در گرامیداشت از روز بین المللی عدالت اجتماعی

 شنبه ۲۰ فبروری ۲۰۱۶

عدالت قدیمی ترین اصطلاح حقوقی است و در میان فضایل ، افضل ترین آن پنداشته می شود ، به گواهی تاریخ ، تمام ادیان ، اندیشه های اجتماعی و سیاسی و جنبش ها و قیام های که فلاح و رستگاری انسان مطمح نظر شان می باشند ، در محورعدالت و چگونگی تحقق آن شکل گرفته اند ، گویی اساس تداوم نظام کاینات برهمین اصل جاویدان استوار گردیده است و هست وبود جامعه و برقراری ثبات اجتماعی در مدار همین اصل رقم می خورد .

بانکی مون سرمنشی سازمان ملل متحد در پیام خود به مناسبت این روز ، خواهان « تضمین توانایی دسترسی همه مردم ، بدون تبعیض به فرصت ها برای بهبود زنده گی خود و دیگران » شده  و « آینده با کرامت برای همه را مرتبط به سیاست های موثر اجتماعی ، اقتصادی و محیط زیست »  پنداشته است .

متاسفانه در طول تاریخ ، بشریت از فقدان عدالت به صورت عام و عدالت اجتماعی به صورت خاص آسیب پذیر بوده و متحمل صدمات بزرگ گردیده است و به خصوص در احوال فعلی حاکم بر جهان که نیروهای شرارت بین المللی با ولع و حرص ، جنگ افروزی نموده و با بذر دشمنی و نفاق دمار از روزگار مردم بیرون نموده اند ، مفاهیم عدالت و عدالت اجتماعی سلاخی گردیده و کفاره یی آن را مردم مستضعف از افغانستان و تا  لبنان و افریقا و ... می پردازند .

افزون بر تمام مصایب تحمیلی ، فقر و گرسنگی به مثابه مهلک ترین قاتل ، زیاد ترین قربانی را از محرمان جهان می گیرد و این حقیقت تلخ جهان غیرعادلانه ما را توضیح می دارد ( فقط یک در صد نفوس جهان ، نیم از تمام ثروت دنیا را در اختیار دارند ، « ۸۵ » تن سرمایه معادل « سه و نیم میلیارد » نفوس جهان را تصاحب نموده ، نیم جمعیت افریقا و تعداد مناطق دیگر با « درآمد » کمتر از یک و نیم دالر زنده گی می نمایند ، « ۸۰ » فیصد مردم دنیا ، درآمد کمتر از ده دالر دارند ، هشت صد میلیون انسان از آب آشامیدنی صحی محروم و از هر کودک جهان یکی آن به « قوم » فقیر جهان تعلق دارند ، البته این ارقام دامنگیر مردمان محروم کشورهای بزرگ صنعتی که مصروف جهانگشایی اند نیز می گردد ، و طور مثال در ایالات متحده امریکا از هر هفت تن ، یکی آن فقیر میباشد .

در گرامیداشت ازاین روز ، ذهن ما را  فقر گسترده ، بیکاری مدهش ، تبعیض ، مهاجران و بیجا شده گان ، پروبلم آموزش و صحت ، فساد ، غارت ، چپاول ، غضب به تفکر و عمل به خاطر سیستم های موثر اقتصادی ، عدالت ، برابری و احساس مسوولیت جمعی  وامیدارد  تا با توسعه پایدار  فرصت های عادلانه اجتماعی  زمینه سهیم گردیدن انسانان فقیر را در تصمیم گیری مساعد نماید .

 افغانستان به مثابه کشور دارایی بافت خاص اجتماعی و کثیرالقومی ، هست و بود آن به عدالت اجتماعی مرتبط می باشد ، متاسفانه در احوال جنگ خانمانسوز و سونامی دهشتبار « بنیاد گرایی اسلامی » ، آفت فقر و خلیج دهشتناک طبقاتی و بازار فساد و حاکمیت زور و زر سالاران ، هست و بود جامعه را به مخاطره  قرار گرفته و سرطان  فقر پیشگام تر از قاتلان داعش و طالب گلوی افغان محروم را خفه می نماید .

بدون شک عدالت و تحقق عدالت اجتماعی در وجود دولت ملی و مشروع که حاکمیت قانون را ملاک عمل قرار دهد و بر قوای مسلح ملی و غیر قومی و تنظیمی متکی و دارایی قوه مستقل قضایی باشد ، متصور خواهد بود . آقایانی که با تبختر و به زور و اکراه از تطبیق شریعت حرافی می نمایند ، هیچگاهی نشنیده ایم که آز آموزه های مفید دین مقدس اسلام در مورد آفت فقر صحبت نمایند ، آنانی که دین را به حجاب و ریش خلاصه می نمایند، فراموش نموده اند که از رکن سوم دین ، یا ذکات به مثابه اصل شرعی سخن بزنند . مسوولیت دولت فقرزدایی در جامعه می باشد و باید در مورد دادن ذکات به مثابه مکلفیت اقدام نماید و لااقل ازپول های علنی زرسالاران به حساب محرومان منتقل نماید . منحیث حسن ختام ، با آرزوی حضرت فرخی سیستانی همنوا می شویم که :

عدل آمد و امن آمد و رستند رعیت

 از  پنجه  گـرگـان  رباینده  غــــدار 

با احترام

هیات اجراییه انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

بامداد ـ اجتماعی ـ ۲ /۱۶ ـ ۲۱۰۲