جهادیون غربی برای چه به سوریه می روند؟

 

 

 

میان بی نظمی ها در حوالی پایتخت سویدن و حوادث در سوریه  یا  مالی چه ارتباطی وجود دارد؟ محققان می‌گویند که میان آن‌ها ارتباط مسلم هست هرچند که در غرب عجله ندارند آنرا قبول کنند.

به عقیده تفسیرگر «یوگنی یرمولایف» ماهیت امر در این است که کشورهای دارای مسایل، این مسایل را به دیگر مناطق جهان وارد می کنند. اما صحبت سر این نیست که آسیا و آفریقا مسایل خود را با غرب شکوفان در میان می گذارد. نخیر، همه چیز بر عکس است. مفسر ما گفت:

« مقامات کانادا،انگلیس،بلژیک،فرانسه و آلمان اعتراف کردند که شهروندان شان در اختلاف سوریه مزدور بوده و در ترکیب شبه نظامیان می جنگند. بنا به برخی داده‌ها در میان مزدوران شبه نظامیانی از شمال اروپا نیز دیده شدند. چرا شهروندان این کشور ها که کشور های مرفه محسوب می‌شوند برای جنگیدن و ترور کردن راهی دیگر کشور ها می شوند؟ شاید زندگی در «بهشت غربی»  بدون احساسات تند برایشان بی نمک و یک نواخت شده است؟ به نظر می‌رسد که چنین نیست.»*

رسانه‌های غربی ضمن پوشش بی نظمی های جمعی در حوالی استکهلم مجدانه جنبه نژادی – ملی مساله که برای اروپا مناسب نیست را نادیده می گیرند. می‌گویند جوانانی آشوبگری می‌کنند که در جامعه برای خود جا پیدا نکردند. این درست است. در باره نارسایی‌ها در سیاست اجتماعی- کاری دولت سویدن هم صحبت می‌کنند و این هم درست است،هر چند که تا این اواخر سیاست اجتماعی سویدن بهترین در اروپا بود و آنرا «سوسیالیسم سویدن» می نامیدند، فقط در این باره حرف نمی زنند که اکثر آشوبگران ۱۰۰ یا ۹۰ درصدشان ، برخاستگانی از آسیا و آفریقا و دارای گذرنامه سویدن بودند.

حادثه سویدن از این نظر با حوادث پاریس در سال ۲۰۰۵ و آتش سوزی های شهرهای انگلیس در ۲۰۱۱ دست کمی ندارد. افرادی که برای زندگی بهتر زمانی به اروپا آمده بودند، حالا از زندگی خود راضی نیستند. فرزندانشان که زاده اروپا هستند نیز ناراضی اند. علت فقط این نیست که خانواده‌های افراد برخاسته از آسیا و آفریقا عمدتا شرایط بد تر زندگی دارند. یکی از علل نارضایتی این است که آن‌ها فکر می‌کنند که برخورد به آن‌ها مانند افراد درجه دو است. فقر و ناداری همراه با خدشه دار شدن غرور ملی ماده انفجارزا را بوجود می‌آورد و برای بروز انفجار روشن شدن فقط یک دانه کبریت کافی است.

فقر و ناداری و حس بی‌عدالتی اجتماعی شرایط ایدال برای پیدایش تروریسم نیز به شمار می روند. برخی ها از اروپاییان جوان غیر اروپایی نژاد به خیابان‌ها رفته و ماشین‌ آتش می‌زنند و دیگران در مجالس سازمان هایی حضور می یابند که برای سوریه مزدور استخدام می کنند. به نظر می‌آید که غرب مسایل خود را به خارج صادر می‌کند.

در غرب جهادیون القاعده و سازمان های مانند آنرا زیاد دشنام می دهند. اما در‌واقع فرستادگان آن سازمان ها بی پرده در غرب عمل می کنند. علت چیست؟ عقیده سیاست شناس «ویکتور نادیین- رایوسکی » در این باره چنین است:

« غرب گاهی اوقات خبر ندارد که دست راستش نمی‌داند که دست چپش چکار می کند. یگان های فرانسه در مالی با شبه نظامیان القاعده می جنگند و در این هنگام گروه دیگر شبه نظامیان در سوریه در طرف مخالفان دولت می‌جنگد و از حمایت فرانسه برخوردار است. اما اینجا هیچ اختلافی نیست.این سیاست معمولی استاندارد های دوگانه است. اگر جنایتکاران یک نظامی انگلیس را در لندن کشتند این یک قضیه معمولی جنایی نیست بلکه عمل تروریستی است. ولی اگر تندروهای خارجی لانه گرفته در لندن سالیان دراز در میان مسلمانان انگلیسی و خارجی به تروریسم تحریک می‌کنند- این آزادی بیان است. یعنی اینکه تروریسم فقط هنگامی است که به غرب ضرر رسانده می شود. ممکن نیست با این راهکار در مبارزه با تروریسم به پیروزی رسید. »

و در باره شرکت جهادیون شهروند کشور های غربی در جنگ‌های جاری در دیگر مناطق می‌شود گفت که اکنون مثل اینکه سرویس های ویژه غرب در این رابطه ابراز نگرانی می کنند. اما نه به این خاطر که آن‌ها برای قتل و کشتار به کشور های دیگر رفتند، اما به این خاطر که می‌توانند به غرب باز گردند. برای پلیس غرب بهتر بود که جهادیون به ستوه آمده شان به فاصله دورتری می‌رفتند.

در نتیجه شاهد یک پدیده ضد و نقیض هستیم: غرب به تحویل دهنده جهادیون برای دنیای اسلامی تبدیل شده. اما اگر تعمق کنیم می‌بینیم که چیز عجیب و غریبی در این پدیده نیست.

 

 بیست وهفتم ماه می ۲۰۱۳ برابر ششم جوزا ۱۳۹۲ ، رادیو صدای روسیه

*  در تحلیل سیاسی بامداد : « ای اس ای در سوریه بخاطر ایجاد یک دولت اسلامی می جنگند » ؛   اطلاعات دلچسپی درهمین زمینه وجود دارد. به نشانی زیر روکنید:

http://www.bamdaad.org/politics.html?start=10