دسامبراز سپیده دم تا غروب
« اگر زنده ماندن به قیمت تن دردادن به پستی وگذشتن از حیثیت و آبرو و پا ماندن بالای عقاید سیاسی باشد، مرگ صد بار به آن شرف دارد.»
( ببرک کارمل )
آن ماه که تاریخ از او نام گرفت
خورشید در آن د مید و آرام گرفت
این گوهر پاک راه و اندیشه ما
زآن پرتو جاودانه الهام گرفت
عبدالوکیل کوچی
تاریخ بشریت مشحون از تلاش ها ومبارزه بخاطر بهتر زنده گی کردن ، پیشرفت وتحرک است. در راستای تحرکات مردمی وجنبش های توده یی، شخصیت ها ، متفکرین ، اندیشمندان و پیشوایان سیاسی برخاسته از میان مردم ، مکتب های سیاسی وجنبش های فکری را سمت وسو داده و درجهت مبارزه بخاطر آزادی و رهایی انسان از یوغ ستم و استثمار و تغیر بنیادی جامعه نقش اساسی داشته اند که در طول تاریخ نام شان ماندگار ویاد ایشان گرامی میباشد. گرامیداشت ازسالگردها و سالروز های مهم ملی وبین المللی یا دآور جریانات و رویداد های عظیم تاریخی بوده است؛ ازآن جمله ماه دسامبر، بیان خاطرات فراموش ناشدنی وقایع و حوادث سده بیستم در تاریخ معاصر کشورما میباشد .
درماه دسامبر به سنوات مختلف رخداد های ذیل اتفاق افتاده است:
۱ــ تدویرکنگره موسس برای تاسیس ح د خ ا درنیمه روز اخیرماه .
۲ــ مرحله نوین رویداد ثور .
۳ــ وفات زنده یاد ببرک کارمل رهبرفقید مردم افغانستان .
۴ ــ وفات زنده یاد محمود بریالی .
در رابطه به تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان گفته میشود که ساعاتی قبل از اول جنوری ۱۹۶۵میلادی مطابق به ۱۱ جدی ۱۳۴۳ خورشیدی کنگره موسس درشهر کابل دایر گردید. به این مفهوم که ساعات قبل از سال نو ، یعنی ساعات آخر سال کهنه ، زمان بحث به خاطر تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان را معین میسازد .
همچنان بقول محترم سلطان علی کشتمند: « کنگره موسس از ساعت ۲ بعد از ظهر تا ساعت ۲ بعد از نیمه شب دایرگردید. گرچه زمان آغازجلسه به وقت افغانستان آخرین روز ماه دسامبربود، ولی زمان تصمیم گیری ها وختم آن به نخستین ساعات پس از نیمه شب تاریخ اول جنوری مصادف میگردید وبا این مناسبت همین تاریخ بحیث روز تا سیس حزب پذیرفته شد ». یعنی از ساعت بعد نیمه روز، آخرین روز ماه دسامبر، تا ساعت بعد نیمه شب ، سرآغاز ماه جنوری زمان تاسیس حزب را نشان میدهد.
همچنان تاریخ ۲۷ دسامبر۱۹۷۹ مصادف است به روز ششم ماه جدی ۱۳۵۸خورشیدی، مرحله نوین رویداد ثور که بنام تحول ششم جدی یاد میشود.
و اما دسامبر بمثابه ماه غمبار سیاسی در تاریخ کشورما؛ یعنی ماه وفات دو شخصیت شناخته شده ملی و بین المللی واز مقامات رهبری جنبش چپ وترقی خواه افغانستان نیز ثبت شده است.
روز اول ماه دسامبر سال ۱۹۹۶میلادی درگذشت زنده یاد ببرک کارمل رهبر فرزانه حزب دموکراتیک خلق افغانستان وده سال بعد ، روز پنجم ماه دسامبرسال ۲۰۰۶ میلادی مصادف است به سالروز وفات همرزم صدیق شان ، زنده نام محمود بریالی مبارز فرهیخته. بدین مناسبت هژدهمین سالروز وفات زنده یاد ببرک کارمل ونهمین سالروز زنده نام محمود بریالی را گرامی میداریم.
زنده یاد ببرک کارمل بیش ازنیم قرن عمر پربار خود را در راه خدمت به مردم و رهایی انسان زحمتکش وطن ما وقف نمود. مهر مردم وخدمت به مستضعفان افغانستان را به قیمت جان خرید و این ودیعه را تا پایان عمربا خود نگهداشت.
شخصیت والای زنده یاد ببرک کارمل ملهم از عشق به انسان وانسانیت ، شور وطنپرستی، اصول و اخلاق مترقی ، تفکر خلاق عدالت خواهی ومبارزه حق طلبانه درافغانستان ودرسطح جهان بود.از نظرسیاسی شخصیت زنده یاد ببرک کارمل مبارز پرشور وخستگی ناپذیر درراه عدالت ، مساوات و برابری، مبارز سرسخت ضد استعمار وآامپریالیزم ، وبرعلیه استثمار وستم طبقاتی ؛ مبارز سرشار از اندیشه وایدلوژی طبقه کارگر وسایر زحمتکشان ، مظهر جهانبینی علمی وعشق بوطن ، اندیشمند وخردمند اصولی وپیگر، صاحب خلاقیت، شجاعت وخستگی نا پذیری،با ثبات فکری، تحرک ، وفا داری، فراخ نظری دوراندیشی واقعبینی ، دارای قدرت پیشبینی ،انقلابی پرشور وانترناسیونالیست آتشین بود.
از نظراجتماعی شخصیت صمیمی ، متواضع ، مردم دوست ، خادم مستضعفان ،کارگران دهقانان کسبه کاران، جوانان دردمند ودادخواه وسایر لایه های اجتماعی ستمدیده و زحمتکش بوده و آشتی نا پذیری با انواع ستم و ستم طبقاتی بود.
از نظر فرهنگی بمثابه یک رهبردانا ،خرد مند، شایسته زعامت و رهبری، تیوریسن قوی، مدبر صادق وسیاست مدار برجسته دارای مناعت کلام وفصاحت بیان، دارای خلاقیت وابتکار ، سازمانده قوی وآموزگار بی بدیل در تاریخ معاصر کشورما بود.
زنده یاد ببرک کارمل خواهان حقوق مساوی زنان با مردان وطرفدارجدی اتحاد وهمبستگی اقوام وملیت های ساکن درکشور وخواستار رشد متوازن اجتماعی جامعه مرفه و رفاه همگانی بود.
زنده یاد ببرک کارمل در رابطه به دلایل کندی رشد جامعه چنین میفرمود: «عقب مانده گی افغانستان ،عدم موجودیت طبقه کارگر مجرب وآزموده شده درنبرد های طبقاتی ، بیسوادی تقریبا نود فیصد نفوس کشورو کمبود متخصصین و پرسونل ملکی »؛ این عوامل و دیگرچالش های جدی مشکل عمده در تطبیق برنامه های کاری حزب و دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان را تشکیل میداد.
زنده یاد ببرک کارمل تمام حیات پربار شان را وقف مبارزه در راه رهایی انسان زحمتکش نمود ند. او با شجاعت تمام در برابر بیعدالتی ها و انواع ستمگری ها مبارزه کرد. از زندان ، تبعید وتهدید نهراسید ومشتاقانه در راه منافع علیای کشوربه پیش میرفت.
زنده یاد کارمل دوست صدیق وفرزند کبیرخلق افغانستان بود. با دشمنان تاریخی وسوگند خورده خلق هرگزسر آشتی نداشته و همیشه در کنار مردم ستمدیده افغانستان قرارداشت. زنده یاد ببرک کارمل برای حزبش رهبر توانا و برای مردمش زعیم ملی ومهربان بود .
زنده یاد ببرک کارمل کمک های موقت و محدود نظامی اتحاد شوروی را درمطابقت به مفاد منشور سازمان ملل متحد ویک ضرورت تاریخی برای دفع خطرات وقطع حملات از سوی خارج ومسبب مداخلات خارجی درکشورمیدانست. باید گفت که بنابر شواهد عینی تاریخی ومدارک مستند و رسمی ، این کمک ها حدوداً یکسال قبل از زمام داری زنده یاد ببرک کارمل و در زمان حکومت سلف آن ، از اتحاد شوروی وقت تقاضا گردیده بود.ولی زنده یاد ببرک کارمل در زمان زمامداری اش خواستار جدی عزیمت قطعات نظامی شوروی وقت به کشورشان گردیده بود که دفاع مستقلانه برای اولین بار از زبان ببرک کارمل برآمده است وعودت و بازگشت قوای شوروی را به وطن شان برای نخستین بار او مطرح ساخت.
رفیق ببرک کارمل فقید در دوران مبارزات سرسختانه ودشوار چه در زمان اپوزیسیون زمان سلطنت وسالهای شصت وهفتاد منحیث یک مبارز قهرمان ویک رهبردانا و چه در زمان حاکمیت منحیث یک زعیم توانا ، حزب را ازگزند روزگار برحذر میداشت. مکتبی را که ببرک کارمل بنا نهاده بود و رهبری میکرد شخصیت های مهم وبرازنده ای از دامان آن ظهور کرد که نام و نشان آنها در تاریخ معاصر کشورما جاودان است.
یکی از آن شخصیت های برجسته تاریخ معاصرکشورما ، زنده نام محمود بریالی از رهروان صدیق راه حزب دموکراتیک خلق افغانستان وادامه دهنده راه کارمل فقید وکارملیزم بود.
زنده یاد محمود بریالی ازفرهیخته مردان تاریخ معا صر کشورما و ازفعالین کنگره موسس ح د خ ا است. اندیشمندی که تمام عمرپر بار اش را درمکتب انسانیت وانساندوستی، درمبارزه بخا طر رفع رنجهای بیکران خلقهای ستمدیده افغانستان وقف ؛ و در دشوار ترین شرایط سیاسی، کاروان مبارزه را بخاطر سعادت وخوشبختی انسان بسوی افق های تابنده رهنمون گردید.
زنده یاد محمود بریالی مشعل مبارزه را رسته از گزند توفانهای مهیب وهولناک روشن نگهداشته و در تشکل دوباره ح د خ ا تلاش خستگی ناپذیر وجانبازانه نمود.البته جنبش ترقی خواهی کشورما در داخل و خارج از آن ؛ مدیون کار خلاقانه این فرهیخته مرد نستوه میباشند.
گرامیداشت ازسالروز وفات رهبران، گرامیداشت ازآموزه های حیاتی ونجاتبخش آنهاست که در وجود آثارو آموزه های خود زنده هستند وجاودان. بنا بر آن درگذشت شخصیت ها و اندیشمندان بزرگ پایان زنده گی ایشان نه، بلکه مرگ آنها تولد دوباره ایست که عمرشان را جاودانه میسازد. زیرا تحقق آرمانهای والای ابرمردان پاکیزه تاریخ ، خود بیانگرزنده گی جاودانه آنهاست.
گرامیداشت ازسالروز درگذشت رهبران ازما میطلبد تا با عشق بی پایان وبا ایمان راسخ ومصمم تر از گذشته با عزم آهنین وبا پیگیری راه آنها، آموزه های آنها ونصایای شان را در عمل زنده مبارزه ، مشعل راه خود قرار داده وسرتعظیم به آن ها فرود آورده ؛ وعمیق ترین مراتب احترام خود را به روان پاک آنها تقدیم بداریم.
درحال حاضر او ضاع کشور ما متاسفانه بحرانی ومردم درعذاب واضطراب بسر می برند.اوضاع بدامنی ونفاق بالانشینان، امید های مردم را به یاس ونا امیدی مبدل میسازد. مداخلات خصمانه از سوی پاکستانی ها و تشدید حملات انتحاری روزانه جان ده ها هموطن ما را می گیرد. مردم هردم شهید افغانستان درشرایطی قراردارند که یکطرف خون و آتش بیداد میکند، از سوی دیگر زورمندان تشنه به قدرت وتیم های انتخاباتی برنده برسرتقسیم قدرت چانه زنی کرده و کابینه دو تیم رقیب انتخاباتی را که بنام حکومت وحدت ملی یاد میکنند؛ تا هنوز موفق به معرفی آن نگردیده اند. و این اوضاع شبیه خلای قدرت را نشان میدهد وهیچکس نیست تا مسوولیت این وضع بحرانی را بدوش بگیرد. درچنین حال وهوا طوری بنظر میرسد که هم سرپرستان مقامات وهم مردم به حال و آینده بی باور و از سرنوشت بی خبراند. شرایطی بوجود آمده حاکی ازآنست که: ملت درغم زنده ماندن ، زورمندان درفکر زنده گی کردن وسود جویان با استفاده از شرایط موجود درتلاش زراندوختن هستند. پس کدام راهی برای مردم باقی می ماند؟ به باور این قلم یگانه راهی که سرنوشت مردم به آن بستگی دارد اتحاد وهمبستگی است که با فرزندان صدیق وطن اعم از ترقی خواهان عدالت پسند ، روشنفکران وطندوست و وارثان اصلی وخادمان حقیقی و قابل اعتماد این مرز وبوم که برای صلح وعدالت وامنیت مبارزه میکنند؛ همه دریک صف واحد بسیج گردیده تا وطن را ازحالت کنونی نجات داده و با استفاده از تجارب حیاتی گذشته راه آینده را بازگشایی کنند. چنانچه آموزه های رهبران صدیق مردم افغانستان وسایروطندوستان کشورهمچون چراغ راه آینده ، کاروان نجات وطن را بسوی خوشبختی وسعادت رهنمون خواهد شد .
در اخیر:
آنانی که جان های شیرین خود را در راه سعادت خلق وطن فدا کرده اند روح شان شاد ، چراغ شان روشن ، یاد ونام شان گرامی باد !
رفتی و در ره توهزاران دیگر است
گلشن در انتظار بها ران دیگر است
آموزه تو زنده گی جاودان توست
مرگ تو هم تولد دوران دیگراست .
بامداد ـ سیاسی ـ ۱۴/۱ ـ ۰۱۱۲