نه به ناتو!
آری به صلح!
نه به مانورهای نظامی ۲۰۱۵ ناتودر اسپانیا، ایتالیا، و پرتگال
در آستانه اعلام آغاز یکی از بزرگ ترین مانورهای نظامی ناتو، شورای صلح و همکاری پرتگال ( مسوول کمیسیون اروپایی شورای جهانی صلح ) متن بیانیه ای را در مخالفت با نظامی گری ناتو و در دفاع از صلح منتشر کرد که شماری از سازمان‌های هوادار صلح در سراسر جهان از آن حمایت و نیز آن را امضا کرده‌اند. متن این بیانیه را در ادامه می خوانید.
ناتو اعلام کرده است که از آغاز اکتوبر تا آغاز نوامبر امسال مانورهای نظامی گسترده‌ای را در اسپانیا ، ایتالیا و پرتگال اجرا خواهد کرد. در این مانورها بیشتر از ۳۶هزار نیروی نظامی از ۲۸ کشور عضو این سازمان نظامی سیاسی و از دیگر سازمان‌ها و کشورهای « همیار » شرکت خواهند داشت.
این رشته مانورها که یکی از بزرگ ترین مانورهای ناتو در تاریخ آن محسوب می شود، ادامه مانورهای نظامی آمریکا و ناتو در چندین منطقهٔ دیگر اروپا، از جمله در دریای بالتیک، اروپای شرقی (استونیا، لتوانیا، لیتوانی، پولند، اوکرایین) و دریای سیاه است. این مانورها نمایش بارز گردن کشی و شدت عمل بی وقفه نسبت به کشورهای اروپای شرقی و از جمله علیه فدراسیون روسیه است.
ناتو تشکیل یک نیروی واکنش ۱۳ تا ۳۰ هزار نفری دایمی و یک نیروی استقرار سریع ۵۰۰۰ نفری را اعلام کرده است. بر اساس سیاست راهبردی ناتو که در نشست سران آن در سال ۲۰۱۰ در لیسبون (پرتگال) تصویب شد، حیطهٔ عمل این نیروها محدود به دفاع از سرزمین‌های کشورهای عضو ناتو نخواهد بود.
ناتو به مثابه ضمیمه و ادامه نیروی نظامی ایالات متحد امریکا و مطابق با منافع امریکا عمل می کند، و ابزاری برای تجاوز به ملت‌ها و کشورهای مستقل است.
یکی از هدف‌های اعلام شده مانورهای کنونی ناتو آزمودن توانایی‌های ناتو برای مداخله نظامی در منطقه مدیترانه، در شمال افریقا، و در خاورمیانه است. تجاوز ناتوبه لیبیا و تصمیم به استفاده از پایگاه نظامی موران در اسپانیا را فراموش نکرده‌ایم. مرکز فرماندهی نظامی امریکا در امور افریقا (AFRICOM) در این پایگاه قرار دارد و این نشان از امکان مداخله در این قاره دارد.
در زمانی که در خیلی از کشورها مردم مجبور به تحمل سختی‌ها و از خود گذشتگی‌های طاقت فرسا شده‌اند و حقوق و خدمات اجتماعی شان را از آنها می گیرند، ناتواعلام می کند که قصد دارد هزینه های نظامی اش را افزایش دهد، مسابقه تسلیحاتی دوباره ای را به راه می‌اندازد، و نظامی گری فزاینده در روابط بین‌المللی را رواج می دهد، که استقرار خطرناک سامانه ضد موشکی امریکا در خاک اروپا، گسترش پایگاه‌های نظامی و حضور نظامی از امریکای لاتین و منطقه کاراییب تا خاور دور و منطقه اقیانوس آرام نمونه‌های بارز آن اند.
از این رو، سازمان‌های امضا کننده زیر که متعهد به ساختن دنیایی آزاد، عادلانه و پیشرو هستند و به آرمان‌های حاکمیت ملّی و استقلال کشورها، عدم مداخله، و عدم تجاوز معتقد و وفادار اند، متعهد به راه حل‌های صلح آمیز برای مناقشه های بین‌المللی، برابری ملت‌ها و کشورها، براندازی امپریالیسم و استعمار و هر گونه سلطه طلبی، خلع سلاح و انحلال گروه بندی‌های سیاسی- نظامی‌اند، و خود را مدافع سرسخت و استوار صلح می دانند، تصریح و تاکید می کنند که:
ـ باید به این مانورهای نظامی جنگ طلبانه نه گفت؛
ـ باید خواهان انحلال ناتوشد؛
ـ هر کشور و ملتی حق دارد مستقلانه تصمیم بگیرد و برای خروج از ناتوتلاش کند؛
ساختن دنیایی صلح آمیز، آزاد و عادلانه که در آن حقوق بشر و عدالت اجتماعی برقرار باشد ضرورتی مبرم است.
سازمان سراسری صلح و همبستگی هند
جمعیت دفاع از صلح، همبستگی، و دموکراسی ـ ایران
همایش بلگراد برای دنیای برابری‌ها ـ صربستان
کارزار خلع سلاح هسته یی ـ بریتانیا
مرکز همبستگی با ملّت‌ها و مبارزه در راه صلح ـ برازیل
شورای صلح و همکاری پرتگال
شورای صلح قبرس
جنبش صلح چک
شورای صلح المان
کمیته تنش زدایی و صلح یونان
کُنش بین‌المللی برای رهایی ـ بلجیم
پزشکان مالزیایی مدافع مسوولیت اجتماعی
کمیته صلح و همبستگی فلسطین
ایتلاف صلح و بی طرفی ـ ایرلند
جمعیت صلح ترکیه
جمعیت مدنی سربازان مخالف جنگ ـ جمهوری چک
شورای صلح و همبستگی سودان
شورای صلح سویدن
شورای صلح امریکا
جنبش صلح فلاندر ـ بلجیم
بامداد ـ سیاسی ـ ۳ /۱۵ ـ ۱۰۱۰