با جنگ اوکرایین شکاف های جهانی عمیق تر شد

با جنگ اوکرایین شکاف های جهانی عمیقتر شد

چگونه جنگ در اوکرایین شکاف های جهانی را عمیق تر می کند: انفجار در قیمت مواد خام که با درگیری در اوکرایین برجسته شده است، نوید قحطی و فقر را در قاره افریقا و در تمام کشورهای جنوب می دهد. شکاف بین کشورهای غربی و بقیه جهان همچنان در حال گسترش است. آیا ادامه درگیری اوکرایین را ویران می کند؟

جوزپ بورل، رییس امور خارجی اتحادیه اروپا، در ۲۶ مارچ، در افتتاحیه مجمع دوحه ـ قطر گفت: « تفرقه » بزرگ می تواند جهانی شدن را به خطر بیاندازد. نماینده عالی اتحادیه اروپا افزود: « یکی از پیامدهای آنچه در حال رخ دادن است این است که روسیه را به سمت چین سوق دهیم و بین جنوب شرق جهان و شمال غرب جهان شکاف ایجاد کنیم.

با وجود بی طرفی و بی تفاوتی ظاهری ، کشورهای ناتو دیگر هیچ توهمی در مورد « اردوگاه » چین، کشوری با جمعیت ۱.۴ میلیارد نفری وجود ندارند.

ایتلاف نظامی ناتو آشکارا از پکن می‌ خواهد « از انجام هرگونه تلاشی که به روسیه در دور زدن تحریم‌ ها کمک کند خودداری کند» و حمایت سیاسی از مسکو را متوقف کند.

در سازمان ملل در ۲ مارچ تعدادی از کشورها از جمله (بلاروس، کوریاس شمالی، اریتره، سوریه)، به قطعنامه‌ ای که خواستار توقف فوری استفاده از زور علیه اوکرایین توسط روسیه بود رای منفی دادند. تفرقه در بین نماینده گان سازمان ملل آشکار شد. هند (۱.۴ میلیارد نفر)، پاکستان (۲۲۰ میلیون نفر)، قزاقستان، ویتنام، منگولیا، عراق و ایران رای ممتنع دادند. در امریکای لاتین، بولیویا، نیکاراگوا، السالوادور و کوبا از محکوم کردن مسکو خود داری کردند، اما غافلگیری واقعی سازمان ملل از طرف کشورهای قاره افریقا بود. مالی، الجزایر، سودان، آنگولا، افریقای جنوبی و حتا سنگال که رییس جمهور آن مکی سال ریاست فعلی اتحادیه افریقا را بر عهده دارد، بیطرفی محتاطانه را انتخاب کردند. یکی از رهبران ارشد اتحادیه افریقا توضیح می دهد که این نگرش حتا مسکو را شگفت زده کرد. او گفت: « مردم پس از همه‌ گیری کووید فقیر و عصبانی می باشند و امروز در افکار عمومی ما موجی از طرفداری از روسیه وجود دارد، که پس زمینه شکست های نظامی غربی ها در ساحل و پیامدهای غم انگیز جنگ در لیبیاست .»

اگر چه سنجش محبوبیت واقعی ولادیمیر پوتین در کشورهای جنوب، به ویژه پس از جنگ اوکرایین، دشوار است، اما تظاهرات ماه‌ های اخیر در نیجر، بورکینافاسو، مالی یا سنگال در خصومت با عملیات نظامی فرانسه با پرچم‌ های روسیه نشاندهنده وسعت این حمایت است.

گمانه زنی ها در مورد قیمت مواد خام و افزایش آن به دلیل تحریم های غرب علیه روسیه عواقب وسیعی بر قیمت کالاهای اساسی از نفت گرفته تا نان و گندم مردم دارد. با توجه به دو برابر شدن قیمت هر تن غله جات طی سال گذشته، نانوایان ساحل عاج پیشنهاد می کنند اندازه و وزن مصوب نان را کاهش دهند تا به طور موقت قیمت ها را ثابت نگه دارند. در مراکش، افریقای جنوبی، جمهوری دموکراتیک کانگو یا تونس، نوسانات قیمت بنزین در پمپ های بنزین و قیمت یک گیلن تیل به سطح تاریخی رسیده است. این نیز قدرت خرید مردم را پایین ‌آورده است. « شورش های غذایی" « جدید شبیه شورش های سال ۲۰۰۸ ترسایی پیش بینی می شود.

نزدیک به یک میلیارد نفر در کشورهایی زنده گی می کنند که به طور مستقیم به گندم روسیه و اوکرایین وابسته هستند و یک ششم کره زمین در حال حاضر در معرض خطر بحران غذایی قرار دارند. ژرژ کورم ، مورخ و وزیر سابق مالیه لبنان تاکید می کند « این نتیجه متأسفانه محتمل ترین است.» و می افزود: « فقیرترین کشورهای کره زمین، البته نه تنها در افریقا، بلکه در افغانستان یا پاکستان، به شدت آسیب خواهند دید ». همه اینها مواضع چین را تقویت خواهد کرد، چینی که خود را به عنوان الگوی مقابل واشنگتن معرفی می کند. از دیدگاه بدبینانه، به نظر می رسد که ایالات متحده تنها برنده جنگ کنونی باشد. امانویل ماکرون که ناتو را به « مرگ مغزی » توصیف میکرد اکنون میبیند که این « سوارکار » جنگ طلب (امریکا) کاملاً بر زین نشسته است .

۴ تا ۷ میلیون پناهنده در جاده ها، پذیرش بی قید و شرط اوکرایینی ها در اروپا و امریکای شمالی لزوماً کشورهای غیرغربی وغربی را به چالش می کشد.

درگیری‌های اخیر عمدتاً به مداخلات امریکا، بریتانیا، فرانسه، ترکیه و روسیه در افغانستان، عراق، لیبیا، سوریه و یمن جهان را شاهد فرار جمعیتی از جنگ روبرو کرده است. در این زمینه انگیزه های همبستگی، نهادی و انجمنی در یک سطح نیستند، گفتمان بیگانه هراسی، اقدامات فوق امنیتی و عدم رعایت نیاز پناهنده گی و در نتیجه باز گرداندن پناهنده گان ... خود مولد خطرات اجتماعی آینده در کشورهایی است که پناهنده گان را نمی پذیرند. تنها در جنگ سودان دو میلیون آواره به همراه داشته است.

سازمان عفو بین‌الملل در آخرین گزارش سالانه خود خاطرنشان کرد که در سراسر جهان ۲۶.۶ میلیون پناهنده و ۴.۴ میلیون پناهجو هستند. این سازمان غیردولتی یادآور می ‌شود: « پناهنده گانی که سال‌ ها در اردوگاه‌ها، از جمله در بنگلادش، اردن، کنیا، اوگاندا و ترکیه هستند، و ترس دایمی از بازگرداندن آنها به کشورهایی این پناهجویان به دلایل امنیتی از آنها فرار کرده اند، هر روز جدی تر می شود.

در بریتانیا و دانمارک که هدف شان مهاجرت صفر بود و در برابر پناهجویان سوری، یمنی یا افغان بی گذشت بودند، اکنون ادعا می کنند که مرزها را به روی اوکرایینی هایی که از جنگ فرار می کنند باز می کنند. لندن حتا به استقبال حیوانات خانگی پناهنده گان اوکرایینی رفته است.

در فرانسه، سیاستمداران برجسته، مانند نماینده مجلس ژان لوییس بورلانژ، رییس کمیته روابط خارجی در مجلس ملی، خواهان بازگرداندن پناهنده گان شده است. او در ۲۵ فبروری در میکروفون تلویزیون اروپا ۱ اعلام کرد: ما باید برای یک جریان مهاجرت پناهنده گان به کشورهایشان برنامه ریزی کنیم./ هومانیته

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۲ـ۱۳۰۴