رستاخیز هشتم مارچ، روز جهانی زن
فـرشتـه سیغانی
روزهمبستگی جهانی زن را به همه مادران ،خواهران وسایر هموطنان کشور خود افغانستان و جهان تبریک عرض مینمایم.
یکصدوهفت سال پیش این روز ، در دوهمین کنفرانس جهانی سوسیالیست ها درکوپنهاگن به عنوان « روز جهانی زن » به تصویب رسید. این امر به اساس پیشنهاد شخصیت مبارز وانقلابی کشورالمان کلاراتسکین سرشناس و پیشکسوت راه احقاق حقوق زنان بود. این روز بر شالوده برپایی اعتصاب و تظاهرات عظیم زنان کارگر درکارخانه بافنده گی شهر نیویارک درهشتم مارچ ۱۸۵۷ ترسایی، به خاطر افزایش دستمزد وتثبیت ۱۰ ساعت کار روزانه وهمچنین تظاهرات هشتم مارچ ۱۹۱۸ زنان امریکا برای کسب حق شرکت درانتخابات است.
از آن سال به بعد، این روز درسراسر جهان ازطرف نیروهای ملی وترقی خواهی جهان همه ساله با برپایی همایش های بزرگی توده ایی اعم اززن و مرد تجلیل به عمل آورده می شود.
زن به مثابه مادر ،خواهر و بانو، درطول تاریخ درشرایط گوناگون درمقابل تعصب های زن ستیزی بربنیاد عقاید حرفی وعنعنوی مردسالاری و دینی جامعه قرارگرفته شده است، واز حقوق مساوی با مردان یکسان نه بوده است. زن که نصف جامعه را تشکیل ونصف دیگری را درآغوش محبت آمیزخود پرورش وبه بلوغت می رساند با ظالمانه ترین شکل مورد رنج و آزارجسمی وروحی قرار گرفته است.
کشورما افغانستان که دارای تاریخ کهن ومشحون ازمبارزات دلیرانه زنان درهمه عرصه ها بوده ودرروند تاریخ پهلو به پهلو مردان، برای تامین معیشت زنده گی خانواده گی قرار داشته است. اما با آنهم نسبت عدم دانش و سواد کافی ، نصف آدم شناخته وکوشیده شده تا درحاشیه اجتماعی قرار بگیرند و نسبت به مردها ازحقوق کامل برخوردارنباشند، وهرنوع خشونت های غیرانسانی را علیه آنها جایز می دانند.این وضع نه تنها درافغانستان، حتا دراروپای مترقی ، امریکا وسایر کشورهای جهان متمدن امروزی از جانب کلیسا و گروه تفتشن عقاید دینی آن درقرون وسطی وجود داشته است. اما بعد ازانقلاب کبیر فرانسه و آغازموج روشنفکری و تولد دوباره علم و خرد انسانی که پایه وستون های عقاید قرون وسطایی را ویران کرد، با رشد جامعه سرمایداری وپیروزی انقلاب سوسیالیستی کبیر اکتوبردر روسیه تزاری ، و با تشکیل جنبش های آزادی بخش مترقی وملی و سوسیالیستی وکارگری درجهان روحیه مرد سالاری در بعضی ازکشورها ضعیف وازبین رفته، وهمه افراد جامعه دراکثریت کشورهای پیشرفته جهان به مثابه شهروندان یک کشور از برابری وحقوق مساوی میان زن و مرد، درتمام عرصه های اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی مستفید شدند. شوربختانه روحیه اقتدارگرایی مردها، نسبت به زنان درکشور ما متاثرازعقاید پوسیده قرون وسطایی که درفرهنگ وعنعنات کشورما حاکم است، بطور کامل ازبین نرفته ، هنوزهم به قوت خود وجود دارد.
درکشورما هم بعد ازاستقلال افغانستان باموج نهضت امانیه تغییرات نسبی ازسطح بالا به نفع زنان رونما گردید،که زنان می توانستند بدون حجاب به بیرون رفت و آمد ؛ و درمحافل رسمی اشتراک کنند. با رشد آموزش ،تعلیم وتربیه وتغییرات اساسی درکشور در زمانی سلطنت محمد ظاهرشاه، جمهوری محمد داود و قیام هفت ثور بوسیله حزب دموکراتیک خلق افغانستان الی سقوط دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان زنان ، بالخصوص زنان روشنگر و تحصیل کرده مانند سایر کشورهای متمدن پیشرفته جهان ازحقوق و وآزادی های همه جانبه انسانی برخورداربود و دوشا دوش مردان درهمه عرصه ها سهم فعال داشتند.
هسته های ادبی وهنری و اجتماعی درآغاز با آزادی زنان دروجود انجمن نسوان وبعدآ سازمان دموکراتیک زنان افغانستان که درسال ۱۳۴۶ خورشیدی تحت رهبری شاد روان داکتر اناهیتا راتب زاده تشکیل یافت، چرخش بزرگی انقلابی بود که درسرنوشت زنان کشور رخ داد، که ازآن سال به بعد زنان همه ساله از هشت مارچ، با پرپایی تظاهرات خیابانی وهمایش ها در دوایر دولتی ازاین روز تجلیل آورده شده که تا به امروز( به غیر از دوران حاکمیت سیاهی طالبان) ادامه دارد.
سنت تجلیل ازهشت مارچ درافغانستان توسط سازمان دموکراتیک زنان افغانستان درکشور رواج یافته است. زنان باشوق و آرزوهای انسانی خویش سهم گرفته اند. اما متاسفانه بعد از سقوط دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان آن مزایای انسانی که زنان درعرصه های مختلفی افتصادی واجتماعی وسیاسی داشتند ، کم رنگ شده ویا کاملاً ازبین رفته، و دوباره به مانند دوران قرون وسطایی روحیه مردسالاری گسترش ودامنگیر زنان کشور شده است. زن به مانند مرد ازحقوق مساوی برخوردار نبوده زیر فرامین مردسالاری قراردارد وحتا دراکثریت ولایات افغانستان زن بدون مرد بیرون ازمنزل رفته نمی تواند، و باید ازحریم خانه پای خویش را فرا تر نگذارد و درهمه امور تابع اوامر مردان خویش می باشند. درمیان بعضی اقوام کشور شوهر زن بنام « صاحب یا مالک» زن گفته می شود که مقام زن را به شی وکالا پایین می آورد ، مانند اینکه گفته شود احمد صاحب فلان موتراست. یعنی یک برده کامل و تمام اعیار !
اعمال خشونت ها درحالیکه ۴۸ کشور جهان مترقی با موجودیت صدها تشکل سازمان های مدنی به شمول کمیسیون مستقل حقوق بشر درافغانستان نسبت به هرزمانی دیگر تشدید یافته و زنان به انواع مختلفی باخشونت های ظالمانه قرون وسطایی از لحاظ فزیکی وجسمی ازبین برده می شوند.
عمل سنگسار بالای زنان، مطابق فرایض دینی بدون گناه کبیره با کوچک ترین اشتباه بدون محکمه ودلایل عقلی وشواهد معتبربوسیله علمای دینی بنام « محکمه صحرایی » بی رحمانه درولایات وشهرهای مرکزی کشور به شکل فجیع حکم آن اجرا و به قتل می رسند.
مطابق گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر و وزارت امور زنان در هشت ماه سال ۱۳۹۵ خورشدی ۲۶۲۱ قضیه خشونت علیه زنان را در ولایات کشورقرار ذیل ثبت نموده اند: «از جمله ۷۶۲ مورد آن را خشونت فزیکی وجسمی ،۱۸۱ مورد شامل انواع خشونت جنسی ، ۸۸۲ موردخشونت لفظی و روانی ، ۵۴۸ خشونت اقتصادی و متباقی ۲۴۸ موردشامل سایر خشونت علیه زنان می باشد ».
این عوامل ناشی از عدم امنیت و تامین شرایط صلح و حاکمیت قانون و همچنان حاکمیت زورمندان درمناطق نزدیک و دوردست کشور می باشد. دولت برعلاوه بودجه هنگفت مالی و لشکر بزرگی امنیتی وحضور نظامیان اشغالگر خارجی در طول ۱۵ سال نتوانستند که درکشور ما امنیت و صلح را بوجود آورند، تا حاکمیت قانون وعدالت انسانی را به عوضی خودسری ها، بی عدالتی ها و قومندان سالاری درکشور نهادینه سازد.
شوربختانه که آرمانها واهداف جنبش هشت مارچ برای زنان کشور جنگ زده ما به روی کاغذ وشعار باقی مانده ؛ هیچ گونه اقدام وعملی که بتواند الگوهای آرمان زنان را درعمل تحقق بخشد به شکل اصولی و حقوقی آن وجود نداشته ، همه شعارها و اقدامات ظاهری برای فریب اذهان مردم می باشد. زورگویی ، اختطاف ، قتل ، لت وکوب افراد عادی و بی قدرت، فساد اداری، بیکاری درمیان جوانان و دورغگوی های منابع داخلی وخارجی در جهت بی ثباتی امنیتی کشور، زمینه ساز رشد بنیادگرایی ، طالبانی و داعشی شده است . ازجانب دیگرتصامیم واهداف استراتیژیکی کشورهای منطقه وکشمکش های جهانی افغانستان را بسوی ،اختلافات قومی ومذهبی ، درمیان اقوام کشور سوق داده وباعث چالش های بزرگی درجهت بوجودآمدن ملت سازی وارزش های شهروندی وغضب دارایی های ملی کشورتوسط زورمندان و قومندان سالاران شده است. اگر جلوی آن گرفته نشود افغانستان در باطلاق بی ثباتی سیاسی و اجتماعی بیشتر غرق خواهد شد.
فرخنده باد هشتم مارچ روز همبستگی جهانی زنان در مبارزه به خاطر صلح ، عدالت و برابری !
جاویدان باد آرمانهای انسانی هشتم مارچ!
بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۷ـ ۰۵۰۳