دزدی هنری در روز روشن!
زلمی رزمی
در گذشته، دزدان شبانه از دیوارها بالا می رفتند، چیزی می دزدیدند و فرار می کردند. اما امروز، در روز روشن، آهنگ های خوانندگان قدیمی را می دزدند و بدون ذکر نام خالقان اصلی، آن را به نام « بازسازی» ارایه می دهند.
آن هم یکی پی دیگر تکرار در مکررات، که سر دل آدم را میگیرد.
از فرهنگ فراموش شده حق شناسی چه بگویم؟
متاسفانه هنوز فرهنگ یادآوری و تقدیر از شاعر و آهنگساز ( که خالقان اصلی اثر هستند ) در جامعه ما نهادینه نشده است. گویی این هنرمندان پس از خلق اثر، به فراموشی سپرده می شوند.
آوازخوان محترم!
لطفاْ به این نکات توجه کن:
مردم با آهنگ های قدیمی خاطره دارند،
هرآهنگ با بخشی از زندگی آنان گره خورده است.
حتا اگر کیفیت ضبط پایین باشد، همان نسخه اصلی را با صدای همان آوازخوان اولی دوست دارند
چون اصل اثر برایشان ارزشمند است .
ملاک یک آوازخوان خوب:
صدای منحصر به فرد، خلاقیت و نوآوری و هویت هنری مستقل است،
نه تقلید از دیگران ، نه کاپی کاری‌های بی روح و فاقد کیفیت هنری که عمرکوتاه دارند و بزودی ازمیدان بدر میروند....
و حرف نهایی:
بازسازی یک اثر زمانی ارزشمند است که:
به اثراصلی احترام گذاشته شود، نام خالقان اولیه ذکر شود، آوازخوان چیزی مهم و ارزشمندی، به اثر اضافه کند.
هویت مستقل هنرمند حفظ شود.
و نیز یادمان باشد:
هنر واقعی در ابداع است، نه تقلید!
اصالت در خلاقیت است، نه دزدی هنری!
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲۵/۱ـ ۰۸۱۰
Copyright ©bamdaad 2025