شرف وافتخار برخلق دلاور سوریه و رییس جمهورآن
اسد کشتمند
دیشب در صفحات فییسبوک ویدیویی را گذاشته بودند که نشان می داد بشارالاسد رییس جمهور سوریه به دیدار سربازان دلاور سوری رفته واز سنگر های آنها دیدن می کرد. این ویدیو مربوط دوسال قبل است؛ یعنی زمانی که هنوزسپر پولادین نیروی هوا فضای ارتش روسیه او راحفاظت نمی کرد، این رییس جمهور دلاور محق است رهبر چنین کشور وچنین خلقی باشد. از یک چنین ملتی و ازیک چنین رییس جمهوری است که روسیه دفاع می کند و شمشیرآخته نبرد را رستم وار در برابرامریکا وناتو و پادوهای محقرمنطقه ای آنها، از نیام برمی کشد. به راستی این خلق سوریه از چه قماشی است که چنین کمری برای دفاع از آن بسته می شود؟ کمتر دیده شده که مفسرین وسیاستمداران به خود زحمت بدهند این موضوع را به کنکاش بگیرند که چه طور شد یک خلق « متوسط » از لحاظ تکامل فرهنگی و آگاهی سیاسی در دورانی که مقاومت خلق ها دربرابرغرب ستمگر، دیگرآن معنا وهوا و امکانات وامید واری سابق دوران جنگ سرد را ندارد، وکشور ها یکی پی دیگر در خاک فرو می غلطند، می تواند یکه وتنها در برابرهیولای وحشتناک همه قدرت های بزرگ غربی درطول بیشتر از چهار سال بایستد؟ در طول همه این سال ها مسکتبرینی که یوگوسلاویای درخشان را تکه تکه کرده و افغانستان وعراق ولیبیا و...را به زانو در آورده و بخشی از آنها را به خاکدانِ خاک سیاه مبدل کرده بودند، مزدوران حیوان صفت بی شماری را برای به زانو در آوردن خلق کبیر سوریه به کار گمارده وهر لحظه در طول بیشتر از سه سال برای تهاجم نهایی برآن روز شماری می کردند.
واینک حالا این خلق سرفرازسوریه است که مانند ققنوس از خاکسترآغشته به درد وخون سرزمین تاریخی خود به کمک فرزندان خلف نفسکی و ژوکوف وسپر پولادین آن سربرمی آرند وبه جهانیان اعلام می دارند که ما هستیم.
آری ای خلق کبیر سوریه ! توهستی ! زنده باشی و زنده باد روح پولادین جنگجویی ات دراره حق.
جا دارد همه مردمانی که برای زنده ماندن در عزت وبانام وهویت خود می جنگند ازملت سوریه الهام بگیرند. احترام و شرف به این مردم شریف که رهبر دلاور خود را تنها نگذاشتند و رهبر دلاور هم به چشمک زدن های فریبنده غرب توجه نکرد ودر سخت ترین ایام تاریخ کشور در کنار مردم خود باقی ماند. درد این روزگار را به جان خرید و جان را به جانان ملت تبدیل کرد. سربازسوریه نشان دادکه به سان چاپایف وبودیونی می رزمد وحق دارد از یاری رزمجویانه برادرانه سرزمین وروشیلف بهره بگیرد.
مردم سوریه در طول این سال های سخت که با هیچ شرایط سخت هیچ کشور دیگر دردوران حاظر قابل مقایسه نیست، در عمل نشان داد که برخوردار از روحیه مدنی و فارغ از فرقه گرایی ها، وفادار به منافع ملی و طرفدارآزادی واقعی خود است.
در میان عکس های قدیمی از دیدن یکی از آنها به طور ویژه ای خوشحال شدم؛ این عکس مربوط به دورانی است که مسوولیت سفارت افغانستان در ایران رابه عهده داشتم. هنگام مسافرت حافظ الاسد ( پدر همین شیر مرد رهبرکنونی سوریه) وقتی که کارمند تشریفات وزارت خارجه ایران مرا به او معرفی کرد، حافظ الاسد با مکثی کوتاه و اظهار محبت به اینجانب علاقه کشور خود را به افغانستانی که در آن زمان از وجه واعتبارشایسته ای برخوردار بود، نمایان ساخت. این دیدار بسیار کوتاه وگذرا خاطره خوبی برای من بجا گذاشته است.
درزیر، لینک گذارش دیدار بشارالاسد از جبهات جنگ را می گذارم.
بامداد ـ سیاسی ـ ۱ /۱۶ ـ ۱۵۰۲