پیام شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان بمناسبت یکصدوسومین سالگرد استرداد استقلال افغانستان
۲۸ اسد مطابق نزدهم اگست امسال برابر است با یکصدوسومین سالگرد استرداد استقلال افغانستان و این روز تاریخی تحت زعامت امان الله خان و با رشادت و پایمردی توده ای مردم در ۱۸ اگست ۱۹۱۹ رقم خورد.
یکصدوسه سال قبل از امروز، شاه امان الله بعد از اعلام پادشاهی تمام پیمان های گذشته با دولت انگلیس را لغو کرد و استقلال افغانستان را رسما اعلام نمود.
از فراخوان شاه امان الله بخاطر کسب استقلال سیاسی و رهایی مردم از استبداد شاهی مطلقه ، تمام اقشار و اقوام برادر از جان و دل حمایت کرده و در نتیجه مردم افغانستان تحت قیادت شاه امان اله مستقلانه و بدون کمک های خارجی استقلال سیاسی خود را در سال ۱۹۱۹ بدست آورد .
شاه امان الله بعد از بدست آوردن استقلال سیاسی ، دست به اصلاحات بنیادی در عرصه های سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی زد و آرزو داشت تا یک جامعه قبیلوی عقب مانده را به یک جامعه مدرن و مترقی تبدیل نماید . امان الله، در کل، بر پیشرفت سریع کشور، توسعه سیاسی و اجتماعی و حفظ استقلال کشور تاکید میکرد.هدف اصلاحات دوره امانی، عصری سازی دولت، اقتصاد و جامعه بود . او بنیاد زنده گی مدرن را گذاشت . دراین مرحله شالوده شاهی مشروطه بنیاد نهاده شد و برای اولین بار قانون اساسی براساس تفکیک سه قوه مقننه، مجريه و قضایيه تصویب شد.
در این دوره بود که برای اولین بار اقدامات بنیادی غرض حضور زنان برداشته شد و برای زنان این فرصت مهیا گردید که آنها در عرصه های مختلف زنده گی اجتماعی حضور یابند. انجمن نسوان بعنوان نهاد مدافع حقوق زنان و نخستین مکاتب برای دختران و زنان تاسیس گردید ؛ اولین گروه دختران و پسران برای کسب تحصیلات به خارج فرستاده شدند؛ نشریهٔ اختصاصی برای زنان پا به عرصه گذاشت ؛ در نخستین قانون اساسی و سایر قوانین موادی مبتنی بر رعایت حقوق زنان درج گردید. د رهمین دوره اسارت وغیابت زن به چالش گرفته شد و رفع حجاب زنان مطرح گردید.
درهمین دوره تابوی مکتب و شفاخانه و بانک و مالیه به چالش کشیده شد؛ برده گی لغو گردید ؛ فرق میان شهروندان مسلمان و هندوباوران و سکهای افغانستان به چالش کشیده شد ؛ خشونت زیر سوال قرار گرفت … و هر آنچه در این جامعه بد و زشت بود همه به چالش کشیده شد.
امان الله بعنوان زعیم کشور درمقابل یک لشکر جهل ایستاد ؛عجولانه ایستاد ؛ بی وقت ایستاد ؛ تندروانه ایستاد؛ بی تدبیر ویا با تدبیرایستاد؛ بی برنامه ویا بابرنامه ایستاد ! …فرق نمی کند٬ مهم این است که ایستاد و تا آخرین روز ایستاد و یک قدم پس نرفت. نه مصلحت کرد. نه سازش کرد. نه معامله کرد.
اگر هم صد سال به عقب برگردیم و خود را در افغانستان سال ۱۹۱۹ قرار بدهیم ؛ در افغانستانی که شاه امان الله می خواست زنده گی کنیم ؛ نه از حبیب الله سلف امان الله ، نه از حبیب الله خلف امان الله و نه از نادرشاه خلف حبیب الله چیزی دیده ایم که ارزش های خود را با آن ربط دهیم.
گرچه ایده هایی را که شاه امان الله در ذهن داشت هیچگاهی تا امروز که امروز است به تحقق نپیوست.
بعد از حصول استقلال، روزنه ای امیدی برای ترقی و انکشاف اجتماعی و اقتصادی کشور باز گردید که میتوانست کشور را به شاهراه ترقی سوق دهد . این انکشافات ترقیخواهانه بمثابه یک تحول کیفی در سطح داخلی با پیامد های مثبت برای جنبش های آزادیخواهانه در منطقه تلقی می شد ولی چون استعمارگران نمی خواستند کنترول غیرمستقیم و مستقیم این ملک و منطقه را از دست دهند توطئه کردند و مانع برنامه های آن شدند. این توطیه ها بعد از پنجاه سال با همان شعارهای کهنه در برابر نظام دموکراتیک در سالهای هشتاد با قوت بیشتر و تکنالوژی عصری و جنگ روانی بیشرمانه انجام یافت و به کمک همان نوکران خارجی و همان همفکران و هم عقیده های همان لشکر تاریک اندیش و عقبگرا ، نظام چپ در افغانستان سقوط داده شد.
این رویداد های ناگوار در افغانستان در صد سال اخیر نشان میدهد که مردم افغانستان با وجودیکه قربانی های فراوانی در راه استقلال کشور داده اند و با وجودی که استقلال سیاسی کسب کردند ولی هیچگاهی استقلال اقتصادی بمثابه رکن مهم استقلال واقعی نصیب نگردیده و همواره بطورغیرمریی در اسارت بیگانگان بوده اند. فقراقتصادی و فرهنگی و عدم رشد آگاهی سیاسی و عدم درک منافع ملی همیشه برگ برنده ای بوده است که قدرتهای ذینفع از آن بعنوان ابزار به دام انداختن افراد با نفوذ مذهبی و قومی استفاده نموده اند.
و اما تبجیل از دستاورد های دوره امانیه در حقیقت ارجگذاری خواهد بود به مبارزات خستگی ناپذیر مشروطه خواهان ، تحول طلبان ، وطنپرستان واقعی ، مبارزین و آزادی خواهان کشور که در راه آبادی ، پیشرفت و مساوت ، عدالت اجتماعی و ریشه کن کردن تبعیض و تعصب از هیچگونه خودگذری دریغ نکردند و حتا جانهای شیرین شانرا در آن راه قربانی نمودند.
به باور ما ، رشد و پیشرفت افغانستان و ایجاد ثبات و ساختن زیربنای اقتصادی، بدون داشتن دولت معاصر پاسخ گو که بر اساس اراده مردم انتخاب شده باشد دشوار است. غصب و انحصار قدرت توسط نیروهای عقبگر و تند رو مذهبی ازیکطرف و تلاش های تنظیم های جهادی و دزدان که طی بیشتر از بیست سال دارایی های عامه را غارت کردند و به یغما بردند و اینک برای بدست آوردن « غنایم » بیشتر و تقسیم قدرت گردهم آمده اند ، در برابر نیروهای ملی و دموکراتیک وظایف تاخیرناپذیر و مبرمی را برای ایجاد یک جبهه و ایتلاف وسیع ملی دموکراتیک مطرح مینماید .
به اعتقاد ما ، در شرایط کنونی نیروهای تاریک اندیش و عقبگرا در کشور عزیز ما ، حاکمیت مطلق خود را بالای مردم عذاب دیده ما تحمیل کرده و در شرایط فقدان قانون و قانونیت ، مردم ما از ابتدایی ترین حقوق انسانی محروم شده هرگونه حرکت و فعالیت ترقیخواهانه و روشنگرانه ممنوع و سرکوب میگردد ؛ اتحاد و همبستگی تمام نیروهای مترقی و دموکرات در سرخط وظایف تمام احزاب و نیروهای مترقی و چپ قرار میگیرد.
ر این وضعیت حساس و پیچیده کشور و اوضاع متشنج بین المللی نیروهای دموکرات ، ترقیخواه و وطنپرست باید تمام اختلافات سلیقوی و ناچیز شانرا کنار گذاشته و در یک جبهه وسیع متحد شوند و بعنوان یک اپوزیسیون قوی در برابر نیروهای متحجر و تاریک اندیش قرار گیرند و به مبارزه سیاسی خود در زیریک چتر واحد ایدامه دهند.
اتحاد نیروهای مترقی و دموکرات تبجیل از یکصدوسومین سالگرد استرداد استقلال کشور و ارجگذاری به مبارزین و آزادیخواهان دوره امانیه خواهد بود.
بیائید با اتحاد خود که وثیقه پیروزی ماست به شهدا ، مشروطه خواهان و مبارزین واقعی و صادق وطن ارج بگذاریم و روح شانرا شاد بسازیم !
گرامی باد یکصدوسومین سالروزاسترداد استقلال افغانستان !
نیکمرغه دی وی دافغانستان د استقلال یوسلودریمه کلیزه !
داود رزمیار
رییس شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان
بامـداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۲ـ۱۷۰۸
Copyright ©bamdaad 2022