تصمیم می‌ گیریم با شما چه کنیم

دونالد ترمپ رییس جمهور امریکا در جریان کمپاین انتخاباتی و پسانتر در مقام رییس جمهور امریکا  با شیوه  خبرنگاری و موسسات حاکم  رسانه ایی  در امریکا روی خوش نشان نداده؛ و برخلاف روسای جمهور پیشن راه های غیرمتعارف را پیش گرفت که باعث ناخوشنودی انحصارات رسانه ایی در امریکا گردید. آنها  با رهبری جدید این کشوراعلام جنگ نمودند. کایل پاپ، سردبیر و ناشر «کلمبیا ژورنالیزم ریویو» وقتی که دونالد ترامپ هنوز به طور رسمی ریاست‌ جمهوری خود را در کاخ سفید آغاز نکرده بود؛ نامه ‌ای سرگشاده ایی از نام ژورنالیستان امریکا نوشته و اعلام نمود که :«  ...ما پیاپی حقایقی را خواهیم گفت که حقایق آن چیزهایی است که ما می ‌گوییم  .»  

با آنکه مدت چند از این نامه گذشته است،  با درنظرداشت ادامه رویارویی کاخ سفید و انحصارات رسانه ای ، درونمایه این نامه و تهدیدات روشن آن به رهبران کاخ سفید گویا و نشاندهنده زور آزمایی میان جناح های مختلف قدرت در امریکا می باشد که خواندن آن خالی از سود نخواهد بود  . بـامــداد

 

آقای رییس‌ جمهور منتخب عزیز؛
در این روزهای آخر پیش از شروع به کار رسمی شما، فکر کردیم شاید مفید باشد روشن کنیم ما چطور به رابطه بین دولت شما و اهالی رسانه امریکا نگاه می‌ کنیم.
اینکه ما به این رابطه به عنوان یک رابطه متشنج نگاه می‌ کنیم مایه شگفتی شما نخواهد بود. گزارش‌های چند روز اخیر درباره اینکه دبیر مطبوعاتی شما در نظر دارد دفاتر رسانه‌ های خبری را از کاخ سفید خارج کند، آخرین نمونه از الگوی آن رفتاری است که در تمام طول رقابت‌های انتخاباتی ادامه داشته است:  شما سازمان‌های خبری را از پوشش ‌دادن تان منع کرده‌اید. شما به توییتر متوسل شده‌اید تا به شخص گزارشگران گوشه و کنایه بزنید و آنها را تهدید کنید و حامیان تان را هم ترغیب کرده ‌اید که همین کار را بکنند. شما ازقوانین آسان‌ گیرانه‌ تری در قبال افترا حمایت کرده ‌اید و دادخواهی‌های متعدد مربوط به خود را در معرض تهدید قرار داده‌اید؛ اما هیچ‌یک از این‌ وعده‌ ها محقق نشد. هروقت که توانسته‌ اید، از رسانه‌ها رو برگردانده‌اید و هنجارهای گزارش گری گروهی از کاخ سفید و نشست‌های خبری منظم را زیر پا گذاشته اید. شما یک گزارشگر را که چیزی نوشته بود که دوست نداشتید دست انداخته ‌اید چون نوعی معلولیت دارد.
البته همه این ها انتخاب شما و از جهاتی حق شماست. گرچه قانون اساسی از آزادی مطبوعات حفاظت کرده، اما تکلیف را تعیین نکرده که رییس ‌جمهور چطور باید به آن احترام بگذارد؛ نشست‌های خبری منظم در این سند قانونی گنجانده نشده است.
اما همان ‌طور که شما از هر حقی برای تصمیم‌ گیری درباره خط مشی کلی خود در درگیرشدن با رسانه‌ها برخوردارید، ما نیز از همین حقوق برخورداریم. از همه این ها گذشته، زمان آنتن ما  و اینچ‌ های ستون‌های نشریات ما آن چیزی است که شما برای تأثیرگذاشتن دنبالش هستید.
این ما هستیم – نه شما – که تصمیم می‌گیریم  چطور به بهترین وجه ممکن به خواننده گان مان، شنونده گان مان و بیننده گان مان خدمت کنیم. بنابراین به این فکر کنید که در چهار سال آینده، براساس آنچه که از ما انتظار دارید چه کارنامه‌ ای به بار خواهد آمد.
دسترسی ترجیح ماست، اما ضروری نیست. شما ممکن است به این نتیجه برسید که اجازه به خبرنگاران برای دسترسی ‌داشتن به دولت شما جنبه مثبتی ندارد. ما فکر می ‌کنیم  که این مشکلی از سوی شماست، اما مجددا باید گفت این انتخاب شماست. ما بلدیم راه‌های جایگزین را برای دستیابی به اطلاعات پیدا کنیم؛ مسلما برخی از بهترین پرسش‌های خبری در دوران کارزار انتخاباتی شما از جانب سازمان‌های خبری‌ای بودند که جلو آنها در گردهمایی‌ های تان گرفته شد. 

حرف‌ های غیررسمی (off the record) و دیگر قواعد کاری مربوط به ماست، نه شما !

ما ممکن است موافقت کنیم  با یکی از مقامات منصوب شما به صورت غیررسمی حرف بزنیم یا ممکن است موافقت نکنیم. ممکن است ما در جلسات اطلاع ‌رسانی درباره پیش‌ زمینه یک موضوع یا ملاقات ‌های عمومی غیررسمی شرکت کنیم یا ممکن است از آنها صرف ‌نظر کنیم. این انتخاب ماست. اگر شما فکر می‌ کنید خبرنگارانی که این قواعد را نمی ‌پذیرند یا بیرون رانده می ‌شوند، به مطالب دست پیدا نخواهند کرد، به نکته بالا نگاه کنید.
ما تصمیم می ‌گیریم چقدر به سخن گویان یا جانشینان شما زمان آنتن تلویزیون بدهیم. از طرف دیگر، ما تلاش خواهیم کرد به نقطه‌ نظر شما دست پیدا کنیم، حتا اگر به‌ دنبال این باشید که ما را بیرون کنید. اما این به این معنی نیست که ما بخواهیم امواج آنتن تلویزیون یا اینچ‌های ستون‌های نشریات خود را به کسانی که به طور مرتب حقیقت را تحریف می ‌کنند یا می‌پیچانند تسلیم کنیم. وقتی این کار را بکنند آنها را دعوت می‌ کنیم  و در آشکارترین موارد این حق را برای خود محفوظ می ‌دانیم که آنها را از حضور در رسانه‌های مان منع کنیم.
ما اعتقاد داریم که یک حقیقت عینی وجود دارد و شما را به آن متعهد خواهیم کرد. وقتی که شما یا جانشینان شما چیزی را می‌ گویند یا توییت می ‌کنند که آشکارا اشتباه است، ما پیاپی حقایقی را خواهیم گفت که حقایق آن چیزهایی است که ما می ‌گوییم و الزامی نداریم اظهارات نادرست را تکرار کنیم. این اظهارات حقایقی هستند که شما یا کسی در تیم تان می ‌گوید دارای ارزش خبری هستند، اما حقایقی هستند که افراد تان از بررسی دقیق آن حمایت نمی کنند. هر دو جنبه باید دارای وزن برابری باشند.
فکر و ذکر ما مشغول به جزییات دولت خواهد بود. شما و کارکنان شما که در کاخ سفید می ‌نشینید، اما دولت امریکا یک چیز گل ‌وگشاد است. ما طرفدار خبرنگارانی هستیم  که در سرتاسر دولت شما پراکنده می ‌شوند، آنها را محکم در سازمان‌های شما می‌ نشانیم  و از بوروکرات‌های این سازمان‌ها به‌ عنوان منبع خبری استفاده می کنیم. نتیجه این خواهد شد که شما شاید به دنبال کنترول آن چیزی باشید که از بال غربی کاخ سفید بیرون آمده، درحالی ‌که ما دست بالا را در پوشش چگونگی پیاده‌ شدن سیاست‌های شما خواهیم داشت.
ما نسبت به گذشته، استانداردهای بالاتری برای خود مان تعیین خواهیم کرد. ما شما را به بی‌ اعتمادی جدی و گسترده به رسانه‌ها در سرتاسر طیف سیاسی شناخته‌ ایم. مبارزات انتخاباتی شما این را نشان داد و برای ما شدیدا هوشیارکننده  بود. ما باید دوباره آن اعتماد را به دست بیاوریم  و ما این کار را با گزارشگری صحیح، شجاعانه، با پذیرش خطاهای مان و وفاداری به سخت ‌ترین استانداردهای اخلاقی که برای خودمان تعیین می کنیم انجام خواهیم داد.
ما با هم کار خواهیم کرد. شما تلاش کردید بین ما تفرقه بیندازید و از رگه رقابت ‌پذیری عمیق ما استفاده کنید تا دعواهای خانواده گی درست کنید.

آن روزها در حال به‌ پایان‌رسیدن است. ما اکنون دریافته ‌ایم که چالش پوشش خبری شما نیاز به این دارد که ما هروقت که ممکن باشد با هم همکاری و به یکدیگر کمک کنیم.  بنابراین وقتی که شما در نشستی خبری، خبرنگاری را ساکت می ‌کنید یا به او اعتنا نمی ‌کنید که چیزی را گفته که دوست ندارید، شما یک جبهه متحد مواجه خواهید شد. وقتی که معقول باشد، ما با هم روی مطالب کار خواهیم کرد و وقتی که همکاران مان مطالب مهمی می‌ نویسند مطمین خواهیم  شد که جهان آنها را می ‌شنود. البته ما هنوز درباره اخلاق یا لحن یا تفسیرهای منصفانه اختلاف‌ نظر‌هایی داریم و حتا بحث‌ های مهمی می ‌کنیم، اما شروع و پایان این بحث‌ها دست خود ماست.
ما درحال انجام یک بازی طولانی هستیم. بهترین سناریو این است که شما برای هشت سال در سمت خود باشید. از زمان تاسیس این جمهوری ما تجربه اندوخته‌ ایم و نقش ما در این دموکراسی بزرگ بارها وبارها وبارها تایید و مستحکم شده است. شما ما را وادار کرده‌اید به بنیادی ‌ترین سوالات درباره اینکه ما کی هستیم  و برای چه اینجا هستیم  دوباره فکر کنیم. برای همین بسیار سپاسگزاریم.
دوران پیش از شروع به کار رسمی ‌تان خوش بگذرد
روزنامه‌ نگاران امریکا
منبع: کلمبیا ژورنالیزم ریویو

بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۷ـ ۲۵۰۲