اسراییل، رژیم نژاد پرست
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۰ به تعداد هفده قطعنامه فقط در محکومیت اسراییل و تنها شش قطعنامه در محکومیت دیگر کشورها تصویب کرد. یعنی اسراییل سه برابر مجموع دیگر کشورهای جهان محکوم شده است!
هفته نامه دموکراسی مردم، چاپ هند
در ۱۲ جنوری ۲۰۲۱، یک سازمان اسراییلی برای نخستین بار دولت اسراییل را یک رژیم آپارتاید ( یعنی آنچه در واقع هست ) نامید. اگرچه بسیاری از فلسطینیان، طرفداران آرمان فلسطین، و سازمان های حقوق بشری غیراسراییلی رژیم اسراییل را رژیمی نژادپرست ( آپارتاید ) نامیده‌اند، باوجود این، اهمیت گزارش مفصل سازمان معروف و معتبر « ب٬تسِلِم ـ B’Tselem » ، به صورت ما۱ (مرکز اطلاع رسانی غیردولتی اسراییل برای حقوق بشر در سرزمین‌های اشغالی) نمی‌تواند بین آن‌ها نادیده گرفته شود. رژیم اسراییل با التزام به صهیونیسم و پیگیری سیاست های توسعه طلبانه اش، فلسطینی ها را از وطن شان بیرون می کند و سرزمین های اطراف را نیز به خاک خودش ضمیمه می نماید. در نتیجه، فلسطینی‌ها امروز در مساحتی کمتر از ۱۲ درصد سرزمین تاریخی فلسطین که پیش از سال۱۹۴۸ وجود داشته است، زنده گی می کنند.
فلسطینی ها برای وطن خویش و حق بازگشت پناهجویان فلسطینی به وطن شان مبارزه کرده‌اند. قطعنامه‌های مختلف سازمان ملل متحد و دیگر کشورها از مبارزه فلسطینی ها حمایت گسترده نموده و تجاوزات اسراییل را محکوم کرده‌اند. سازمان ملل در سال ۲۰۲۰ ترسایی که مقطع زمانی دوران بیش از پنجاه‌ودو سالهٔ اشغال فلسطین بود را « طولانی ترین اشغال جنگی در جهان مدرن» خواند. همچنین، در سال گذشته گفته شد اسراییل کشوری مظنون به دریافت داشتن بیش ترین مورد تقبیح و محکومیت از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۰ ترسایی ( ۱۳۹۹ ) تعداد هفده قطعنامه فقط در محکومیت اسراییل و تنها شش قطعنامه در محکومیت دیگر کشورها تصویب کرد. یعنی اسراییل سه برابر مجموع دیگر کشورهای جهان محکوم شده است!
این امر، بازتاب افکار عمومی جهان در برابر سیاست‌های تجاوزگرانه اسراییل و نشان دهنده حمایت آن ها از آرمان فلسطین است.
اسراییل، به رغم مخالفت اکثریت قاطع مردم دنیا با آن، همچنان به تجاوزاتش ادامه می دهد. دلیل این امر حمایت بی دریغ ایالات متحده امریکا از آن به عنوان متحد مورد اعتماد امریکا در ناحیه غنی از منابع نفت غرب آسیا است. با اتکا به این حمایت بود که اسراییل در سال ۲۰۱۸ قانون مجادله برانگیزی را تصویب کرد که بنا بر آن اسراییل را « ملت- دولت مردم یهود » تعریف می‌ک ند. در سال ۲۰۱۹ ، این کشور اعلام کرد قصد دارد حدود یک سوم از اراضی کرانه باختری ازجمله تمامی مناطق اشغالی یهودی نشین مشتمل بر پنجصد هزار نفر اسراییلی را به خاک خود ملحق کند. این دو - مصوبه و تصمیم- موجب شد که سازمان « ب٬تسِلِم » اسراییل را کشوری با سیستم آپارتاید (نژادپرست) بنامد.
گزارش هشت صفحه ای « ب٬تسِلِم » اظهار می دارد که تمامی «منطقه بین دریای مدیترانه و رود اردن بر اساس یک اصل سازمان یافته است: گسترش و تقویت برتری یک گروه (یهودیان) بر گروه دیگر (فلسطینی ها). …. آنجا تنها یک رژیم بر تمامی منطقه حاکم است و زنده گی مردم ساکن در آن، بر اساس این اصل سازمان‌دهی می شود. »
روش‌های مختلف نفی حقوق اساسی فلسطینی‌ها و نحوه رفتار رژیم اسراییل با آنان در کشور خودشان در حکم شهروندان درجه دوم، در ادامه این گزارش به تفصیل شرح داده شده است. اسراییل تمامی منطقه را به واحدهایی مختلف و بر اساس حقوق فلسطینی ها در هر واحد، تقسیم کرده است. «اسراییل به فلسطینی های ساکن در هر یک از این واحدها، یک بسته حقوقی متفاوت می دهد که تمامی آنان در مقایسه با حقوقی که به شهروندان یهودی تعلق می گیرد، پست‌تر هستند»
ـ فلسطینی های ساکن در سرزمینی که در سال ۱۹۴۸ به عنوان قلمرو حاکمیت اسراییل تعریف شده است (و گاهی عرب-اسراییلی نامیده می شوند) شهروندان اسراییل محسوب می شوند که ۱۷ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند و به لحاظ قانونی و درعمل از حقوق شهروندان یهودی برخوردار نیستند.
ـ حدود ۳۵۰ هزار فلسطینی در بیت المقدس شرقی زنده گی می کنند و با عنوان ساکنان دایمی اسراییل شناخته می شوند، موقعیتی که، به آنان اجازه می دهد بتوانند بدون نیاز به مجوزهایی ویژه در اسراییل زنده گی و کار کنند، از خدمات تامین اجتمایی و بیمه درمانی بهره مند شوند، و در انتخابات محلی شرکت کنند. اقامت دایم آنان در هر زمان و با صلاح دید كامل وزیر داخله می تواند لغو شود و در شرایطی خاص هم می تواند منقضی شود.
ـ اگرچه اسراییل کرانه باختری را هرگز به طور رسمی ضمیمه خاک خود نکرد، ولی در این منطقه همچون قلمرو خویش رفتار می کند. بیش از ۲٫۶ میلیون نفر از شهروندان فلسطینی ساکن کرانه باختری، در ده‌ها منطقه جدا از هم، در حاکمیت حکومتی نظامی خشن و بدون برخوردار بودن از حقوق سیاسی زنده گی می کنند. اسراییل برخی از نهادهای غیرنظامی واقع در حدود ۴۰ درصد از این منطقه را به تشکیلات خودگردان فلسطین منتقل کرده است. با این‌همه، تشکیلات خودگردان هنوز تابع اسراییل است و تنها با رضایت اسراییل می تواند از اختیارات محدود خودش استفاده کند.
ـ نوار غزه، محل سکونت حدود دو میلیون فلسطینی نیز از حقوق سیاسی محروم است. در سال ۲۰۰۵ ترسایی اسراییل نیروهایش را از نوار غزه بیرون برد، شهرک‌هایی را که در آنجا ساخته بود متلاشی کرد، و از هرگونه مسوولیت در برابر سرنوشت مردم فلسطین خود را مبرا دانست. پس از به حاکمیت رسیدن حماس در سال ۲۰۰۷ ترسایی، اسراییل نوار غزه را محاصره کرد. این حصر تا حال حاضر ادامه دارد. در تمام این سال ها، اسراییل به کنترول از خارج تقریباً همه جنبه ها و امور زنده گی در غزه ادامه داده است.
افزون بر این ها، در این گزارش آمده است: «هر یهودی در جهان حق دارد که با همسر، فرزندان، و نوه‌های خود در هر زمان به اسراییل مهاجرت کرده و تابعیت اسراییل را با کلیه حقوق مربوطه دریافت کنند. ولی فلسطینی‌ها نمی توانند به این منطقه مهاجرت کنند، حتا اگر والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ آنان در آنجا متولد شده و زنده گی کرده باشند. اسراییل نه تنها از مهاجرت فلسطینی ها ممانعت می کند، بلکه از جا به جایی آنان بین واحد های منطقه شان هم مانع می شود.
بعنوان مثال: شهروندان فلسطینیِ اسراییل یا ساکنان بیت المقدس شرقی می توانند به راحتی به کرانه باختری نقل مکان کنند، ولی فلسطینی های ساکن در سرزمین های اشغالی نمی توانند تابعیت اسراییل را دریافت کرده و در قلمرو حاکمیت اسراییل مستقر شوند، مگر با تایید مقام های رژیم اسراییل. … از سال ۱۹۶۷ ترسایی اسراییل اقامت حدود ۲۵۰ هزار فلسطینی ساکن کرانه باختری، بیت المقدس شرقی، و نوار غزه را لغو کرده است. برخی موارد این لغو به دلیل اقامت فرد فلسطینی بیش از مدت سه سال در خارج از کشور بوده است. این لغو اقامت شامل حال هزاران نفر از ساکنان بیت المقدس شرقی شده است، به این دلیل که تنها چند کیلومتر دورتر از بیت المقدس شرقی یعنی به مناطقی از کرانه باختری که هنوز به طوررسمی به اشغال درنیامده‌اند، نقل مکان کرده بودند. حق بازگشت این افراد به خانه و خانواده هایشان، جایی که متولد و بزرگ شده‌اند، از آنان دزدیده شده است. … در طول زمان بنا کردن و گسترش شهرک ها هزاران هکتار از زمین های کشاورزی و مراتع به بهانه های مختلف از فلسطینی‌ها گرفته شد تا برای ساخت وساز و توسعه مناطق مسکونی، زمین های کشاورزی و مراکز صنعتی از آن‌ها استفاده شود. همه شهرک ها، مناطق نظامی بسته ای هستند که ورود فلسطینی‌ها به آن‌ها بدون مجوز ممنوع است.اسراییل تا اکنون بیش از ۲۸۰ شهرک در کرانه باختری (و بیت المقدس شرقی) احداث کرده است که هم اکنون محل زنده گی بیش از ششصد هزار یهودی است. زمین‌های بیشتری نیز برای ساختن صدها کیلومتر جاده بین این شهرک ها تصرف شده‌اند. … اسراییل رفت وآمد فلسطینی‌های داخل سرزمین‌های اشغالی را دایماً محدودتر می کند و تردد بین واحدها را درمجموع ممنوع کرده است. … در نوار غزه، که از سال ۲۰۰۷ ترسایی در محاصره است، همه مردم زندانی هستند زیرا اسراییل هرنوع رفت وآمد به داخل یا خارج از غزه را تقریباً ممنوع کرده است، مگر در مواردی نادر که آن را بشردوستانه نام می دهد. در کرانه باختری نیز اسراییل تمام مسیرهای بین واحد های فلسطینی را کنترول می کند. ارتش اجازه دارد تا ایستگاه‌های سیار ایست بازرسی ایجاد کند، نقاط دسترسی به روستاها و جاده‌ها را مسدود کند، و عبور از پوسته های بازرسی را به طوردلخواه متوقف کند. علاوه بر این‌ها، اسراییل با ساختن دیواری حای ل در کرانه باختری، زمین های فلسطینی ازجمله زمین‌های کشاورزی بین این دیوار و « خط سبز» را محصور کرده است و آن را « منطقه درز» می نامد. ورود فلسطینی‌های کرانه باختری به این منطقه ممنوع است. … فلسطینی‌های سرزمین‌های اشغالی برای رفتن به خارج از کشور به مجوز دولت اسراییل نیاز دارند. به طور معمول، اسراییل به آنان اجازه استفاده از فرودگاه بین‌المللی بن گورین را که در داخل قلمرو حاکمیت اسراییل قرار دارد نمی دهد. فلسطینی‌های کرانه باختری باید از طریق فرودگاه بین‌المللی اردن پرواز کنند ولی تنها درصورتی که اسراییل اجازه عبور از مرز اردن را به آنان بدهد. … حدود پنج میلیون نفر فلسطینی ساکن در سرزمین‌های اشغالی قادر و مجاز نیستند در سیستم سیاسی‌ای که حاکم بر زنده گی و آینده آنان و تعیین کننده آن ها است شرکت کنند. بیشتر فلسطینی‌ها به لحاظ قانونی واجد شرایط رای دادن در انتخابات تشکیلات خودگردان هستند. ولی اختیارات این تشکیلات محدود است و حتا اگر انتخابات به طورمنظم هم برگزار شود (آخرین انتخابات در سال ۲۰۰۶ برگزار شد) رژیم اسراییل همچنان بر زنده گی فلسطینی‌ها حکمرانی می‌کند، زیرا اهرم‌های اصلی حکومت در سرزمین‌های اشغالی را رژیم اسراییل در دست خود دارد. این اهرم‌ها شامل کنترول مهاجرت، ثبت جمعیت، برنامه ریزی و سیاست گذاری بر زمین، آب، زیرساخت های ارتباطی، واردات و صادرات، و کنترول نظامی بر زمین، دریا، و هوا فضا هستند. اهالی بیت المقدس شرقی، به عنوان ساکنان دایمی اسراییل، می توانند در انتخابات شهرداری رای بدهند ولی نمی توانند در انتخابات پارلمان شرکت کنند. اسراییل همچنین حقوق سیاسی فلسطینیان مانند آزادی بیان و آزادی تشکیلات را نقض می‌کند. … فلسطینی های ساکن سرزمین‌های اشغالی مجاز نیستند تظاهرات بر پا کنند. بسیاری از انجمن‌ها ممنوع شده‌اند و انتشار هر بیانیه سیاسی یک تحریک تلقی می شود. این محدودیت‌ها از سوی دادگاه‌هایی نظامی که صدها هزار فلسطینی را تا کنون به زندان انداخته اند و ساخت و سازی کلیدی در حمایت از اشغال هستند، با شدت تمام اعمال می شوند. تلاش اسراییل در بیت المقدس شرقی آن است که از هرگونه فعالیت اجتماعی، فرهنگی یا سیاسی مرتبط با تشکیلات خودگردان فلسطینی جلوگیری کند.»
بنا بر گزارش‌ها، حدود ۶۰ قانون وجود دارند تا بر اساس آن ها در بخش های مسکن، آموزش و بهداشت، درمان، و جز این‌ها، برای فلسطینی ها تبعیض قایل شوند.
گزارش هشت صفحه‌ای« ب٬تسِلِم » براساس سیاست های تبعیض آمیز رژیم اسراییل نتیجه گرفته است: « رژیمی که از قوانین، روش های عملی و خشونت سازمان یافته به منظور تحکیم برتری گروهی بر گروه دیگر استفاده می کند، یک رژیم نژاد پرست است. نژاد پرستی اسراییلی، که برتری یهودیان بر فلسطینیان را ترویج می کند، … روندی است که با سازوکارهایی در جهت برتری دادن قانونی و عملی یهودیان، به تدریج و به طوری فزاینده مصرح و نهادینه شده است. مجموع این اقدام ها و فراگیر شدن آن‌ها در قانونگذاری و عملکردهای سیاسی، همراه با حمایت عمومی و قضایی‌ای که از آن‌ها می شود، اساس استنتاج ما در شناسایی رژیم اسراییل در مقام یک رژیم نژادپرست است.»
طبعاً رژیم اسراییل به جای پذیرش واقعیت، در تلاش است تا صدای همه انتقاد ها را خاموش کند. به هرگونه نقد از عملکرد اسراییل عنوان یهودی ستیزی داده می شود. سازمان‌های حقوق بشری مانند سازمان « ب٬تسِلِم » از رفتن به موسسات آموزشی و آگاهی رساندن به دانشجویان منع شده‌اند.
سازمان « ب٬تسِلِم » خویش را متعهد می داند که با همه این تهمت ها و مانع ها که در راه دستیابی به حقوق برابر فلسطینیان موجودند، مبارزه کند. بیان این که رژیم اسراییل رژیمی آپارتاید است، « فراخوانی برای تغییر» است. این سازمان مبارزه برای « آینده‌ای مبتنی بر رعایت حقوق بشر، آزادی، و عدالت » را خواستار است، به ویژه در حال حاضر همه گان را به اتحاد، به رغم مواضع مختلف سیاسی شان، ترغیب می کند تا به آپارتاید « نه » بگویند.
برای همه ما در هر کجای جهان که زنده گی می کنیم، پیوستن به این مبارزه مهم است، زیرا این امر به معن مقابله با رهروان ایدیولوژی های نژاد پرستانه در کشورهای مان است. آنان با صهیونیزم مدرن شباهتی طبیعی دارند و از این روی، به دوستی و معاشرت با هم وطنان ایدیولوژیک شان افتخار می کنند. برای استقرار عدالت و برابری، همه طرفداران چنین عقاید تبعیض‌آمیزی را بدون آوردن هیچ شبهه ای باید شکست داد.
۱ـ در آیه ۲۷ از سِفر تکوین در تورات به زبان عبری آمده است: « و خدا گفت آدم را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم… »
بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۱ـ ۱۷۰۲
استفاده ازمطالب بامداد با ذکرماخذ آزاد است.
Copyright ©bamdaad 2021