پیام همایش اروپایی زنان افغانستان
به مناسبت هشتم مارچ روز همبستگی جهانی زنان
امسال زنان جهان برای ۱۰۸ مین بار ازهشتم مارچ ، روز همبستگی جهانی زنان بزرگداشت بعمل می آورند . و این در حالی است که بسترهای تشنج ، ادامه ای جنگ ها ، فقر ، بی عدالتی اجتماعی ، محرومیت و نابرابری جنسی ، عدم دسترسی به حقوق بشری و شهروندی از بشریت به ویژه زنان قربانی می گیرد.
مادران و زنان بیشماری در سوریه ، عراق ، یمن و فلسطین و در بسا کشورهای افریقایی و امریکای لاتین درسوگ عزیزان خود نشسته اند و یا خود قربانی جنگ خشونت واستبداد نظام های غیرعادلانه ناشی از آن بوده اند. در حالی که درکشورهای پیشرفته صنعتی چون : المان ، انگلستان و برخی ازکشورهای جهان ، زنان قدرتمند ، با تدبیر و باخرد درانکشاف و توسعه جامعه پرداخته و به نماینده گی ازمنافع ملی کشور خود رهبری این جوامع را در دست دارند.
و اما درکشورما افغانستان عزیز: مادران و خواهران ما با کمرشکسته ، مصایب جنگ ، انتحار ، انفجار ، عدم حکومت قانونی ، فساد ، سلاح سالاری و زورگویی ، حضور مافیایی مواد مخدر ، فقر ، بیسوادی و بیکاری را به دوش می کشند. خشونت ، ازدواج های اجباری ، سنگسار کردن ها ، محاکم صحرایی ، نکاح دختران خورد سال ، خرید و فروش زنان ، محرومیت در خانواده و اجتماع ، حاکمیت فرهنگ تفکر قبیله وی و مرد سالاری ، حقایق تلخ زنده گی زنان افغانستان را می سازند.
ما زنان مهاجر افغانستان که جنگ و افراطیت ما را از بزرگترین ارزش ها یعنی وطن محروم و درغربت و دشواری در ملک های بیگانه سرگردان ساخته است ، در این روزها با نگرانی ژرف شکل گیری اوضاع درافغانستان و روند صلح ، مذاکرات با طالبان را در ماسکو و قطر دنبال کردیم به این فرایند رسیدیم که بدون اشتراک نماینده گان واقعی مردم و سهم فعال زنان وبقا وثقای دموکراسی و دادخواهی هیچ مذاکراتی نمی تواند منجر به صلح واقعی شود.
صلح زیبا و خواستنی است ! زنان کشور ما بیش از هر کسی دیگری ، به صلح پایدار ، عادلانه وهمه شمول نیازمند هستند، مذاکرات عقب در های بسته میان طالبان و امریکا ما را شدیدآ نگران ساخته است ، مردم و زنان افغانستان نباید اجازه دهند ، تا منافع ملی و حد اقل حقوق ودستاورد های بخش آزادی زنان معامله و قربانی منافع بیگانه گان گردد.
می گویند : دروغگوی حافظه ندارد مگر ۱۸ سال قبل خارجی ها با شعار مبارزه با تروریزم و دفاع از حقوق زنان نیامده بودند؟
نباید حضور جامعه ای جهانی عامل ادامه جنگ و خونریزی و تباهی در کشور باشد . نگذارید تا سرنوشت د ستاورد های حد اقل ملت و بخصوص زنان افغانستان در معرض معامله قرار گیرد، امروز زنان کشور ما هنوز حتا به دستآورد های سالهای هشتاد نرسیده اند. ما زنانی که بیداد، اپارتایت جنسی ، زن ستیزی وتراژیدی زمان یعنی حکومت طالبان را تجربه نموده ایم ، اجازه نمیدهیم تا آن وحشت و بربریت قرون وسطایی دوباره تکرار شود . از جامعه ای جهانی و بویژه امریکا تضمین با اعتبار و قابل باور مطالبه داریم و به این باور هستیم که تنها با شرکت فعال زنان در همه رده های روند صلح ، می توان به صلح همه شمول رسید . هر گونه توافق تنها مردانه بدون سهم نصف نفوس جامعه یعنی زنان تصمیم ناقص بوده نزد مردم و به خصوص زنان افغانستان مشروعیت ندارد، ما درحالی که باور داریم ، که تنها نظام ملی ، همه شمول ، مردم سالار و غیر ایدیولوژیک میتواند بدیل حکومت تک محوری افراطیون درکشور باشد نیز به این باور هستیم که طالبان نیز می توانند تا با گذاشتن سلاح البته در این نظام سهم گیرند و از این روند استقبال می نمایم .
ما از اعلامیه شبکه زنان در افغانستان ، مورخ ۱۱ دلو ۱۳۹۷ در مورد موقف زنان در برابر روند صلح پشتبانی قاطع می نمایم ، از همه زنان و مردان دادخواه و عدالت پسند می طلبیم تا با همدیگر پذیری با یک صدا در صفوف فشرده و حرکت قوی به نیروی عظیم حرکت مدنی فشار بالای بازیگران روند صلح مبدل شده و از حقوق بشری زنان افغانستان به دفاع بر خیزند .
از همه زنان داد خواه و عدالت پسند کشور خواهانیم تا صرفنظر از همه گرایش ها و سلیقه ها فکری و بینشی دراتحاد و همبستگی با هم دریک جنبش نیرومند زنان متشکل شده و از بازگشت کشور به سوی بربریت و زن ستیزی جلوگیری نمایند.
ما زنان با تشکل در یک جنبش نیرومند که درآن به دگرپذیری و دگر اندیشی اهمیت فوق العاده داده شود به منظور تحقق حقوق حقه ای زنان ، در یک ساختار واحد نیاز مبرم داریم !
بیایید تا دیر نشده در یک اتحاد نیرومند و سازنده به منظور دفاع و پاسداری از حقوق زنان در کشور عزیز ما افغانستان با هم متحد و یک پارچه شویم.
فرخنده باد هشتم مارچ !
دکتور شفیقه رزمنده
رییس همایش اروپایی زنان افغانستان
بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۵/ ۱۹ـ ۰۶۰۳
استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.