کتمان حقیقت بزدلی و خیانت محسوب می گردد 
میرمحمدشاه رفیعی
این اصل معتبر علمی را نباید فراموش کرد که حقیقت پیروز می شود، اما به یاری ما نیازمند است. حقیقت های زنده گی مردم افغانستان غیرقابل انکار است. اما عده ای ناشیانه و مغرضانه می خواهند آنرا از نظر اتباع خارجی و سناتوران امریکایی پنهان کنند،غافل از اینکه جهان خارج بهتراز همه به واقعیت های موجود در افغانستان آگاه هستند و به خاطر منافع خود به گفته های دروغین و باورهای کودکانه کف می زنند.
از جمله این طرز تلقی و گمان که گویا افغانستان قبل از حضور نیروهای نظامی آیساف به رهبری ایالات متحده امریکا یک کشور بدوی و بدون آثار و امکانات پیشرفت بوده است؛ به باور آنها نهضت های اجتماعی موجودیت جوامع مدنی احزاب سیاسی، حضور و فعالیت زنان در اجتماع ودیعه ایست که دیگران از جمله ایالات متحده امریکا برای مردم ما به ارمغان آورده اند.
به این گفته های ما صاحبان صنایع بزرگ نظامی و جنگ افروزان به خود می بالند که مردم خوش باور و انسان های مزدور باورمند هستند که آنها مدافع حقوق بشر و سردمدار دموکراسی در جهان می باشند. بی خبر از اینکه واقعیت های جهان معاصر گویای آنست که آنها اولین پامال کننده های حقوق و آزادی های بشری در جهان محسوب می گردند و ده ها امراض مهلک اجتماعی و رسم و رواج های غیر انسانی را در جوامع متمدن دیروزی که تاریخ درخشان از مبارزات اجتماعی و فرهنگ عالی انسان دوستی دارند مروج می سازند و ساخته اند.
از اینکه آزادی زنان و حضور گسترده آنها در اجتماع طی سالهای گذشته و بعد از حصول استقلال سیاسی کشور رونق گرفته و روز تا روز وسعت می یافت به کسی پوشیده نیست. آزادی زنان به جز از مراحل معین مانند دوره حاکمیت طالبان که آن هم تحفه وارد شده محافل سرمایداران جهان بودند همیشه از جمله طی سالهای حکومت امانی، دهه چهل خورشیدی و دهه شصت خورشیدی مورد حمایت همه جانبه مردم و حکومت های وقت قرار داشت و زنان در مقامات مهم دولتی جا داشتند.
هم چنان رفتن دختران به مکاتب از جمله آرزوهای نیاکان علم دوست ما بوده و مردم ما توانسته اند طی مدت های معین در این زمینه دست آورد های قابل توجه داشته باشند.
آزادی بیان و آزادی فعالیت های مدنی و اجتماعی و موجودیت احزاب سیاسی نیاز رشد جامعه و حق طبیعی افراد است. این حق به صورت طبیعی در میان مردم طرفدار دارد از همین رو آزادی مطبوعات و تلاش ها برای ایجاد احزاب سیاسی و سازمان های مدافع حقوق شهروندی در کشور ما با داشتن سابقه حداقل نودساله تاریخ درخشان دارد که از جمله موجودیت رسانه ای آزاد در اوایل حکومت امیر امان الله خان ،دوره صدارت شاه محمود خان ودهه چهل خورشیدی مظهر روشن این مدعا شده می تواند. احزاب و دسته های سیاسی مخالف و یا موافق حاکمیت های دولتی به مثابه بخش از جامعه ما بوده و در آینده نیز خواهد بود و از اینکه احزاب سیاسی تا کنون نتوانسته اند طور مستقلانه و در یک فضای کاملا دموکراتیک حکومت کنند و نظام انتخاباتی بر مبنای خواست و اراده احزاب بوجود نیامده؛مربوط می گردد به شرایط خاص جامعه ما و تسلط گروه های ضد ترقی و پیشرفت و مداخلات بیرونی. اما تاثیر و افزایش نقش احزاب سیاسی در جامعه یکی از آرزو های همیشگی مردم ما می باشد که غرض تحقق آن مبارزات مردمی و اجتماعی نیروی های دموکراتیک و ترقی خواه همیشه وجود داشته است.
مردم افغانستان به همکاری احزاب و سازمان های سیاسی و جامعه مدنی افغانستان امروز نیازمند آن هستند تا به جهانیان از جمله به سناتوران امریکایی بفهمانند که ما در موجودیت شما ده ها و صد ها امکانات مادی و معنوی خود را که برای زنده گی مرفه و آبرومندانه آماده نموده بودیم از دست دادیم. شما و همکاران داخلی شما زیربنای مادی و تخنیکی جامعه ما را از جمله سرک های اسفالت، فابریکه های نساجی و تولیدات صنایع خفیفه ما را ویران کردید. اردوی قهرمان و رزمنده ما با تجهیزات مدرن و عصری که داشتند به همکاری شما منحل و وسایط آنها در بازار های پاکستان به فروش رسید.
دست آورد بزرگ سیزده ساله حکومت طرفدار غرب در افغانستان آنست که این کشور در تولید پروسس و قاچاق مواد مخدر مقام اول را در جهان به دست آورد و در فساد اداری مقام سوم را داشته باشد، عاملین فساد اداری ما و مافیای مواد مخدر در همکاری نزدیک و تحت مشوره منابع مالی و جهان سرمایداری و غارتگران بین المللی فعالیت می نمایند.
بازار آزاد و عرضه تعلیم و تربیه و تحصیلات عالی خصوصی به پدیده ننگین و شرم آوری مبدل گردیده است که مورد حمایت خارجی ها در کشور قرار دارد. آنها ایکه در بخش تحصیلات و تعلیمات خصوصی اشتغال دارند از مدرک فروش اسناد جعلی خود را تمویل می کنند و امروز ده ها جنگ سالار و مامورین عالی رتبه افغانستان بدون تکمیل دوره تحصیلی موفق به دریافت اسناد معتبر تحصیلی گردیده اند.
فعالیت های صحی در بخش خصوصی با صحت مردم ما برخورد ظالمانه می نماید. دکتوران این بخش بدون داشتن اسناد تخصیصی به تداوی تمام امراض موجود مبادرت می ورزند.
تعداد معتادین رو به افزایش است بیکاری های نسل جوان و مهاجرت های کتلوی رو به توسعه در کشور وجود دارد. این ها همه حقایق تلخ زنده گی مردم ما است زمامداران مسوول و متعهد و آنانی که امکان دسترسی به منابع خارجی رسانه های آزاد و نهاد های دفاع از حقوق بشر دارند باید این حقایق را به سمع جهانیان برسانند.
بامداد ـ سیاسی ـ ۲/۶ـ ۲۹۰۳