پاکستان را فراموش نکنید !
نوشته : اسد محسن زاده
در این روز ها همه جا حرف حرف راکت های پرتاب ناشده و نا آزموده کوریای شمالیست، که گویا منحیث خطرجدی بشریت را تهدید میکنند.رسانه های خبری همه روزه گزارشات پی در پی بنشر میرسانند و قلمبدستان و کارشناسان دانسته و ندانسته در باره آن می نویسند. در امریکا سیمینار بین المللی برپا شد و برنامه های ضد حمله راکتی کوریای شمالی بر ایالات متحده امریکا ، کوریای جنوبی ، جاپان و ... مورد مطالعه قرار گرفت.
در میان این جار وجنجال وهیاهوی گوش کرکننده تبلیغاتی، کشورهمسایه و هم دیوار و هم دین ما ، جمهوری اسلامی پاکستان به راحتی و بی سروصدا برنامه تولید وآزمایش نسل تازه ای از راکت های بالستیک مجهز با کلاهک هسته ای ، « هاتف ۴ » که بنام « شاهین ۱ » نیز معروف است را پیاده نمود. این آزمایش بروز ۲۱ حمل سال روان خورشیدی صورت گرفت.ارتش پاکستان در مورد برد این موشک ها اشاره ای نکردند ، اما کارشناسان بخش نظامی به این باوراند که که برد این موشک حدود ۲۵۰۰ تا سه هزار کیلومتر را در برمیگیرد.
خالد احمد گیدوای، رییس بازنشسته بخش طرح‌های استراتژیک پاکستان که درجمع افراد سرشناس ارتش، پژوهشگران ، انجینران و دولتمداران آنکشورشاهد پرتاب موفقانه این موشک بود، میگوید که مدل پیشرفته « هاتف ۴ » منجر به استحکام توانایی‌های رزمی پاکستان شده است.
برنامه تسلیحاتی پاکستان در محورهای اساسی خرید ، تولید و انکشاف جنگ افزارها میچرخد ، که با وجود بحران گسترده اجتماعی و اقتصادی به بهانه های تهدید جنگ ازسوی هند و نا آرامی ها درافغانستان توسط نظامیان و بخش صنایع جنگی پاکستان پیریزی شده و منطقه را به میدان مسابقه بی حد و مرز نظامی مبدل ساخته است. توجه به اینکه سه کشورهمسایه ما چین ، پاکستان و ایران در سال ۲۰۱۲ نزدیک به ۱۷۰ میلیارد دالر را صرف هزینه های جنگی نموده اند و اگرکشور هند را به این جمع اضافه نمایم مسابقه تسلیحاتی در منطقه ما بیش از ۲۱۶ میلیارد دالر از ثروت مردمان فقر زده این حوزه ای از جهان را سالانه می بلعد.
ارتش پاکستان با داشتن بیش از یکمیلیون (۱۰۰۶۰۹۹) سرباز فعال و نزدیک به یکمیلیون سرباز ذخیره، سالانه بیش از۴میلیارد دالر و یا اضافه از سه اعشاریه پنج در صد عواید خالص ملی کشور را به خود اختصاص داده است. درخوریاد و توجه است که سیاستمداران و کارشناسان نظامی پاکستان با پیش کش کردن خدمات ویژه و پیوندهای گسترده با عربستان سعودی و امارات نشین های خلیج سالیانه رقم بزرگی از کمک های اشکار و پنهان مالی را از این کشورها بدست می آورد. ایالات متحده امریکا وغرب بخاطر استفاده ازامکانات نظامی پاکستان سالانه پول های کلانی را به پاکستان میپردازند. امریکا فقط در سال ۲۰۰۷ مبلغ نزدیک به هفت میلیارد دالر کمک نظامی به پاکستان نمود و عربستان سعودی با داشتن سهم در پروژه تولید سلاح های هستوی پاکستان ، به برنامه های نظامی اینکشور یاری میرساند.
گسترش همکاری های استراتیژیک پاکستان با چین ایندوکشور را به متحد و همکار در میدان نظامی تبدیل کرده است . برپایه اطلاعات بین المللی چین در چند سال گذشته به تولید کننده مهم جنگ افزار ها در منطقه و جهان تبدیل شده است. حجم فروش سلاح های ساخت چین بین سال های ۲۰۰۸ ـ ۲۰۱۲ شانزده درصد افرایش یافته و جمهوری مردم چین توانست تا انگلستان را ازمقام پنجم درفروش سلاح پس زده و جای آنرا در تجارت مرگ از آن خود سازد. بر بنیاد گزارشات منابع بین المللی امروز پاکستان بزرگترین خریدار سلاح های ساخت چین درجهان میباشد.
یکی از ویژه گی های مسابقه تسلیحاتی لجام گسیخته و خطرناک در منطقه ما همانا سو بهره پاکستان از رقابت ها و نا آرامی های منطقه وی میباشد. پاکستان با استفاده از رقابت های اقتصادی و استراتیژیک هند و چین ، بحران افغانستان ، رویا رویی امریکا ،غرب و کشور های حوزه خلیج با جمهوری اسلامی ایران توانسته است تا بدون درد سراز متحدین قدیم و تازه اش پیشرفته ترین جنگ افزارها را بدست آورد.
برنامه های تولید راکتی پاکستان یکی از برنامه های جدی و مهم نظامی آنکشور بشمار می آید که بصورت پیگرانه رشد و انکشاف داده شده و بدون درنظرداشت وضع نا هنجار امنیتی این کشور، خطر تروریزم و بنیاد گرایی از سوی متحدین وحامیان این کشور مورد تایید و ستایش قرار دارد.
پاکستان در قوس ۱۳۹۱ خورشیدی موشک « هاتف ۵ » از سلسله موشک های « غوری » با سوخت مایع، با توانایی حمل هر دو نوع کلاهک های جنگی وهسته ای که دارای برد یکهزار و سیصد کیلومتر میباشد ؛ را موفقانه آزمایش نمود. در دلو سال گذشته این کشور موشک بالستیک « هاتف ۲ » با قابلیت حمل کلاهک هسته ای و برد کوتاه از خانواده « ابدالی » را به آزمایش گرفت. ستاد روابط عمومی ارتش پاکستان ISPR گفت که پرتاب موشک «هاتف ۲ » بر اساس سیستم های موشک های بالستیک زمینی، توانایی حمل کلاهک های جنگی و هسته ای را دارد.*
پاکستان با بهره ازجانبداری و یاری همپیمانان غربی خود درسال ۱۹۹۱ ترسایی موسسه صنایع نظامی آنکشور را اساس گزارده با برنامه های انتقال تکنالوژی نظامی ازغرب و چین، انکشاف و تولید سلاح و جنگ افزارها این بخش را انکشاف داد. بر بنیاد گزارشات منابع بین المللی پاکستان در جنب موسسات تولیدی در زمینه های ساخت تانک ، راکت ، قایق های جنگی، دستگاه های راهدار و شمار زیادی از جنگ افزار های سبک و سنگین، هفت سازمان ویژه ای در بخش های پژوهش ، انکشاف ، تولید و مدیریت سلاح را ایجاد نموده است.
پاکستان جنگ افزارصادر میکنند
پاکستان نتنها وارد کننده و مصرف کننده جنگ افزارها میباشد ، بل در نتیجه مشارکت های تکنالوژیک و تولید انواع محتلف سلاح های سبک و سنگین به یکی از صادر کننده گان سلاح مبدل شده است.همکاری نظامی با چین باعث گردید تا پاکستان از آغاز سال ۲۰۰۰ ترسایی بدینسو تانک های« الخالد ۱ » ، « الخالد ۲ » و « ضرار » را خود تولید نماید. پاکستان درهمکاری با فرانسه توانست تحت البحری « اگوستا ۹۰ بی » را بسازد. با گسترش چشمگیر تولیدات نظامی پاکستان ارتشیان آنکشور به بنیاد گزاری « سازمان تبلیغاتی صادرات دفاعی ـ دی ای پی او » پرداخته و سالیانه فرآورد های نظامی اش را در نمایشگاه کراچی و سایر نمایشگاه های ابزار جنگی به نمایش می گذارد. در خور توجه است که از سال ۲۰۰۶ بدینسوحجم صادرات سلاح های پاکستانی به بیش از۵۰۰ میلیون دالر در سال افزایش یافته است.
از آنجاییکه باکستان منحیث کشورتولید کننده سلاح هستوی درهمجواری افغانستان به خانواده ای از کلاهک های هستوی دسترسی دارد ، راکت های هاتف، شاهین ، غوری ، درانی ، غزنوی و راد خطر جدی برای کشور های هممرزازجمله افغانستان به بار آورده و درسطح منطقه بیلانس و توازن قوا را در حد بلندی برهم زده است. حقیقت اینکه پاکستان حدود بیست تا سی سرکلاهک هسته ی بیشتر از هند دارد، نشاندهنده عطش جنون بار رهبری آنکشور به برتری نظامی درمنطقه میباشد.
افغانستان که ازسالهای هفتاد سده پیشین ، یعنی نزدیک به چهار دهه بدینسو قربانی توطیه های و مداخلات بی پرده و روشن سیاسی ونظامی پاکستان درهمکاری با یاران افغانی و جانبداری متحدین جهانی اش شده است؛ امروز با موج تازه ای از تهدید وخطرات جدی روبرو میباشد. توانایی های نظامی افغانستان و پاکستان درهیچ صورت با هم قابل مقایسه نبوده و پاکستان با داشتن سلاح های دست داشته بویژه راکت های بالستیک با برد متوسط و دراز و ساز و برگ بزرگ جنگی ، ارتش منظم و کار آزموده ، سلاح اتومی و... میتواند هر منطقه ای از افغاسنان را که خواسته باشد به ساده گی هدف گیرد.
کارشناسان نظامی افغانستان درچند سال گذشته چنان درگیرهیاهوی تبلیغاتی و بازی های رسانه ای شده اند که نتوانستند یک راهبرد درست نظامی برای افغانستان تدوین نمایند.دردو دهه گذشته و بویژه پس ازآمدن امریکا و متحدین اش به افغانستان به کارشناسان وطنپرست سیاسی وارتشیان افغان کمتر امکان آن داده شد تا به مساله توازن قدرت و پی ریزی یک استراتیژی عمومی برای صلح و امنیت منطقه وی بپردازند.
در این میدان میتوان بر آنشماری از کارشناسان نظامی مردم دوست و ترقیخواه که دارای اندوخته های بزرگ مسلکی میباشند نیز انگشت انتقاد دراز نمود.
با در نظر داشت انکشافات خطرناکی که ازبابت تولید، خرید و بکار گیری سلاح های کشنده در منطقه با آن روبرو هستیم ؛ پرداختن به مسایلی از نوع : اثرات سلاح های استفاده شده درجنگ روان ، مسابقه کمر شکن و بیمانند تسلیحاتی وجلوگیری ازصرف دارایی های مردم برای تولید وخرید ابزارهای مرگ و ویرانی ، آموزش و ترویج فرهنگ زنده گی در صلح و همزیستی، مبارزه در برابر دلیل های عقب مانده گی ، جنگ و ده ها مساله دیگر، از جمله ی مسایل بنیادی و آینده نگری اند که در برابر نیروهای صلحدوست وهوادار مردم درافغانستان و منطقه ما قرار دارد. و ضع دردبار مردمان منطقه ما نیاز به دلسوزی دارد.گرایشات روان به هیچ صورت با منافع مردمان منطقه و نیروهای صلحدوست وطرفدار پیشرفت عادلانه سازگار نیست. بسیج و پیکار نیروهای داد خواه و هوادار مردم بدورخواست ها و اماج های صلح خواهانه، میتواند وسیله سودمندی درمبارزه برای کاهش مسابقه تسلیحاتی وصرف هزینه های آن برای نیاز های ضروری اجتماعی و فرهنگی باشد.
بی تفاوتی و سکوت در برابر حال و آینده هممیهنان و بشریت جفایست نابخشودنی.
* راکت های هاتف ۱ ، هاتف ۱ ای و هاتف ای بی ، هاتف ۷ بابر ، راکت های ابدالی۱ با برد متوسط ، غزنوی ۱ ، غوری ۱، غوری ۲، غوری و ۳ ، شاهین ۱ ، شاهین ۲ و شاهین ۳ و راد هر یک دارای برد ها و ویژه گی های جداگانه میباشند. اینکه چرا پاکستان برای جنگ افزارهایش نام های غزنه ، غور ...و ابدالی را برگزیده است تصادفی نبوده و ارتشیان پاکستان دلیل های برای گزینش این نام ها دارند.