ده‌ها شخصیت از امریکای لاتین موضع ‌گیری می ‌کنند

 

ده‌ها شخصیت از امریکای لاتین، به ‌ویژه از ارجنتاین در رابطه با درگیری اوکرایین و روسیه موضع‌ گیری کردند. در میان برجسته‌ ترین امضاها می ‌توان به امضاهای برنده جایزه صلح نوبل، آدولفو پرز اسکیول (Adolfo Pérez Esquivel)، سناتور کلمبیایی، پی‌ یداد کوردوبا (Piedad Córdoba) و نویسنده برجسته ارجنتاینی لوییسا والنزویلا (Luisa Valenzuela) اشاره کرد.

رایول تورس (Raúl Torres) خواننده کوبایی و نیز روزنامه ‌نگاران ارجنتاینی ساندرا روسو (Sandra Russo)، خورخه الباون (Jorge Elbaun) و استه‌ یا کایونی (Stella Calloni) به بیانیه پیوستند.

متن کامل بیانیه

جنگ در اوکرایین بیان (یقیناً نه‌تنها) فرایند تجزیه سرمایه‌ داری در مرحله نولیبرالی آن است، زیرا در حالی که رسانه‌ های فراگیر بر اروپای شرقی متمرکز هستند، اسراییلی ‌ها به سوریه و کرانه باختری حمله کرده‌اند و در آن ‌جا باعث مرگ و مجروح شدن صدها فلسطینی شده‌اند و پنتاگون به ‌تازه گی سومالی را بمباران کرده است. با این حال، به نظر می ‌رسد که تنها اوکرایین شاهد نقض حق تعیین سرنوشت خود بوده است.

اما در عین حال، واضح است که با تضادها، پیشرفت‌ها و عقب‌ نشینی‌ها، بشریت به‌ سوی نظم چند قطبی جدید پیش می‌ رود، نه بدون مقاومت قدرتی که بیش از یک سده است که بزرگ ‌ترین قدرت روی کره زمین بوده است. این امر توضیح‌ دهنده تشنج ‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی است و با رقابت چین قابل بررسی است.

اقدام نظامی روسیه علیه اوکرایین را نمی ‌توان بدون زمینه ‌سازی آن در جنگی که دولت طرفدار غرب اوکرایین از سال ۲۰۱۴ ترسایی علیه جمعیت طرفدار روسیه در دونباس به راه انداخته است درک کرد، جایی که تا اکنون ۱۴۰۰۰ نفر کشته شده‌اند و گروه‌های شبه ‌نظامی نیونازی به ‌دلیل قساوت ‌شان برجسته شده‌اند، گروه‌هایی که از سوی ناتو و ایالات متحد امریکا مسلح شده‌ اند. این حمله‌ ها توافق ‌نامه مینسک از سال ۲۰۱۵ ترسایی را نقض می ‌کنند.

عزم ایالات متحده امریکا برای گسترش ناتو به‌ سوی مرزهای فدراسیون روسیه همراه با تحویل تسلیحات مدرن به اوکرایین، در واقع به ‌منزله یک محاصره نظامی پیش ‌رونده است که هیچ دولتی نمی ‌تواند آن را بپذیرد.

یک کارزار واقعی دروغ‌ پردازی و سانسور و خاموش کردن هر صدایی که مخالف نسخه برتری‌طلبانه طرفدار ناتو و متحده امریکا است، خواست ضد دموکراتیک سخن ‌گویان سرمایه بزرگ را آشکار می‌ سازد.

ما می ‌دانیم که فتح یک صلح پایدار، با خوش ‌بینی معتدل امکان ‌پذیر است و این امر نمی‌ تواند به قیمت امنیت هیچ ‌یک از کشورهای عضو جامعه بین‌المللی به دست آید. بازگشت به توافق ‌‌های مینسک ممکن است بهترین راه برای بازگرداندن گفت ‌وگو بین طرف‌های درگیر باشد.

مبارزه اساسی که طبقه کارگر و توده مردم باید ادامه دهند، مبارزه برای یک نظم جایگزین در برابر سرمایه‌ داری است، نظمی بدون استثمار و با همکاری بین خلق‌ ها، کالایی ‌زدایی ‌شده و در همبسته گی، با احترام به طبیعت و زنده گی.

 

آدولفو پرز اسکیول، برنده جایزه صلح نوبل، ارجنتاین.

پی ‌یداد کوردوبا، سناتور، مدافع حقوق بشر، کلمبیا.

آتیلی‌یو بورون، تحلیلگر جهانی، ارجنتاین.

رایول تورس، خواننده کوبایی و نماینده مجلس، کوبا.

آلخاندرو روسکونی، دبیر روابط بین‌المللی جنبش اویتا، ارجنتاین.

سایول اورتگا، معاون ملی حزب سوسیالیست متحد ونزویلا.

استه‌ یا کایونی، روزنامه‌ نگار و نویسنده، ارجنتاین.

ساندرا روسو، روزنامه ‌نگار و نویسنده، ارجنتاین.

خورخه کریی ‌نس، دبیر روابط بین‌المللی حزب کمونیست ارجنتاین.

لوییس والنزویلا، نویسنده، ارجنتاین.

لوییس پرز لیرا، نویسنده و فیلم‌ ساز، ارجنتاین.

تانیا والنتینا رودریگز، رییس نماینده گان محلی حزب کارگر مکسیکو.

ادواردو سیگال، معاون رییس حزب جبهه بزرگ، ارجنتاین.

نیدیا دیاز، مذاکره‌ کننده و امضا کننده صلح از سوی جبهه فارابوندو مارتی، السالوادور.

رافایل مندز، معاون سابق کشوری، جمهوری دومینیکن.

لوییس د الیا، دبیر MIELS. ارجنتاین.

نورمن بریسکی، بازیگر، ارجنتاین.

خورخه الباون، جامعه ‌شناس و روزنامه ‌نگار، ارجنتاین.

روبرتو پردیا، ارجنتاین.

کارلوس آزنارز، روزنامه ‌نگار، ارجنتاین.

خولیو گامبینا، استاد دانشگاه.

کریستیانه بارکهاوزن، نویسنده، آلمان.

خولیو لاکارا، نوازنده، ارجنتاین.

کارلوس لنین وییا توربیو، پروفیسور و عضو بخش بین‌المللی کار حزب خلق پانامه.

و ۴۳ شخصیت دیگراز کشورهای مختلف امریکای لاتین

(امضاها ادامه دارد)

 

 

بامـداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۲ـ۲۹۰۳

Copyright ©bamdaad 2022