به خصوصی سازی توقف دهید!
۴ اپریل ۲۰۱۶، روز جهانی مبارزه علیه خصوصی سازی
بحران مالی و اقتصادی نه تنها به نظر نمی رسد که پایان یافته باشد، بلکه نشانه های نگران کننده ای از یک رویارویی گسترده مشاهده می گردد. آمارسازی های دروغین در مورد رشد تولید ناخالص داخلی (جی دی پی) و ایجاد شغل با واقعیت های روزانه جهان کارگری (زنده گی روزانه کارگران و زحمتکشان فکری و یدی) ، شاغلین و بیکاران مغایرت دارد.
تمرکز سرمایه و انباشت ثروت، اقتصاد مبتنی بر بورس بازی و دلالی، حملات سازمان یافته به حق حاکمیت ملی، سودجویی از تمامی عرصه های اجتماعی، با منطق خصوصی سازی تمامی امور که سود سرمایه داران را افزایش خواهد داد، یورش به تمامی قوانین بین‌المللی مربوط به استقلال کشورها، تمرکز قدرت سیاسی و زیر مجموعه های آن و نظامی کردن روابط بین‌المللی، عناصر سیاست های سرمایه داری بوده که تمامی کشورهای جهان را در نوردیده است.
استثمار کارگر مرد و زن در سطح جهانی به طور بی سابقه ای تشدید یافته است و علنا حقوق شان را انکار کرده ؛ و با دستمزد پایین از نیروی کارشان سواستفاده می کنند.
نکات اصلی این یورش عبارت است از:
کاهش دستمزد واقعی، مقررات زدایی و افزایش ساعات کار، مقررات زدایی از روابط کار، رشد تعداد کارگران روزمزد ، اختصاص منابع مالی عمومی برای گروه های اقتصادی خصوصی، افزایش سن بازنشسته گی، کاهش مزایا و حقوق بازنشسته گی، تخریب مشاغل خدمات عمومی، دستبرد به حقوق و مزایای اجتماعی کارگری، انکار حق مذاکره و حق عقد قراردادهای دسته جمعی کارگران.
یورش های که به سندیکاهای کارگری و قرارداد های دسته جمعی، که در واقع درصدد تفرقه اندازی بین کارگران بخش عمومی و خصوصی است، اختلافات و جدایی در روابط حرفه های مختلف را عمیق کرده و موجب ایجاد روابط فردی کارگری می شود که این باعث شکستن صفوف همبسته گی بین‌المللی در بین زحمتکشان وتضعیف سندیکاها می گردد.
این حملات را فقط می توان با بکارگیری بسیج سندیکا های طبقاتی، با عمل متحد در موضوعات عمومی و مشترک، دفاع از حقوق و منافع و آرمان‌های طبقه کارگر، برای رهایی آنان و یک جامعه عاری از استثمار انسان از انسان ( در بعد استراتیژیک) دفع کرد.
سازماندهی مجدد دولت‌ها، در خدمت شرکت های بزرگ ؛ به طور مشخص یکی از هدف های بزرگ دولت‌های سرمایه داری است. هدف آنان پایان دادن به دولت های به اصطلاح « تامین رفاه عمومی» است.
عملکرد اجتماعی دولت ( به خصوص در آموزش، بهداشت و تامین اجتماعی ) و اصل همه گانی بودن آنها، همبسته گی و رایگان بودن آن ریشه در مبارزات کارگران و مردم برای حقوق غیرقابل انکارشان دارد. این اصول باعث می شود که کارگران و فرزندان شان به آموزش، بهداشت، و تامین اجتماعی در سطوح عالی دسترسی داشته باشند. کارکرد اجتماعی دولت در گسترش و دموکراتیزه کردن فرهنگ، هنر، قدرت جابجایی در کار، حمایت از مسکن، مراقبت از کودکان، مزایای دوران پیری و از کارافتاده گی ادامه پیدا می کند.
طرح های خصوصی سازی در کشورها یک پس رفت است. اوایل بیشترین حملات روی بخش‌های استراتیژیک اقتصادی و رو به رشد، مانند بخش انرژی و ارتباطات بود. درواقع این خصوصی سازی‌ها انتقال این بخش‌ها از انحصار دولت به انحصار شرکت های انحصاری بود که باعث انباشت عظیم سود به نفع سهام داران ( که اغلب شرکت‌های خارجی هستند) بود. در حالیکه توده مردم درگیر افزایش نرخ بهره، کاهش و تخریب کیفیت خدمات بودند.
در جدید ترین مرحله، سرمایه داری چشم خود را به حوزه های اجتماعی دولت‌ها، یعنی تصاحب حوزه‌های خدماتی مانند بهداشت، آموزش و کاهش شدید بودجه، بستن مکتب ها، مرکزهای خدمات درمانی و سایر مراکز خدمات اجتماعی، قطع مزایا به شاغلین و بیکاران، بازنشستهگان، کودکان، جوانان و سالمندان از طریق خصوصی سازی دوخته است.
هم زمان با کوچک شدن بخش خدمات عمومی، ما شاهد حمله به حقوق کارگران بخش عمومی و افزایش حقوق کارفرما و کاهش دستمزد، حذف مشاغل، منع مذاکرات و چانه زنی دسته جمعی، محدود کردن استفاده از سایر حقوق دسته جمعی، اساسا حق اعتصاب، افزایش ساعات کاری و کارهای خطرناک، هستیم.
در بسیاری از کشورها قوانین کارگری را در جهت حذف حقوق تضمینی کارگران تغییر می دهند
تخریب عملکرد اجتماعی دولت ها تنها به قصد خصوصی سازی است. دولت‌هایی که منابع مالی، انسانی و منابع اولیه در بهداشت، آموزش و دیگر مزایا را به یغما می برند، همان هایی هستند که می گویند ارایه خدمات عمومی کارا نبوده و به نیازهای مردم پاسخ گو نیست؛ و سپس آنها را تقدیم بخش خصوصی می کنند. نظارت دولت به حداقل رسیده و فقط درحد خیریه و کمک رسانی می ماند.
جنبش سندیکایی کارگری، عمیقا در مبارزات کارگران برای دفاع از حقوق خود و خدمات عمومی اجتماعی، نقش حیاتی علیه سرمایه داری پیشرفته دارد. کارفرمایان از همه ابزار خود برای استثمار بیش از حد کارگران، قطع آزادی های کارگران استفاده می کنند تا تسلط خود را حفظ و جیب های خود را پر نمایند.
تقویت اتحاد و انسجام کارگران در اطراف سندیکاهای توده‌ای درمحل های کار، و همچنین در ساختارهای محلی و بین المللی فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری برای گسترش خواست ها، عمل و مبارزه و آگاه سازی کارگران بسار حیاتی بوده و به خصوص درشرکت‌های دولتی و خدمات عمومی مهم است. این تقویت یعنی وحدت عمل تمامی کارگران در مبارزه علیه سازشکاری و عقاید بورژوازی است.
ابتکار عمل اعلامی سندیکاهای خدمات عمومی وابسته به TUI ، بایستی که هدایت گشته و با توجه به ویژه گی‌های هرکشور:
ـ خواستار خدمات عمومی مناسب، کارا، کیفیتی و همه گانی و مجانی برای پاسخ گویی به نیازهای کارگران و مردم و علیه خصوصی سازی و برون سپاری خدمات و نفی سواستفاده و انباشت سود توسط باندهای ثروت باشد.
ـ خواستار لغو تمامی قوانینی که حقوق کارگران خدمات عمومی در کشورهایی که اعمال گشته است، باشد.
ـ خواستار بهبود شرایط زنده گی و کار کارگران خدمات عمومی، به عنوان مثال دستمزد بهتر و زمان کاری مناسب با شرایط زنده گی خانواده‌های شان، باشد.
ـ خاتمه دادن به قراردادهای موقت و تضمین کار با ثبات در بخش خدمات عمومی و تضمین استقلال آن از حکومت های سرمایه داری، چه در دولت مرکزی و چه در سطح محلی و منطقه ای و در شرکت‌های تحت کنترل دولت، باشد.
ـ بهرمند بودن از حق آزادی تشکیل اتحادیه ( تشکیل انجمن، ملاقات، شرکت در تظاهرات) در تمامی محیط های کاری و همچنین حق چانه زنی و قراردادهای دسته جمعی، باشد.
ـ جاری کردن سیاست های اجتماعی که جوابگوی منافع کارگران و مردم در توزیع عادلانه ثروت و در نفی سیاست های خیریه ای باشد.
ـ در رد تمامی سیاست‌های نیولیبرالی و ریاضتی در بخش‌های مختلف جهان که به منظور تخریب حقوق نیروی کار و اجتماعی کارگران و مردم باشد.
ـ مبارزه برای صلح و همبسته گی بین‌المللی علیه جنگ، نظامیگری، تهاجم، دخالت و محاصره اقتصادی که منافع کارگران و مردم را نادیده می گیرد ؛ در دفاع از استقلال ملی، که مردم آزادنه برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند، باشد.
برنامه عمل
ـ شرکت گسترده و بسیج اتحادیه ها در روز جهانی اعتراض به خصوصی سازی
ـ تی یو آی- پی اس در ۴ اپریل ۲۰۱۶، هر سازمانی در کشور خودش
ـ هر سندیکایی این سند را منتشر نموده و در درون هر سندیکایی در موردش بحث شده و امضا گردد که آنان نیز تصمیمات خود و نحوه عمل خود را در این مورد بیان نمایند. به ویژه بحث را با اتحادیه‌هایی که نقطه نظر متفاوتی با آنان دارند باز نمایند.
ـ ۳ یا ۴ شاخه (مانند بخش خدمات عمومی، آموزش و پرورش، حمل و نقل، بهداشت وغیره) علیه خصوصی سازی تاریخی را برای اعتراض تصمیم بگیرند که در واقع بخشی از آماده سازی برای روز جهانی اعتراض است.
ـ برای تدارک و برگزاری موفق کنگره ۱۷ فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری تمامی تلاش خود را بکنیم.
فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری WFTU
World Federation of Trade Unions
Central Offices in Athens
40, Zan Moreas str, 117 45 Athens, GREECE
بامداد ـ اجتماعی ـ ۱ /۱۶ ـ ۰۵۰۴