درنگی براظهارت وزیرخارجه و صدراعظم سرپرست پاکستان *

 

 

 

 

محمد ولی

امریکا و پاکستان مشترکآ پنجاه سال عاملین بی ثباتی در افغانستان بودند و هستند اما وزیر خارجه و صدراعظم سرپرست پاکستان در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد میگوید یکجا با امریکا برای ایجاد ثبات و ارامش در افغانستان کار میکند . جالب است هفتاد وشش سال عمر پاکستان در دشمنی با افغانستان سپری شده و طی همین مدت امریکا در حمایت از پاکستان حاضر به هیچگونه همکاری نظامی به افغانستان نشده است حالا پس ازهفتاد و شش سال دشمنی و بیش از پنجاه سال کار برای بی ثباتی نام از ثبات و ارامش افغانستان میبرند .

واقعیت این است که نه امریکا و نه پاکستان در خفا نیت ایجاد ثبات در افغانستان را ندارند .

تنی چند از افغانها بنام تحلیلگران سیاسی در تلویزیون ها با اضافه گویی های دوراز حقایق تاریخی و سیاسی با لاف و گزاف دم از بلندی دست افغانستان درمقابله با پاکستان میزنند این ها یا لاف زنان بالفطره اند، یا ناآگاه ازحقایق حد اقل۵۰ سال اخیر، یا هم حاضر نیستند بدانند و بگویند که افغانستان قربانی سیاست بی ثبات سازی پاکستان و امریکا شده است و این سیاست ادامه دارد . افغانستانی را که آن دو کشور بزانو درآوردند واز سال ۱۹۴۹ که نماینده افغانستان درمورد عضویت پاکستان به ملل متحد مخالفت ورزید و پاکستان در بدل آن به بمباردمان مغلگی پکتیا پرداخت ، هرسال راه ترازیتی تورخم را بروی تجارت افغانستان بحیث یک مهره فشار مسدود نمود ، زیرفشارهای مریی و نامریی باعث سقوط حکومت سردار محمد داود درعهد صدارت اش گردید ، چهارده سال با فشار جنگ نیابتی و اتکا به تروریزم زیرحمایت امریکا افغانستان را ویران کرد ، تضاد های قومی و سمتی و ملیتی و تنظیمی را دامن زد ، اردوی مجهز و حامی ثبات کشور را مضمحل نمود ، درهرتحول جنگی و سیاسی دست اول را داشت ، خاکش را در خدمت تجاوز امریکا قرارداد و در سرحدات شرقی و جنوبی کشور به تصرف خاکهای افغانستات پرداخت ، از قریه تا شهر و مرکز کشور یکجا با امریکا گسترده ترین شیکه های جاسوسی ، تروریستی و احزاب و تنظیم های مزدور ایجاد کرد و بالاخره حالت زار موجود کشور محصول سیاست دوامدار و سنجیده شده هردو کشوراست بازهم ناآگهان از نفوذ و توانایی پاکستان دم ازاین میزنند که پاکستان چنین یا چنان نمیتواند در حالیکه دست باز دارد و هر انچه بخواهد میتواند ، در مجامع منطقه وی و بین المللی از افغانستان نیابت میکند و اطوار و حرکات حامی افغانستان بودن را به نمایش میگذارد .

اینها از تاریخ درس نگرفته همان دهل و سرنا را بلندتر مینوازند اما حیف که این دهل و سرنا دیگر دارد از نوا می افتد و پژواک آن گوش ها و دل ها را میخراشد . موجودیت بیش از دو ملیون مهاجر در پاکستان ، توان راهبندی تجارتی ، مانور های دپیلوماتیک در مجامع بین المللی ، توان تبلیغاتی و اتهام زنی ، قدرت بکار اندازی تروریزم و فعالیت های خرابکارانه با توانایی نظامی پاکستان و حامی جهانی آن امریکا ، در مقابل سکوت حاکمان افغانستان و عدم توانایی توصل به اقدامات بالمثل حقایقی است که در اتخاذ یک سیاست تاثیرگذار درمناسبات بین افغانستان و پاکستان در سنجش گرفته شده سیاست بدیل در عوض سیاست کهنه شده ۷۶ ساله در نظر باشد از سیاست زورکم قهر بسیار عبور گردد تا منافع ملی افغانستان حفظ شود و پاکستان نتواتد با این بازی های مزورانه مستقل بودن کشور ما را در برابر جهانیان زیر سوال قرار دهد و بار دیگر از افغانستان استفاده دوران به اصطلاح جهاد را بنماید .

 

* گزینش عنوان از بامداد

 

بامداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۳ـ ‍۲۴۰۹

Copyright ©bamdaad 2023