انتخابات ۱۲ دسامبر و دیدگاه رهبران انگلیس
رهبران احزاب سیاسی انگلیس با توجه به آغاز شمارش معکوس برای انتخابات عمومی و سرنوشت ساز این کشور در۱۲ دسامبر امسال، با شرکت در یک برنامه تلویزیونی پرسش وپاسخ، تلاش کردند با دادن وعده های انتخاباتی جذاب تر، آرای بیشتری بویژه «آرای خاکستری» را جلب کنند.
جرمی کوربین رهبر حزب کارگر ، در این برنامه که بصورت زنده از شبکه بی بی سی پخش شد، به پرسش‌هایی درباره وعده های انتخاباتی حزب خود پاسخ داد.
وی از بازگرداندن شرکت های خصوصی شده به مالکیت ملی خبر داد، ازجمله سازمان آب، راه آهن و پست.
رهبر حزب کارگر همچنین وعده داد، به همه شهروندان انگلیس به طور رایگان اینترنت پرسرعت فیبر نوری خواهد داد. وی ادامه داد: اکنون فقط ۱۰ درصد جمعیت به این نوع از اینترنت دسترسی دارند در حالی که در کره جنوبی این رقم ۹۵ درصد است.
وی گفته، دسترسی به اینترنت رایگان به توسعه مناطق محروم کمک کرده و در واقع نوعی سرمایه گذاری است، نه هزینه.
کوربین در پاسخ به پرسش‌های حاضران در مورد چگونگی تامین بودجه برای این هزینه ها توضیح داد: با مالیات پنج درصدی بر ثروتمند جامعه به اضافه مالیات تجاری، هزینه ها تامین می شود. مالیات تجاری بعد از این افزایش (۵درصدی) حتا از میزان سال ۲۰۱۰ ترسایی نیز کمتر خواهد بود.
رهبر حزب کارگر ادامه داد، با افزایش هزینه های عمومی و ملی کردن برخی شرکت ها همچون راه‌آهن، کشور از نظر هزینه های حمایتی همچنان عقب تر از کشورهای اسکاندناویا، المان و فرانسه و نزدیک به متوسط اروپا خواهد بود.
او همچنین برای نخستین بار آشکار کرد، در صورت تشکیل دولت و برگزاری همه پرسی دوم برگزیت، بی طرف خواهد ماند.
کوربین گفت، در صورت تشکیل دولت، نزدیک به ۲ سال نخست (فعالیت دولت) از همه پرسی دوباره استقلال اسکاتلند حمایت نخواهد کرد.
حزب ملی اسکاتلند ( اس ان پی ) که بیشترین رای در اسکاتلند را دارد در همه پرسی سال ۲۰۱۴ ترسایی موفق به کسب اکثریت نشد. این حزب پس از به رای عمومی گذاشتن برگزیت ، به بهانه « تغییر شرایط »، خواهان همه پرسی دوباره شده است.
از آنجایی که یکی از نتایج احتمالی انتخابات پیش رو، تشکیل ایتلاف بین حزب کارگر و اس ان پی است، این پرسش مطرح می شود که آیا حزب کارگر به شرط برگزاری یک همه پرسی دیگر برای استقلال اسکاتلند تن خواهد داد یا نه؟
کوربین در این برنامه گفت، در اوایل دوره تصدی دولت به جای همه پرسی دراسکاتلند، به سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیارد پوندی در این منطقه دست خواهد زد. او در ادامه، هرگونه قرار قبلی برای ایتلاف با حزب ملی اسکاتلند را رد کرد.
رهبر حزب ملی اسکاتلند: انگلیس همواره با ما از روی تحقیر رفتار کرده است
نیکولا استرجن رهبر حزب ملی اسکاتلند و نخست وزیر دولت محلی این منطقه نیز در این برنامه، احتمال ایتلاف با حزب کارگر را رد نکرد اما گفت، این ایتلاف در صورت تحقق، یک ایتلاف غیر رسمی خواهد بود.
از گفته های او چنین برداشت می‌شود که اگر ایتلاف با حزب کارگر بتواند به تشکیل دولت منتهی شود، اس ان پی ابایی ازبه تعویق انداختن یا معلق کردن همه پرسی استقلال استکاتلند نخواهد داشت.
استرجن به صراحت گفت: وجدانم اجازه نخواهد داد که بگذارم بوریس جانسن بار دیگر وارد خانه شماره ۱۰ ( دفتر نخست وزیری) شود.
او ادامه داد: در پایان دادن به سیاست های ریاضت اقتصادی با حزب کارگر همصداست.
او در تبیین دلیل استقلال اسکاتلند گفت، این منطقه در۶۰ سال گذشته هرگز به حزب محافظه کار رای نداده اما در این مدت ۳۶ سال، مجبور بوده یک دولت محافظه کاررا تحمل کند.
رهبر حزب ملی اسکاتلند افزود: با توجه به اینکه خود شاهد ویرانی هایی به جا مانده از دولت مارگارت تاچر در اسکاتلند بوده و آنها را لمس کرده، هرگز اجازه نخواد داد یک دولت محافظه کار دیگربراسکاتلند حکومت کند.
استرجن با ابراز امیدواری از اینکه انگلیس از اتحادیه اروپا خارج نشود، گفت: انگلیس همواره با اسکاتلند از روی تحقیر رفتارکرده است.
وی درپاسخ به پرسش‌هایی درباره کسری بودجه هفت درصدی اسکاتلند ( که بیشترین کسری بودجه در اتحادیه اروپاست)، نداشتن شرایط عضویت دراین اتحادیه (شرط عضویت کسری بودجه زیرسه درصد) و میزان بالای مرگ ومیر ناشی از مصرف مواد مخدر، گفت: بدون احتساب لندن، هیچ جای بریتانیا این شرایط را ندارد؛ در واقع فقط اقتصاد لندن است که انگلیس را واجد شرایط عضویت در اتحادیه اروپا کرده است. در باقی مناطق کسر بودجه بیش از سه درصد است.
رهبر حزب لیبرال دموکرات، درمانده از پرسش های دشوار
جو سوینسن رهبر حزب « لیبرال دموکرات» به دلیل سابقه همکاری و ایتلاف حزبش با حزب محافظه کار در سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ترسایی با دشوارترین پرسش ها روبرو شد.
از وی بارها درباره همکاری حزب لیبرال دموکرات با حزب محافظه کار در اجرای سیاست های ریاضتی پرسیده شد که در برخی موارد، او را وادار به عذرخواهی کرد. از جمله سیاست هایی که این حزب با آن به حیثیت خود صدمه زد می توان به تصویب پرداخت شهریه از سوی دانشجویان اشاره کرد.
تا پیش از این مصوبه، دانشگاه های انگلیس رایگان بود و حتا کمک هزینه زنده گی نیز به دانشجویان داده می شد اما اکنون همه دانشجویان مجبور به پرداخت فیس هستند که به طور معمول وام دولتی به آنها داده می شود.
این اقدام سبب شده یک دانشجوی عادی با بدهی نزدیک به ۵۰ هزار پوندی فارغ التحصیل شود که با توجه به میزان درآمدهای انگلیس، بدهی بزرگی است.
سوینسن با ابراز پشیمانی از عملکرد حزب خود درباره فیس ها، توضیح داد، این حزب در دوره ایتلاف با محافظه کاران تا حدی نقش ترمز برای سیاست‌های ریاضتی را برعهده گرفته و آنها را تا جایی که می توانسته تعدیل کرده است.
از سخنان او می‌توان نتیجه گرفت که حزب لیبرال دموکرات، در این انتخابات به جز وعده باطل کردن برگزیت، هیچ شعار یا سیاست مهمی ندارد. در واقع همه وعده های این حزب از جمله سیاست های محیط زیستی در شعارهای حزب کارگر نیز دیده می‌شود.
انتقاد از سیاست‌های ریاضت اقتصادی حزب محافظه کار
در پایان این مناظره، بوریس جانسن نخست وزیر و رهبر حزب محافظه کار تلاش کرد به برخی از پرسش‌های حاضران پاسخ دهد. او بیش از هر چیز، روی موضوع برگزیت تمرکز کرد و اینکه در صورت تشکیل دولتِ اکثریت، به سرعت براساس تفاهم نامه ای که با اتحادیه اروپا امضا کرده، انگلیس را از این اتحادیه خارج خواهد کرد.
وی با پرسش‌های بسیاری مواجه شد؛ از جمله این که سیاست‌های ریاضت اقتصادی حزب او گسترش فقر را در پی داشته است.
یکی از شرکت کننده گان که خود را معلم معرفی کرد، گفت: در حوزه انتخاباتی او ۴۰ درصد دانش‌آموزان زیر خط فقر زنده گی می کنند و بسیاری از خانواده ها توانایی پرداخت هزینه خورد و خوراک خود را ندارند.
هرچند جانسن از کاهش مبلغ کسر شده از افراد بابت تامین اجتماعی خبر داد ، اما آشکار نساخت که این مبلغ فقط معادل ۱۰۰ پوند درسال است. او افزود: در دوره دولت محافظه کار، بیکاری کاهش یافته و درآمدها بتدریج در حال افزایش است.
یکی از وعده های جانسن، ساختن صدها هزار خانه در دولت آینده است؛ با این حال حاضران به او یادآوری کردند که حزب محافظه کار پیش از این در سال ۲۰۱۴ترسایی وعده ساخت ۲۰۰ هزار خانه داده بود اما در این سال حتای یک خانه هم نتوانست بسازد.
یکی از شرکت‌کننده گان، جانسن و دولت او را بی ملاحظه و بی‌عاطفه خواند که به رنج مردم اهمیتی نمی دهد.
در این برنامه همچنین در مورد گزارش دخالت روسیه در انتخابات انگلیس بویژه همه پرسی برگزیت پرسیده شد و اینکه چرا او اجازه انتشار این گزارش را نمی دهد. در این بخش، جلسه کمی متشنج شد؛ جانسن پاسخ روشنی نداد و مجری نیز از ادامه پرسش در این زمینه جلوگیری کرد.
نخست وزیر انگلیس همچنین درخصوص سخنان نژاد پرستانه اش و توهین به زنان حجابی مورد پرسش قرارگرفت اما در هیچ موردی ابراز پشیمانی یا عذرخواهی نکرد. او فقط پذیرفت که در مجموعه نوشته هایش به عنوان یک روزنامه نگار می توان موارد بالقوه توهین آمیز یافت اما ازحق آزادی بیان خود استفاده خواهد کرد.
در ادامه، پرسش های دیگری در مورد کم کاری دولت در جذب و تربیت پزشک پرسیده و گفته شد، پزشکان انگلیس به دلیل ساعت کار زیاد (نزدیک ۶۰ ساعت در هفته) و حقوق پایین، به کشورهایی مانند کانادا، استرالیا و نیوزیلند مهاجرت می کنند.
در مجموع، بیشتر پرسش‌ها از بوریس جانسن، حول موضوع « بی‌اعتمادی » بود؛ به این معنا که مردم چطور می توانند بعد از این همه بدقولی، به وعده های حزب محافظه کار اعتماد کنند.
برآیند مناظره
در این پرسش و پاسخ، رهبر حزب لیبرال دموکرات بسیار ضعیف ظاهر شد و آشکار ساخت که به جز برهم زدن برگزیت، برنامه و شعار دیگری ندارد. او همچنین در مورد عملکرد گذشته حزبش مجبوربه اظهار تاسف و پشیمانی شد.
از سخنان رهبر حزب ملی اسکاتلند نیز اینگونه برداشت شد که آنها خود را برای ایتلاف با حزب کارگر در دولت بعدی آماده می کنند.
در میان نامزدها، جرمی کوربین بهتر ظاهر شد و نشان داد برنامه مشخص تری دارد؛ با این حال به نظر می رسید برخی نگرانی‌ها در مورد چگونگی تامین بودجه برای هزینه های پیشنهادی وجود دارد.
برخی پرسش کننده‌ها مدعی شدند که حزب کارگر یهودستیز است. این حزب در فضای سیاسی انگیس به دلیل حمایت از موجودیت کشور فلسطین و انتقاد از سیاست‌ها و عملکرد رژیم صهیونیستی، به یهودستیزی متهم شده است.
پرسش از بوریس جانسن درباره گزارش دخالت روسیه در انتخابات و چرایی انتشار نیافتن آن پرسیده شد، سبب غافلگیری او شد و پاسخ مناسبی برای آن نداشت. در مجموع به نظر می رسید جز برگزیت و وعده به فرجام رساندن آن، برنامه مشخص دیگری ندارد.