دلخوشی حیران کننده!

 

داود کرنزی

 آقای رییس جمهور افغانستان در صحبت اخیرش گفت : نیروهای دفاعی کشور درمدت ریاست جمهوری من دفاع مستقلانه از کشورمی نمایند. که تلفات ما بیست وهشت هزار سرباز وافسر است، درحالی که تلفات نیروهای خارجی به پنجاه وهفت نفر تقلیل یافته است.

درخوردرنگ است که جناب رییس جمهور این مساله ‌را از جمله ‌دست آوردهای خود بشمار می آورد.

آقای رییس جمهور آیا میدانید چرا تلفات ‌ما بلند است ؟

ـ اردوی ملی ما با سلاح ها مدرن مجهز نیست ،

ـ قوای هوایی  مدرن و امروزی مجهز با سلاح و تکنالوژی لازم نداریم،

ـ صاحب منصبان مسلکی و تحصیل کرده درصفوف قوای مسلح  ما هنوزکم است .

چنانکه رسانه های داخلی و بین المللی گزارش می کنند ، سلاح های انبار شده و تکنالوژی جنگی ما بیشتر از انبارکهنه کشورهای اروپای شرقی چون چک ، ‌بلغاریا ، اوکرایین و سایر کشوری هایی که سلاح ها و تجیهزات  قدیمی وغیرقابل استفاده را با سلاح های مدرن تعویض نمودند تشکیل شده است.

آقای ضمیرکابلوف‌ در اظهارات خود میگوید که از زراد خانه جنگی ما هزاران قبضه سلاح امریکایی با کیفیت ، وهزاران تن مرمی و مهمات و تجهیزات ارتش افغانستان  افغانستان لادرک میباشد.

آیا این اشاره و برداشت کابلوف  بدین معنا نیست که این سلاح ومهمات بدست طالبان رسیده ، و آنها با این سلاح ها تجهیز می شوند؟

آیا جناب شان میدانند که چه تعداد مردم بی دفاع ملکی دراین جنگ ها کشته شده اند ؟

امروز درنتیجه سیاست های اقتصادی و اجتماعی ناکارا و بی برنامه گی دولت صد ها جوانان بیکار و غیرمسلح بخاطر ادامه  زنده گی  خود و خانواده های شان  در بدل صد یا‌ دوصد ‌دالر به صفوف مخالفین پیوسته ، دربرابر نیروی مسلح  ما آماده جنگ شده،  و زمینه ساز تلفات بیشتر به نیروهای  دفاعی ملی ما میگردند.

آقای رییس جمهور از دید شما  آبا این ها همه افتخاراند یا ناتوانی ، ضعف و ناکارایی درمدیریت؟

خلاصه اینکه این نظام ومتحدین جهانی آن مسبب هزاران‌ شهید، معیوب، معلول، بیوه  و یتیم در کشورشده ، و این ها همه روزه ‌جوخه جوخه جوانان ما را به کام مرگ می فرستند.

نگارنده به ین باور است که: حالا کورهم میداند که تمویل کننده ای هردو طرف جنگ امریکا ، یاران ناتوی آن ‌و ارتجاع عرب میباشند. این ها طالب ها را که نیروی مضمحل شده یه شمار میرفتند دوباره‌‌ قوی وآماده سهمگیری در حاکمیت نمودند. همین ها اختلافات ملی ، مذهبی ، قومی و زبانی را درکشور به اوج رسانیده اند. امروز قریب است که  شعله های خصومت و جنگ‌ های قومی  و مذهبی  آتش جنگ را فروزان تر سازد.

 سیاست های اجتماعی و اقتصادی ناکارا و ضدمردمی دولت  زمینه ساز گسترش دامنه فقر در سراسر کشورشده است . فقرساختاری درافغانستان به بلند ترین حد آن رسیده ، چنانکه امروز نزدیک به ۸۸  در صد مردم زیرخط  فقر زیست می نمایند.

مردم دیگر به دولت و حامیان و متحدان امریکا و ناتوی آن و سایر خارجی ها اعتماد ندارند.

امروز فرزندان افغان درهردو طرف جنگ کشته میشوند و تمویل کننده گان خوشحال اند که خود را از آفت جنگ درافغانستان نجات می دهند. اینها هنوزهم به فکر تاراج  منابع زیرزمین و سایر ثروت های ملی ما بوده،  و درپناه آتش و دود جنگ و برادرکشی مصورف استخراج و برون نمودن سنگهای قیمتی و دارایی مردم میباشند.

در چنین وضع دردباریگانه گزینه برای برون رفت از این حالت غمبار ، بسیج نیروهای دموکرات و هوادارمردم،  بدورآرمانها و برنامه صلح خواهانه و ترقی پسندانه در راه بهبود شرایط زنده گی توده های مردم میباشد و بس !

با دست بدست شدن این نیروها زمینه ایجاد یک دولت ملی و دموکراتیک که ‌تطبیق کننده قانون اساسی و دست آوردهای مدنی ، برنامه های  رشد اجتماعی ـ اقتصادی باشد ، میسر میگردد.

چنین دولتی می تواند زمینه ساز پیروزی برجنایت ، جهل ، رشوت ، کشت و ترافیک مواد مخدر ، وطن فروشی ...و حاکمیت مافیایی از یکسو ، و رشد ، پیشرفت  و سرفرازی میهن و مردم  از سوی دگر گردد.

 

بامداد ـ دیدگاه ـ ۴/ ۱۸ـ ۱۶۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

 استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

  Copyright ©bamdaad 2018