بمباران سوریه ، یا نمایش اقتدار دونالد ترامپ برهمپیمانانش
تی یری میسان
گول ظاهر بازی ها دیپلوماتیک و پی گیری های کنفورمیسم رسانه های بزرگ را نخورید. آنچه امروز صبح در سوریه روی داد هیچ ارتباطی با گزارشات و نتیجه گیری های که از آن به شما عرضه کرده اند ندارد.
امروز صبح، ایالات متحده امریکا ۵۹ موشک کروز از مدیترانه به هدف تخریب پایگاه هوایی سوریه به نام الشعیرات پرتاب کرد. این حرکت یک جانبه به قصد تنبیه حمله کیمیاوی که به ارتش عرب سوریه نسبت داده اند انجام گرفت.
شگفت زده در مقابل وسعت حرکت ایالات متحده امریکا، همه مفسران فوراً نتیجه گرفتند که رویکرد دولت ترامپ روی مساله سوریه ۱۸۰ درجه تغییر کرده و گویی کاخ سفید سرانجام موضعگیری جبهه مخالفانش در ایالات متحده امریکا و همپیمانان بریتانیایی، فرانسوی و المانی را پذیرفته است.
ولی آیا واقعاً چنین است ؟
واقعیت با گزارشات تطبیق نمی کند
موشک های کروز امریکایی بی هیچ مانعی از منطقه زیر کنترول سلاح های نوین روسیه عبور کرده اند، در حالی که این تجهزات را معمولاً برای جلوگیری از ارتباطات و فرماندهی ناتو مستقر کرده بودند. با آگاهی به این امر که به گفته جنرال فیلیپ بریدلاو Philip Breedlove ، در مقام فرمانده ارشد ناتو، این جنگ افزارها به روسیه اجازه داد که در زمینه جنگ کلاسیک از ایالات متحده امریکا پیشی بگیرد. در نتیجه این تجهیزات می بایستی سامانه های هدایت شونده این موشک ها را مختل کنند، ولی عمل نکرده اند.
با این حساب دو فرضیه می تواند مطرح شود : یا پنتاگون پاسخ فنی نوینی را در اختیار داشته و یا اینکه تجهیزات بدست خود روس ها از کار انداخته شده بوده اند.
پدافند هوایی سوریه از مجموعه سامانه های اس ۳۰۰ زیر کنترول ارتش عرب سوریه و اس ۴۰۰ که بدست ارتش روسیه به خدمت گرفته می شوند تشکیل شده است. این سامانه ها دارای قابلیت رهگیری موشک های کروز است، گرچه این قابلیت ها هنوز آزمون جنگ واقعی را پشت سر نگذاشته است. این سامانه ها معمولاً به شکل خودکار واکنش نشان می دهند و می بینیم که عمل نکرده اند. هیچ موشک ضد موشکی نه از سوی ارتش سوریه و نه از سوی ارتش روسیه شلیک نشده است.
وقتی موشک های کروز ایالات متحده امریکا به اهداف خود شان اصابت می کنند، در واقع روی پایگاه نظامی سوریه فرود می آیند که کمی پیش کاملاً تخلیه شده بود. در نتیجه آشیانه، رادارها و هواپیماهای از کار افتاده قدیمی، انبارها و خانه های مسکونی را تخریب می کنند. با وجود این، دوازده قربانی بر جا می گذارند که ۶ نفر از آنها کشته می شوند.
در حالی که هیچ موشکی رسماً گم نشده، فقط ۲۳ و نه ۵۹ فروند از آنها به پایگاه الشعیرات اصابت می کند.
مفهوم این صحنه پردازی ها کدام است ؟
رییس جمهور ترامپ از بدو ورودش به کاخ سفید در پی تغییر سیاست کشورش بود، و بر آن بود که صورت بندی را به شکل همکاری جایگزین منازعات کنونی نماید. درباره مساله « خاورمیانه بزرگ » او تصمیم گرفت که سازمان های جهادطلب را از بین ببرد، و نه اینکه مثل رییس جمهور پیشین فقط به کاهش آنان بسنده کند.
در روزهای گذشته، ترامپ قانونیت جمهوری عرب سوریه و در نتیجه حفظ رییس جمهور بشار اسد که به شکل دموکراتیک برگزیده شده بود را باز شناسی کرد. او از رییس جمهور مصر، مارشال عبدل فتاح السیسی متحد سوریه استقبال به عمل آورد و به او برای مبارزاتش علیه جهاد طلبان تبریک گفت. علاوه بر این ترامپ کانال ارتباط مستقیم بین واشنگتن و دمشق را ایجاد کرد.
درهر صورت، مساله ترامپ این بود که همپیمانانش را متقاعد کند که با وجود همه سرمایه گذاریهای شان برای سرنگونی جمهوری عرب سوریه راهکار سیاسی او را به اجرا بگذارند.
مطمیناً ممکن است که رییس جمهور ترامپ در سه روز فقط با دیدن یک ویدیوی منتشر شده در یوتوب تغییر جهت داده باشد، ولی احتمالاً ممکن است که حرکت نظامی امروز صبح او در منطق حرکت دیپلوماتیک پیشین او باشد.
رییس جمهور ترامپ با چنین حمله ای مخالفان خود را خشنود کرده و پس از این عملیات نمی توانند مخالفتی داشته باشند. دیروز، هیلاری کلینتون برای پاسخ گویی به حمله کیمیاوی خواستار بمباران سوریه شده بود.
پس از آگاه کردن همه جهان و از جمله روسیه و سوریه، دونالد ترامپ فرمان شلیک موشک های کروز را روی پایگاه تخلیه شده صادر کرد.
دمشق با قربانی کردن این پایگاه و زنده گی چند نفر اجازه داد که عملیات گسترده ای علیه آنانی که جنگ افزار کیمیاوی به کار می برند آغاز شود. بر این اساس، تا امروز، سازمان ملل متحد یگانه افرادی که از این جنگ افزار استفاده کرده اند را شناسایی کرده است، و این افراد نیز جهاد طلبان بوده اند.
داعش نیز که از سوی فرماندهان بریتانیایی، فرانسوی و المانی از حمله ایالات متحده امریکا آگاه شده بودند، فوراً به حمص که از پایگاه هوایی محروم مانده بود حمله کردند.
در روزهای آینده خواهیم دید که چگونه واشنگتن و همپیمانانش به پیش روی های جهاد طلبان واکنش نشان خواهند داد. فقط در وهله است که می توانیم ببینیم که حرکت دونالد ترامپ و انتظارات ولادیمیر پوتین و بشار اسد برآورده واقع خواهد شد یا نه. ( ترجمه از حمید محوی )
بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۷ـ ۰۹۰۴