روسیه و امریکا هریک در راستای منافع خود گام

برمیدارند

عرب نیوزنوشت : طی سالهای اخیر مسکو از وضعیت اقتصادی و سیاسی ضعیف خارج شده وامروز عزم کرده تا صدایش را به عنوان قدرت جهانی و مهم با وزن بالا به گوش همگان برساند.

لیندا هرد تحلیل گرعرب نیوز

 به رغم رابطه به ظاهر دلپذیر میان سرگی لاوروف و جان کری، وزرای خارجه روسیه و امریکا، شاید جنگ سرد جدیدی در راه باشد. طی سالهای اخیر مسکو از وضعیت اقتصادی و سیاسی ضعیف خارج شده وامروز عزم کرده تا صدایش را به عنوان قدرتی جهانی و مهم با وزن بالا به گوش همگان برساند. روسیه توانسته قدرت خود را نه تنها در حوزه های سنتی نفوذش بدست آورد بلکه حتا به خاورمیانه نیز رسوخ کرده؛ آنهم در زمانی که اوباما به این نتیجه رسیده است که حضور و دخالت امریکا در معادلات پیچیده خاورمیانه چندان به سود منافع امریکا نیست.
اهالی خاورمیانه هم دیگر به امریکا به عنوان قدرت حامی خود نمی نگرند، بلکه به آن به چشم ویرانگری بزرگ می نگرند که با حمله نظامی به افغانستان، عراق و لیبیا، در این کشورها فاجعه آفرید واز آنجایی که بخش قابل توجهی از این کشورها را سنی ها تشکیل می دهند؛ عادی شدن رابطه میان ایران و امریکا نیز که به تازه گی به نتایج خوبی رسیده نیز به بدبینی های موجود افزوده است.
دست دست کردن اوباما و نهایت انصراف آن در حمله به سوریه در پی حمله شیمیایی از نگاه اپوزیسیون سوریه خیانت بود.
موضع امریکا در قبال تحولات مصر و روند انتقال قدرت نیز فرضیه های زیادی را تقویت کرده است. بسیاری از حامیان دولت انتقالی براین باورند که اوباما سمپاتی بیشتری به اخوان المسلمین دارد درحالیکه سایرین بر این باورند که ایالات متحده امریکا از رشد احساسات ناسیونالیستی نگران است و از اخوانی ها و فعالیتهای جنبش ششم اپریل برای تحت فشار قرار دادن پرجمعیت ترین کشور جهان عرب و سوق دادن آن به سوی آنارشی و هرج و مرج استفاده می کند.
از همین روست که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تلاش می کنند تا با ایجاد فدراسیونی از کشورهای عربی اتکا به خود را تقویت کنند. ایده تشکیل قرارگاه فرماندهی نظامی در ماه دسامبر نیز در واقع با همین انگیزه مطرح شد. برخی از کشورها در حوزه خرید سلاح و ابزارآلات جنگی با یکدیگر تفاوت دارند و یا مثلاً به طور مشخص امارات متحده عربی به تازگی اقدام به نام نویسی از مردان زیر ۳۰ سال برای خدمت کرده است؛ اقدامی که می تواند توان نظامی نیروهای این کشور را سه برابر کند.
مصر نیز به معامله ۲ میلیارد دلاری با روسیه چشم دوخته که قرار است پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امضا، اجرا و تحویل داده شود. از سویی قراراست پوتین پس از آرام شدن اوضاع سفری به مصر داشته باشد.
بدیهی است که روسیه و امریکا هریک در راستای منافع خود گام بر می دارند. نباید تصور کرد که پوتین دوستی شخصی و بسیار نزدیکی با بشار اسد دارد؛ روسها بیش از همه در این رابطه نیاز کشورشان به نگاه داشتن پایگاه دریایی در بندر ترطوس سوریه را در نظر دارند؛ همانگونه که دسترسی به منابع آبی سوریه برای روسها که درآن حق استخراج دارند، از اهمیت بالایی برخورداراست. ازاین رو می توان به ساده گی ثابت کرد که مسکو شرکای منطقه ای خود را رها نخواهد کرد.
به نظر می رسد در این میان رییس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز به فکر تعامل و ارتباط با روسها افتاده است. سایت اسراییلی دبکا به تازه گی گزارش داده است که ابومازن دست به « انتفاضه ای دیپلماتیک » علیه اسراییل زده و از ابتکار صلح ایالات متحده امریکا خارج شده است.
ملاقات محمود عباس با پرزیدنت ولادیمیر پوتین بیانگر گسست وی ازمذاکرات صلح با اسراییل به رهبری امریکا بود و در واقع وی تلاش می کند تا به نوعی حمایت روسها را نیز برای تشکیل دولت فلسطینی وارد این بازی کند.
گزارش سایت دبکا می افزاید: محمود عباس با این اقدام غیرمنتظره خود اسراییل و سرویس های امنیتی و اطلاعاتی را شگفت زده کرد؛ اما برای رییس جمهور روسیه فرصت مناسبی بود تا به جامعه بین الملل واوباما ثابت کند که بازی درداغ ترین موضوعات منطقه خاورمیانه اعم از برنامه هسته ای ایران، بحران سوریه و تشکیل دولت فلسطینی مراحل دیگری هم دارد.
مطبوعات روسیه اعلام کردند که در جریان دیدار اخیر چهار روزه محمود عباس از مسکو، او درباره قرارداد یک میلیارد دلاری در حوزه گاز طبیعی واقع در حوزه ساحلی غزه با دیمیتری مدویدف، نخست وزیر روسیه نیز مذاکره کرده است. پرواضح است که این مسله می تواند بر روند مذاکرات صلح درخاورمیانه تاثیر منفی بگذارد، اما اگر عباس عزم کرده این مسیر را برود، چه کسی می تواند او را سرزنش کند؟ سالها مذاکره و همراهی با ایالات متحده امریکا و دیکته های واشنگتن به او برای مصالحه و سازش هیچ دستاوردی برای عباس نداشته و تنها نتیجه آن وعده و وعیده و افزایش شهرک سازی یهودیان بوده است.
در کنار همه اینها، کمی دورتر از خاورمیانه، تنش میان بروکسل- روسیه- واشنگتن بر سر اوکرایین شکل جدی به خود گرفته است. به خصوص آنکه غرب و بروکسل در مقابل یکی از متحدان و شریکان تجاری مسکو، دست به حمایت از مخالفانش زده اند. سرگی لاوروف نسبت به این مسله هشدار داده و اعلام کرده است که اوضاع در حال خروج از کنترول است و اروپا را متهم کرده که برآتش بحران داخلی اوکرایین تیل میپاشد. بسیاری از رهبران اروپایی بدون هیچ دعوتی به « میدان»* آمده اند و در تظاهرات های ضد دولتی شرکت کرده اند. لاوروف دراین باره می گوید که این اقدامی کاملاً بیشرمانه است.
لاوروف همچنین به واشنگتن هشدار داده است که دست از دخالت در امور داخلی اوکرایین بردارد و به جان کری نیز هشدارداده است که اظهارنظرهای آتشین خود را قطع کند. مسکو قطعاً اجازه نخواهد داد که کیف از شبکه متحدانش خارج شود و در صورتی که غرب موفق شود این کشور را به سمت خود بکشد، روسیه مجبورخواهد شد تا برای دور نگه داشتن اروپا (و احتمالاً ناتو) از مرزهایش به گزینه حمله بیندیشد.
رقابت میان مسکو و واشنگتن در سالهای آینده می تواند به فضای تفاهم میان دو کشور پایان داده و درخوش بینانه حالت می تواند به شکل گیری توازن قوای جدیدی در منطقه بینجامد و هردوقدرت هژمونیک را به نفع همه تحت کنترل درآورد.

* محل تجمع مخالفان

بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۶ـ۰۳۰۲