به تو ای رفیق افسرده از جبر روزگار
رفیق راه راد مردان کجا شد شهید راه پرارمان کجا شد
ز ان فــرزانه فرزندان مامت صدای شور پر الام کجا شد
تو شهبازگونه پرواز مینمودی غریو سرکش طوفان کجا شد
پلنگ گونه به دشمن حمله داشتی نهیب نعره شیران کجا شد
به اهـــدافت که مملو از خصم بــود چیتاگونه تهاجم کرده آن سیما کجا شد
به عزم رزم با آغوش بازت به خنده رفته آن سنگر کجا شد
تو همرزم شبانروزی سختی ها چرا از راه گذشتی راه کجا شد
ز دوستان ستمگر درحـــق تـو کجا شد اهل بی ایمان کجا شد
زسودای، وصال،موقف وحا ذ به دشمن تکیه زد غدار کجا شد
فروختند آن صفوف پاکنهاد را هـمه آثـار و دالــرهـــا کجا شد
به ارمان من و تو س‍‍‍‍م نها دند چه شد تاریک دل فیل پا کجا شد
ز شـوق قـدرت و سود زمانه صدای دلخراش مظهرنیرنگ کجا شد
رفیق قربان قلب با صفایت چه شد ان صدق بی همتا کجا شد
همه ازدست خودخواهان راهت کشیدی رنجها ان حقه بازانت کجا شد
وطن،فرزند، پدر، مادرهمه را زدست دادی همه آن خودفروشانت کجا شد
چرا آن نا رفیق راه وپیمان من وتو را به دام انداخته خود پنهان کجا شد
تو بودی روهی مرد قهرمان میهن
مسافر گشتی ازمیهن بگومیهن کجا شد
( ح.کرنزی )
بامداد ـ فرهنگی ـ ۴/ ۱۴ـ ۲۲۰۱