بادستان خالی وزبان یکسان در کارزار انتخاباتی
جستاری از: دکتر حمیدالله مفید
روز ۱۳ ماه دلو سال جاری کارزار مبارزه های انتخاباتی میان ۱۱ کاندید ریاست جمهوری در کشور آغاز یافت ، به این منظور دولت به خاطر تآمین امنیت هر نامزد ۳۵ نفر نگهبان با دو موتر زرهی وبرای معاونان آنها ۱۵ نفر نگهبان یا محافظ گماشته است .
کار زار انتخاباتی تا شام ۱۵ حمل یا فروردین سال جدید ادامه خواهد داشت و اگر تا ۱۶ ماه حمل کدام رویداد غیر مترقبه روی ندهد ، انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به تاریخ ۱۶ ماه حمل یا فروردین سال ۱۳۹۹۳ آغاز خواهد یافت.
در گفتمان های کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری افغانستان . که روز جمعه تاریخ ۷ماه فبروری از طریق تلویزیون طلوع به نشر رسید از میان ۱۱ نامزد انتخاباتی تنها ۵ نامزد در گفتمان اشتراک ورزیدند، داکتر اشرف غنی احمدزی ، دوکتور عبدالله عبدالله، داکتر زلمی رسول ، عبدالرحیم وردک وعبدالقیوم کرزی سهم گرفتند، ودر مناظره یا گفتمانی که به تاریخ ۷ ماه جاری به نشر رسید ، نیز همین نامزد ها برنامه گویی کردند.
در جریان گفتمان یا مناظره که نزدیک به ۹۰ دقیقه به درازا کشید نامزدان دیدگاه های سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، امنیتی واجتماعی شان را به گونه فشرده یا کوتاه ارایه کردند.
دربرنامه های انتخاباتی همه نامزد ها همگونی ویا شباهت های چشمگیری به دیده می آمد. بادریغ همه نامزادان در زمینه مبارزه با تروریسم ، تقویه نیرو های پدافند یا امنیتی ، مبارزه با فساد اداری ، ایجاد یک اداره سالم ، تلاش در راه رشد اقتصادی واجتماعی کشور دیدگاه های یکسان داشتند.
همه نامزدان درراستای رفع بیکاری وبهبود وضع اقتصادی سخن های همسان ارایه کردند.
پرسشی به میان می آید ، که نزدیک به همه کاندیدان به نحوی طی دو دوره کاری جناب حامد کرزی رییس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان کار کرده اند ودر رفع این نارسایی ها توان تصمیم گرفتند را داشتند، چرا کاری نکردند؟
بنگرید ، در کشور ، فساد اداری ، جنگ ، بی عدالتی ، فقر و مرض بیداد می کند، و نامزد ها با همان چانته های خالی یکسان به کار زار انتخابات ریاست جمهوری می شتابند.
بادریغ کسی از نامزد ها نپرسید ، که چگونه با این همه نارسایی ها مبارزه خواهند کرد؟ مگر چه امتیازی شما دارید ، که کرزی نداشت ؟
کرزی که با این همه امکانات واین همه کش وفش نتوانست ، تا این همه بیدادگری ها را مهار کند ، شما با کشور فقیر فرو رفته در فقر ، با این همه طالبانی که تا زیر ریش تان رسیده اند ، با این همه دشواری های دخالتی کشورهای همسایه چه کاری خواهد کرد؟
بدون شک هویدا است ، که مانند رژیم کرزی رییس جمهوری جدید نیز با معاونان شان پست های اداری کشور وسفارت ها را تقسیم خواهند نمود وچون روی مصلحت های سیاسی ومنفعت های اقتصادی وسیاسی با هم در یک ایتلاف سهم گرفته اند و روی مصلحت کار می کنند ، همان آش همان کاسه خواهد بود. رییس جمهور توان سبکدوشی کادرهای معاونان خود را نخواهد داشت ومعاونان او نیز توان سبکدوشی کادر ها وکارگزاران رییس جمهور را نخواهند داشت. اینجاست ، که آب از آب تکان نخواهد خورد و فساد اداری به گونه گسترده تر به دوران خواهد افتاد و کشور روز به روز به گودال بدبختی ، بی عدالتی ، تبار گرایی ، فساد اداری ، وفقر اقتصادی فرو خواهد رفت.
بادرد ودریغ در برنامه هیچ نامزد ریاست جمهوری تعریف درستی از تروریست وطالبان ارایه نشد ، مبارزه با طالبان در اوضاع واحوال کنونی ودر شرایطی که قوای ناتو از افغانستان خارج می شود ، به حیث یک دشواری قابل نگرش مطرح نگردید. هیچ نامزد برای راه حل دشواری مبارزه با طالبان کدام برنامه ویژه ارایه نداشت.
با حلوا گفتن ، دهن شیرین نمی شود، طالبان نیروی نیست که بتوان بدون کدام برنامه ویژه امنیتی با آنها مبارزه کرد. ترس از طالبان ونقش آنها در کشور در چهره های همه کاندیدان به وضوح دیده می شد.
هیچ نامزدی ریاست جمهوری خود را مکلف در مبارزه با طالبان ندانست واین موضوع را اعلان نکرد.
فراکرد های تاریخی داخل کشور نشان داده است ، که مبارزه با فساد اداری در سیستم ریاستی متمرکز مصلحتی کنونی وفردا امکان پذیر نیست ، تا سیستم مدیریت اداری کشور تغییر نخورد و دموکراسی نهادینه نشود ومردم در کار زار اداره قدرت و اداره دولتی سهم نگیرند و ضوابط بر روابط ترجیح داده نشود ، زدایش فساد اداری در سیستم موجود امکان پذیر نخواهد بود.
تنها این مساله در برنامه انتخاباتی یک نامزد که تغییر وامید را در برنامه خود گنجانیده وخواهان تغییر ریاستی به صدارتی وتقویه کنترول پارلمان به امور دولت و شورای های ارگانهای محلی بر امور اداره قدرت وادراه دولتی می باشد، گنجانیده شده است ، همین کاندید به این باور است ، که با حزبی شدن پارلمان دموکراسی در کشور نهادینه می شود و جای کادر های مصلحتی را کار گزاران ضوابطی می گیرند، تنها از همین طریق فساد اداری کاهش خواهد یافت.
دانش بشری به اثبات رسانیده است ، که یگانه راه برون رفت از دشواری های مصلحتی ، بهبود امنیت مبازره با بی عدالتی تنها از طریق تآمین واقعی دموکراسی در مدیریت نظام سیاسی امکان پذیر است وبس . که این مساله تنها در برنامه یک کاندید به دیده نکریسته شده است.
حزبی شدن پارلمان وگزینش صدراعظم از جانب پارلمان ونقش پارلمان در کار نظارت وکنترول بر امور دولت ، کزینش وزیران وکارمندان سیاسی ، نظام قضایی و دادستانی کشور بر بنیاد ضوابط ومسلک یگانه شیوه و راه ورسم مبارزه با فساد اداری بیرو کراسی ورشوت که فرایند رژیم های مصلحتی است امکان پذیر می گردد.
برنامه های که باید کاندیدان در مبارزه های انتخاباتی شان به دیده بنگرند:
در بخش تآمین صلح وثبات در کشور:
مبارزه با طالبان وتآمین صلح با حلوا گفتن ها امکان پذیر نیست ، تلاش برای حل مساله تروریسم وقطع جنگ باید در یک برنامه فراخ وهمه جانبه به دیده نگریسته شود .
نخست : با تغییر سیستم ریاستی به صدارتی دولت دموکراتیک وانتخابی بودن ارگانهای محلی این امکانات فراهم خواهد شد تا مردم بدون پیوستن به جنگ به کار در اداره دولتی کشانیده شوند، اگر مخالفان بدانند ، که بدون جنگ هم می توانند در کار ساخت وساز دولتی سهم بگیرند ، نا گزیر به سوی ارگانهای انتخاباتی دولتی روی می اورند.
در کشور های که درگیر ودار جنگ های داخلی دست وپا می زدند ، دموکراسی شدن حیات اجتماعی یگانه وسیله رفع منازعات محلی وسهم مردم در حکومتداری سالم بوده است ، تجارب سریلانکا ، فراکرد های کشور اندونیزی با تروریست های اسلامیستی نشان داد که تنها با سهم مردم در کار آرگانهای دولتی می توان به جنگ وبرادر کشی پایان داد.
دوم : تقویه نیرو های مسلح وایجاد یک اردو یا ارتش مردمی صرف از طریق سهم مردم در کار ارگانهای دولتی امکان پذیر است وبس.
قطع هرچه زود تر آزار واذیت مردم ، پایان دادن به عملیات های شبانه به دیده نگریستن رسم ورواج های همزیستگاهی ،از شرایطی است ، که باید توسط نامزدان محترم ریاست جمهوری به دیده نگرسته شوند.
سوم: پشتبانی از تلاشهای جهت تآمین صلح وامنیت دایمی از طریق مذاکرات هدفمند وموثر .
خلع سلاح همگانی گروه های مسلح با زور یا با رضا .
تلاش های آگاهانه وهوشیارانه دیپلوماتیکی جهت تآمین مناسبات صادقانه وراستکارانه با پاکستان و وادارساختن پاکستان به منظور جلوگیری از فرستادن تروریست ها به افغانستان . در این راستا لازم است ، تا طرفین به مسایلی عینی سیاسی به توافق برسند.
در بخش نظام اقتصادی :
طرح برنامه های هدفمند اقتصادی در بخش های زیرین :
در عرصه سکتور دولتی : افغانستان یک کشور زراعتی است وسکتور زراعت عنصر اساسی اقتصادی کشور را می سازد، در این بخش لازم است : سرمایه گذاری در عرصه ایجاد زراعت مدرنیزه ومیکانیزم جدید زراعتی ، ایجاد کوپراتیف های دهقانی ، تادیه قرضه های دراز مدت به دهقانان ومالداران در برنامه کاندیدان گنجانیده شود
در عرصه صنایع مادر : نظارت بر فعالیت شرکت ها وکمپنی های شخصی وخصوصی استخراج معادن .
اتخاذ تدابیر به منظور جلوگیری از صدور فرآورد های معادن به شکل خام از کشور وبه منظور ایجاد جای کار ایجاد فابریکه های تغییر مواد استخراجی به فراورد های تجارتی وآنگاه صدور آنها از کشور ، به گونه نمونه : مس عینک ویا آهن حاجی گک بجای اینکه به گونه مواد خام از معادن استخراج وبه خارج از کشور فرستاده شوند ، بهتر است با ذوب شدن در داخل کشور وتغییر آن ها به ماشینهای بزرگ مسی وتجارتی به خارج صادر گردند ، اگر به صورت تخته های مسی خارج شوند ، جای کار برای شاید ده هزار نفر ایجاد شود ، اگر بجای تخته خای مسی ، مس استخراجی به ماشین های موتر ، نل باب ، دستگاه وافزار برقی ولاین های برق تغییر بپذیرد وبعد به مثابه کلای فرایندی صادر شود ، در آنصورت امکان فراهم آوری زمینه کار برای ملیون ها نفر فراهم خواهد شد. واقتصاد کشور نیز رشد خواهد کرد
حمایت از تمام انواع ملکیت های خصوصی ، تصدی های دولتی ، شخصی وکوپراتیفی ،
حمایت از ملکیت دولت بر منابع دارای اهمیت بزرگ استراتیژیک منابع طبیعی ، زیر زمینی ، معادن .جنگلات ، چراگاه ها ، منابع اساسی انرژی ، بندر ها خطوط مواصلاتی ، خط آهن ، دشتها، منابع آبی وآثار باستانی ،
ایجاد یک سیستم منظم جهت حل دشواری های منابع آب وتآمین آب طرف نیاز دهقانان با ساختمان بند ها ی آب گردان.
تلاش جهتن آباد ساختن زمین های بایر وبیرون از کشت وتوزیع عادلانه آن ها به دهقانان بی زمین ، کوچی ها وبیکاران به قیمت مناسب وبا اقساط .
تلاش جهت انکشاف ومدرنیزه ساختن ترانسپورت ، اعمار شاهراه ها ، تونل ها وخطوط آهن و وصل آنها با شبکه های جهانی ترانزیتی .
در عرصه اجتماعی :
طرح قوانین ومقررات سخت گیر کننده مجازاتی به ناقضان حقوق بشر وحقوق زنان .
طرح قانون ها ومقرره های در راه تآمین حقوق زنان وخانواده ها حمایه طفل ومادر ، ایجاد زایشگاه ها ، کودکستانها ، کلینیک ها تسهیلات آموزشی وپرورشی وجلوگیری از بهره کشی کودکان .
اتخاذ تدابیر جهت دستیابی یکسان مردم از عرضه خدمات صحی ، آب آشامیدنی ، تعلیمات وتحصیلات عالی .
تدابیر جهت ایجاد بیمه های صحی دولتی وخصوصی .
- اتخاذ تدابیر جدی جهت مواظبت از تهیه مسکن ، مواظبت از بیوه ها ،یتیمان ، سالخورده گان ، بازمانده گان شهیدان ، بیکاران ، معلولان ، معیبوبان جنگ وقربانیان حوادث طبیعی .
اتخاذ تدابیر جدی در راه تآمین حد اقل مزد وتآمینات اجتماعی یی که نیاز های مادی ومعنوی شهروندان افغان را مطابق نورم های انسانی مرفوع بسازد.
تلاش جهت حل دشواری های مهاجران وپناه گزینان وکوچی های کشور واتخاذ تدابیر جهت اسکان دو باره آنها .
تلاش جهت تآمین قوانین جهت مزد مساوی برای کار مساوی وهمسان .
ایجاد قوانین جهت تآمین حقوق مساوی قومها وتبار های کشور وجلوگیری از امتیاز طلبی های بی مورد وتبارگرایانه .
تلاش به خاطر افزایش ماهیانه یا حقوق ودستمزد کارمندان دولتی وکارگران در کشور
تلاش برای تآمین امنیت کار وتصویب قانون ها عادلانه برای کارگران وکارمندان دولتی وموسسات خصوصی .
در بخش گسترش امور فرهنگی:
- پاسداری از ارزشها پسندیده مردم ، تلاش در راه ترویج فرهنگ نوع دوستی وانسان گرایی . وضع قانون های سختگیرانه برای انانی که به تبعیض تباری و زبانی روی می اورند.
تلاش برای تقویه زبانهای ملی کشور وایجاد سیستم جدید تساوی حقوق تبارها وزبانها به گونه طبیعی وعنعنوی .
مبارزه جدی به منظور جلوگیری از تولید ، زرع وقاچاق مواد مخدر .
تلاش آکاهانه جهت مبارزه با بیسوادی وتآمین آموزش همگانی
تلاش در راه شمول کودکان واجد مکتب به مکتب وتآمین همه امکانات رشد تعلیم تربیه همگانی .
در این بخش ها ودر بخش های دیگر اگر کاندیدان برنامه های درست ، دقیق وعلمی را پی ریزی کنند ، آنگاه می توان به آنها اعتماد نمود و رآی داد.
در غیر آن با همین سیستم موجود فساد گستر و مصلحتی اداری ونظام سیاسی ومدیریتی موجود که تنها رییس جمهور ومعاونان او تغییر بخورد ، ورییس جمهور جدید ومعاونان او به گونه ای طبیعی پست ها را به اساس پنجاه فیصد به رییس جمهور ، سی فیصد به معاون اول وبیست در صد به معاون دوم تقسیم نمایند وهیچ کدام گماشته دیگری را تبدیل وتغییر داده نتواند وتمام صلاحیت های اداری ، سفارت ها ، نظام قضایی ، دادستانی ، ووالیان میان این سه طرار ودزد تقسیم شود ، هیچ بهبودی در کشور رونما نمی گردد ورییس جمهور جدید نیز کاری را از پیش برده نمی تواند.
مردم افغانستان باید بدون ذهنیگیر ، تبار گرایی ، قوم ومحل پرستی وبدون تعصب به برنامه های تغییر وتحول توجه نمایند وبه کاندیدانی که در نظام سیاسی وسیستم موجود تغییر را رونما می سازد ، رآی دهند.
مردم نجیب افغانستان !
رآی خود را صرف در صندوق آنانی که این نظام مصلحتی وفساد گستر موجود را تغییر می دهد ، بیندازید.
نامزادان موجود تا آینکه برنامه های انتخاباتی شان را همه جانبه وهمه گسترده تر نسازند ، فاقد اعتماد می باشد ، به آنها رآی ندهید. بادرود
بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۱ ـ۲۰۰۲