دعـوای خـروس‌ هـا در فـرانسه

چپ‌ های متشتت: ملانشون و آمون  بر نامزدی مستقل خود برای پست ریاست جمهوری پافشاری می‌ کنند

 

دو ماه به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه مانده و چپ‌ها هنوز نتوانسته اند بر سر یک نامزد مشترک انتخاباتی به توافق برسند. درنتیجه برای هر دو نامزد ریاست جمهوری یعنی ژاک لوک ملانشون Jean-Luc Mélenchon  از « حزب چپ ـ  PG » و  بنوآ آمون Benoît Hamon  از « حزب سوسیالیست ـ  PS »  وضعیت زیاد مطلوب به نظر نمی ‌رسد. در شرایط  فعلی هیچ ‌یک از آن دو در دور دوم و تعیین کننده انتخابات روز ۷ می  سال جاری شانسی برای پیروزی نخواهند داشت.

کلیه نظرسنجی‌های معتبر  آمون  را در دور اول انتخاباتی روز ۲۳ اپریل سال جاری با ۱۵ تا ۱۸ درصد آرا  در مقام چهارم ؛ و ملانشون را با ۱۱ تا ۱۲ درصد آرا  در رتبه پنجم گمانه می ‌زنند. انتخابات نهايی بین رهبر حزب فاشیستی « جبهه ملی Front national »  خانم  مارین لو‌پن Marine Le Pen  با ۲۲  در صد ؛ و امانویل ماکرون Emmanuel Macron وزیر اقتصاد سابق ريیس‌ جمهور کنونی اولاند که از نظر سیاسی به مرکز نزدیک است با ۲۴ درصد، صورت خواهد گرفت. نامزد انتخاباتی راست‌ها  فرانسوا فیون  که درحال حاضر به خاطر افتضاح‌ های اقتصادی زیر فشار قرار دارد احتمالاً بین ۱۸ تا ۱۹ درصد آرا، یعنی مقام سوم را به خود اختصاص خواهد داد.

درخواست‌های بدنه چپ در سطح کشور که ملانشون و آموند به جای پیروی از نیات خصوصی خویش « منافع کشور» را در نظر گیرند و « امکان فزاینده انتخاب مارین لو‌پن به عنوان ريیس ‌جمهور» را با ارايه نامزد مشترک نیروهای چپ مانع گردند، تا اکنون به نتیجه نرسیده است. آمون که روز دوشنبه با نامزد اصلی « سبزها ـ Europe Ecologie Led Verts » یانیک ژادو Yannick Jadot ملاقات کرد، حداقل از پشتیبانی سبزها مطمین است. قرار است آخر هفته آینده بدنه حزب سبزها رسماً قول  ژادو  را تايید نماید.

رابطه بین ملانشون و کمونیست‌ها مساله ‌دار است. حزب کمونیست فرانسه در سال ۲۰۱۶ ترسایی هر چند با اکثریت ضعیف، تصمیم گرفت با حزب چپ‌ها همکاری کند. البته در سال گذشته  کسی تصور نمی‌ کرد که سوسیالیست‌ها ريیس‌ جمهور وقت فرانسه فرانسوا اولاند و نخست‌ وزیر دست راستی او  مانویل والس  را نامزد نخواهند کرد. آمون که به جای این دو نامزد گردید از جنوری  ۲۰۱۷ ترسایی کوشش می ‌کند تا سوسیال ‌‌دمکراتیزه کردن حزب را (که از المان کاپی شده)  متوقف کرده و حزب سوسیالیست را به سمت چپ سوق دهد. هواداران سنتی حزب ظاهراً این گرایش را می‌ پسندند: آمون در نظرسنجی‌ ها نه تنها از ملانشون سبقت گرفته، بلکه حتا یک ‌سوم از پشتیبانان او را نیز به سوی خود جلب کرده است.

از نظر برنامه‌ ای ظاهراً به سختی می ‌توان این دو نامزد آشتی‌ناپذیر را از هم تمیز داد. هر دو می‌ خواهند «جمهوری پنجم » کنونی را با ریفورم قانون اساسی به « جمهوری ششم » تغییر دهند و شرکت بیش‌ تر مردم را در روند تصمیم‌ گیری‌های دموکراتیک مقدور سازند. حقوق بازنشسته گان باید افزایش یابد، ساعات کار کوتاه گردد و از مالیات بر ارزش افزوده کاسته  شود. به کمک برنامه‌های سرمایه‌ گذاری دولتی باید به ویژه برای نسل جوان اشتغال ‌زايی صورت گیرد.

ملانشون وعده می ‌دهد که ۴۵ میلیارد یورو برای یک « برنامه اضطراری » اختصاص خواهد داد که صرف احداث واحدهای مسکونی اجتماعی، کودکستان ها  و خانه سالمندان خواهد شد. برای جلب هواداران محیط زیست او می‌ خواهد با اختصاص ۹ میلیارد یورو ۳۰۰ هزار فرصت شغلی در « کشاورزی سبز» ایجاد کند. برای دبیرکل حزب سوسیالیست فرانسه ژان کریستف کامبادلیس  این « نشانه اشکاری » است که در اصل باید هر دوی نامزدها « با یکدیگر به اتفاق نظر برسند.»

 بنوا آمون  هفته گذشته تصمیم گرفت در طی سفر ۲۴ ساعته خود به پرتگال بیاموزد که چگونه فراکسیون‌های مختلف  سیاسیون چپ می‌ توانند با یک دیگر سروکله بزنند و یک دولت مشترک بر پا نمایند. ملانشون که هم‌ اکنون از طریق یوتیوب برنامه خود را معرفی می ‌کند خود را زیاد از مذاکرات خارجی رقیب خشنود نشان نداد. او گفت که « دنبال نعش ‌کش » رژه نخواهد رفت و منظورش ظاهراً حزب سوسیالیست فرانسه است. آمون هم در پاسخ گفته که مطمیناً او دنباله ‌رو ملانشون نخواهد شد./ یونگه ولت

بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۷ـ ۲۶۰۲