برگردان از سحر سیندخت

تناقض نمی توانست زمخت تر از آن باشد که در وسط تحفه های کرسمس و بیرو بار خرید  و در یک منطقه ای با قیمتی ترین مغازه های شهر ، در برابر اوپرای شهر ، پناهجویان افغان با جانیداری شورای مهاجران مونشن  بروز 22 دسامبر کمپ سمبولیک پناهندگی را برپا و بدینوسله در برابر تهدید  اخراج شان که نزدیک به 3000 پناهجوی افغان درایالت  بایرن را شامل میگردد به اعتراض بپردازند. اداره  ایالتی بایرن  برای اخراجی که در برابر آن در سراسر بایرن  اقدامات اعتراضی براه انداخته شده است ، آماده گی میگیرد.

 

از بیش از 30 سال بدینسو پناهنده گان افغان به المان پناه می آورند. آنها میتوانستند تا به حال به قبولی امید ببندند ، زیرا در نتیجه جنگ چندین دهه ، جنگ داخلی و دیکتاتوری چونانکه در جزوه شورای پناهجویان بایرن آمده است افغانستان به یکی از فقیر ترین و نا امن ترین کشور های جهان تبدیل شده است. قبلاً در نوامبر 2004  منع خروج پذیرفته شده تا این وقت  را لغو و بصورت تک تک  برگشت صورت میگرفت.

 

 

 

 

 

در واقعیت هم  افغانستان  هنوز در حالت جنگ و وضع اسفبار اقتصادی بسر میبرد. برای همین هم بسیاری از دادگاه های اداری     ( المان )  از افغانها با منع خروج  شان را محافظت  میکردند. دیوان اداری بایرن در حکم فبروری 2011 خود به این نتیجه رسید که ، یک افغان بالغ میتواند در صورت که وابسته گانش در افغانستان نباشند « با کار موقتی در کابل  اقلاً به درآمد ناچیزی  دست یابد » و بربنیاد آن برگشت ها کنونی سازماندهی میشوند.

 

فعالان در گفت و گو با مردم در اینباره صحبت نمودند که در صورت برگشت  اینها را خطر زنده گی در کمپ های مهاجران و زنده گی در زاغه  نشین های  اطراف شهر ها تهدید مینماید  که در آنها  در حال حاضر نزدیک به نیم میلیون عودت کننده  و مهاجر داخلی در تحت شرایط  غیر انسانی  بود و باش مینمایند. بسیاری از آنها راخطر اینکه در نتیجه خنک، گرسنگی و  بیماری از بین بروند تهدید مینماید. در برنامه نمایش  ویدیویی بر پرده  بزرگ ، در مورد زنده گی  درد بار در افغانستان ، بسیاری از فعالین  اتفاق نظر داشتند که : مساله  تنها اعتراض نیست  بل ـ وقتی ضرور افتد  ـ به مقاومت فعال در برابر این برگشت باید دست زد.

 

 

 

24.12.2012