جشن نوروز ممثل هویت ملی ماست 
نوروز رخت دیدم خوش اشک بباریدم نوروز چنین باران باریده مبارک باد
علی رستمی
کشور ما در درازنای تاریخ ، تمدنهای بزرگی را در آغوش خویش پرورانده است که دستاوردهای ان از نسلی به نسلی بمثابه فرهنگ ملی، تا امروزبرای ما به میراث باقیمانده است .از جمله این میراث بزرگ ،جشن نوروز باستان است. این جشن جهانی، تاریخی و ملی دارای تاریخ کهن پر بارمادی ومعنوی بوده که مصادف است به روز اول سال نو خورشیدی وآغاز فصل نوی بهاری که همه ساله در کشورما و در سایرکشورهای جهان تجلیل بعمل اورده میشود.
این جشن جهانیست وتاریخی که در فبروری سال ۲۰۱۰ ترسایی مطابق سال ۱۳۸۸خورشیدی ، نظربه پیشنهاد جمهوری آذربیجان در مجمع عمومی سازمان ملل ۲۱ مارچ را به عنوان جشن نوروز به رسمیت شناخت وانرا در تقویم خود جای داد. در تصویبنامه تذکار داده شده است که:" نوروزجشنی سرزمین اریانا کهن با قدامت بیش از سه هزار سال داشته که از جانب ۳۰۰ میلیون نفر در کشورهای مختلف انرا جشن میگرد."
در کشور ما در استانه این روز، اماده گی های برای استقبال وتجلیل هرچه با شکوه تر از آن گرفته میشود. مسوولین خانواده ها برای خود واعضای خانواده بالخصوص جوانان ونوجوانان لباسهای جدید تهیه میکنند ،سفره های غذای نوروزی مانندماهی جلبی ، سبزی چلووهفت سین (بعداً هفت میوه شد) که ازهفت چیزی که باحرف سین اغاز شده باشد مانند سیر،سنجد، سمنک،سیاق،سیب،سکه وسبزه که هرکدام ان نماد از تندرستی ، فراوانی رزق وحوشبختی گفته میشود تهیه میگردد ودر شب وروز اول نوروز انرا بااعضای خانواده صرف مینمایند. خانه تکانی ، لباس شویی وپاک کاری تمام وسایل خانه جزو از سنت این روز است.
نوروز ، روز شروع اعتدال بهاری ، یعنی برابری شب و روز است.
برگزاری این جشن کهن درزمان عباسیان هم مروج بوده است . طوریکه محمد بن جریری طبری درجلد ۱۵ صفحه ۶۶۵۸ چنین تحریر داشته است« ...المعتضدبالله خلیفه عباسی به همه عاملان در ناحیه ها وشهر ها نامه نویسند که خراج را از نیروز( نوروز)عجمان است آغاز نکنند وانرا تا به روز یازدهم حزیران عقب اندازند». همچنان در صفحه ۶۶۵۹ همین جلد آمده است در سال ۲۷۲ هجری خلیفه عباسی المعتضدبالله هدایت دادکه: در این سال مردم از انچه در نیروز( نوروز) عجم می کرده بودند از پاشیدن آب وافروحتن آتش ورسوم دیگر ممنوع شدند.
این جشن کهن در درازنا وفراخنای تاریخ بارها، مورد تاخت تازحاکمان دینی وسلاطین دولتی ،زورگویان وجاهلین قرار گرفته است؛ چون اینروز دارای فرهنگ غنی ا انسانی واجتماعی وریشه عمیق مردمی دارد ، نتوانستند که انرا از بین ببرند.ودر مقابل سیل از زورمندان ، مورد پشتبانی عظیم تودهای حوزه تمدنی آرین زمین، قرارگرفته است.
در زمان اقتدار سلجوقیان ، به هدایت جلال الدین ملکشاه سلجوقی گروه ای از ستاره شناسان از جمله، خیام شاعر توانا فارسی ـ دری، دور هم جمع شداند تا تقویم خورشیدی راتنطیم نمایند.این ستاره شناسان نوروز را که مصادف به اول بهاراست اول سال نوی خورشیدی تثبیت کرده که برابراست به سال ۳۹۲ هجری که از آن ببعد گاهشماری خورشیدی آغاز گردید است .
جشنهای ملی، زمانی به اراده ملی اقوام ملتهای تبدیل میگردد که ارمانهای ملی،حماسی،مذهبی وتاریخی به صورت اگانه به خود گرفته ودر روح روان وجود انها تبارز نماید.
استقبال از جشن نوروز ممثل اراده راستین تمام اقوام وقبایل ساکن کشور وجزو ارزشهای هویت ملی ما بوده که همه ساله باشوق وذوق با براندازی نمایشات ورزشی، نواختن سرودها ی رزمی وعاشقانه ،رقص و پای کوبی واتن های محلی در تمام نقاط کشور صورت میگرد.تعدادی قابل ملاحظه هموطنان ازسایر استانهای کشوربرای تماشای میله گل وسرخ در ولایت بلخ به شهر مزارشریف که با بلند شدن جنده روضه خلیفه چهارم مسلمانان حضرت علی(ع) آغاز میشود ،اشتراک مینمایند. این جشن تا چهل روز با پایین نمودن دوباره جنده دوام میکند.
بر علاوه اینکه این روز یک نماد کاملاً طبیعی وعینی بوده که هیچ گونه ریشه دینی ومذهبی توحیدی بخود ندارند. بانهم نسبت محبوبیت بیشتر در قلوب وروان مردمان سر زمین ما که بعضی افتخارات مذهبی وتاریخی خود را به این روز نسبت میدهند، ناشی از احساس عمیق توده ایست که به این روز کهن تاریخی دارند. به گفته مولانا جلال الدین بلخی شاعر توانای پرنبوغ کشور:
هرکسی ازظن خودشد یارمن ازدرون من نجست اسرار من
جشن نوروز،جشن رستاخیز طبیعت است که برانسانها آغاز زنده گی نو ،آرزوی نو، دیدن نو، آفریدن از نو، بستن ونوبرخاستن نو را نوید میدهـد. امید وارم سال۱۳۹۳ خورشیدی مطابق ارزشهای نوروزی،سال پر میمنت ومملو از صفا ، صلح و ارامش برای مردم کشور باشد ودر کشور یک نظام واقعاْ دلسوزمردمی وبا کفایت ومبرا از هرنوع فساد مادی ومعنوی بوجود اید.
هروزتان نوروز نوروز تان مبارک
بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۵ـ ۱۹۰۳