عراق و لوانت درآمدند، نیز نشانه دیگری از همان تناقض است. همه حوادث نشان می دهند که امریکا هنر دیپلوماسی را از دست داده و به لحن آمرانه روی آورده است که نتیجه آن از دست رفتن نگاه درست در سیاست خارجه است.
واضح است که شیوه آمرانه نمی تواند مشکل انتخابات ریاست جمهوری را درافغانستان حل کند. موضع کاخ سفید در این مساله نمی تواند قانونی بودن دولت و رییس جمهور آینده را تایید کند. امریکا می گوید که یکی از دو نامزد باید رییس جمهور شود، اما هر دو درسرنوشت افغانستان سهم خواهند داشت. افغان ها می گویند که رای های مردم عملا دزدیده شده است و کاملا مشخص است که چه کسی دراین جریان دست داشته است.
بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۲ ـ ۱۷۰۸