خادمان صادق وطن را گرامی می داریم

 

میرعبدالواحد سادات  

 

در روزگار عجایب و غرایب کنونی که با شکست ارزش ها رقم خورده است و به خیانت عصایی پادشاهی می بخشند و مفاهیم جاودان راستی ، درستی ، صداقت ، صفا و وفا به طاق نسیان گذاشته شده است ، شاید طرح این مفاهیم اهورایی نوعی « بدعت » پنداشته شود . بسیار ضرور است تا نسل جوان وبالنده کشورآگاه باشند که در کشور شان همیشه چنین نبوده است که کلمات دولتمرد و سیاستگر، جنرال ، والی و قوماندان مرادف با چور، چپاول و قاچاق و... باشد ، بدینرو ارجگذاری به خادمان صادق وطن در پهلوی تبجیل و ارجگذاری ، نوعی ضرورت تاریخی و اجتماعی به خاطر بیداری وجدان جامعه پنداشته می شود.                                                  

بسیار بجا خواهد بود تا خادمان صادق وطن راکه برمبنای حب الوطن من الایمان با اخلاص و فداکاری در خدمت وطن و مردم بوده اند ، گرامی بداریم و از شخصیت ،کار، مبارزه و عرق ریزی صادقانه شان ارجگذاری نماییم.  

                                                                     

میدان پر طلاطم سیاست با شکست ها و مد وجذرها رقم میخورد و در تمام این خم و پیچ ها ، آنچه جاویدان و در تارک تاریخ باقی میماند ، عبارت از تلاش صادقانه ، پاکی صداقت بوطن و مردم میباشد.

در کوره « شور وشر پسندان » ، کسانی مورد حرمت ما قرارداردکه به مصداق سخن معروف گاندی بزرگ ( که بشکل منظوم توسط شاد روان موسی نهمت حقوقدان شهیروطن ما بیان گردیده است ) : « صداقت مذهبم ، ایمانم احساسات انسانی » ، معرف شخصیت ، اندیشه و عملکرد او باشد.

 

یکی ازین محبان وطن و مردم شخصیت با اعتبار ملی ، وطندوست و مردمی ، شادروان جمیل نورستانی میباشد که بمثابه چهره برجسته دولتی وجنرال با وقار و در عین حال بحیث یک منور متعهدووفادار ، به آرمان ترقی خواهی و اندیشه های مترقی ، در نبرد تاریخی علم وجهل از جایگاه شایسته برخوردارمیباشد.

درحالیکه فقدان حاکمیت قانون ، پاشنه آشیل افغانستان درگذار به پروسه « دولت ــ ملت » محسوب میگردد ، باید زحمات کسانی مورد قدر شناسی قرار گیرد که در شرایط دشواربخاطرانفاذ قانون و تقویت و استحکام ارگانهای حراست حقوق ، تلاش نموده اندو حیثیت معماران سیستم های مدرن امن ونظم عامه وپولیس را دارا میباشند و شادروان نورستانی یکی ازین رجال ارجمند پنداشته می شود.                                                                                                         

مرحوم نورستانی که بعد از فراغت لیسه عالی حبیبیه ، شامل اکادمی پولیس وقت گردید ، طی سالیان متمادی در ارگانهای حراست حقوق و عهده داری مسولیت پولیس در نواحی مختلف شهر کابل و بحیث قوماندان امنیه آن شهرو در دهه هشتاد تا سطح عالی معینیت وزارتهای امنیت و داخله و رتبه تورن جنرال ( مل پاسوال ) با کمال امانت داری ، پاکی و صداقت ، مصدر خدمات شایسته بوطن و مردم گردید.                                                                                    

محترم همایون « بها » که از دوره ابتداییه مکتب ، لیسه عالی حبیبیه ، اکادمی پولیس با روانشاد نورستانی یکجا بوده و از کار و فعالیت مرحومی شناخت دقیق دارد ، طی یاداشت مینویسد : « مرحوم جمیل نورستانی شخص پاکنهاد ، وظیفه شناس ، صادق ، مهین پرست ، انسان دوست ، صمیمی و دوست داشتنی بود ، وجدان بیدار ومناعت نفس قوی داشت ، وظایفش را صادقانه و با موفقیت انجام میداد و درین راستا با انضباط و دسپلین جدی بود و در برابر خیانت ونادرستی ، حساس وپر خاشگر بود ، گرچه در مقامات بلند دولتی صادقانه ایفای وظیفه کرد ، اما بیشتر مورد حسادت عناصر شیطان صفت و نا پاک وناباب قرارمیگرفت و پس از مدت کوتاه از وظایف تبدیل و برکنار می گردید . »                                                                                      

محترم جنرال خلیل سکندری از همسلکان و همکاران  مرحومی ، در رابطه به شیوه کار شادروان نورستانی طی یاداشتی می نگارد : « مرحوم جمیل نورستانی در طول مدت ماموریت و به خصوص در هنگام تصدی پست های پر مسولیت قوماندانی امنیه شهر کابل ،  معاونیت اول وزارت امنیت دولتی و معین وزارت داخله همیشه دروازه خود را بروی مراجعین باز نگهمیداشت واین شیوه کارباعث شکایت مشاورین خارجی میگردید و اما جنرال با وقار فقط و فقط به کار و خدمت بمردم اهمیت میداد . »                                                                                                   

شادروان نورستانی به مثابه شخصیت با اعتبار ملی و با فکر واندیشه ملی و افغانستان شمول ، تعلق قومی را در خدمت اهداف بزرگ ملی قرار داد و بدینترتیب هم برای قوم نورستان و هم برای مجموع کشور مصدر خدمات شایسته گردید. .                                                       

شادروان نورستانی بمثابه یک جنرال با تحصیل و مجرب از موقعیت سوق الجیشی نورستان به خوبی آگاه بود و بدرستی از پلان استخبارات  پاکستان مطلع بود که میخواستند از اراضی نورستان برای عبور باند های تبهکار به  شمال و شمال شرق افغانستان استفاده نمایند واز جانب دیگربحیث یک شخصیت مردمی از درد و الم مردم و مشکلات تاریخی مردم نورستان شناخت دقیق داشت ، بدینرو همراه با بزرگان آگاه و مشران خیر اندیش قومی ، تلاش وسیع را انجام داد تا جرگه های صلح و مشارکت مردمی را سازماندهی نمایند .                                           

محترم خیراله سکندری همکار بسیار نزدیک مرحومی چشم دید های خود را طی یاداشتی به قید تحریر آورده و در همین ارتباط می نویسد : « روی این اصول سرانجام بزرگان وقت نورستان دور هم جمع شدند و آمادگی شانرابخاطر امنیت و صلح ابراز داشتند ، ذوات آتی : مرحوم محمد اگبر شور ماچ ، دگروال حبیب اله نورستانی ، دگرمحی الدین خان ، مرحوم موسی آتش ، دگروال دین محمد خان ، محمد علی خان و ... سایر بزرگان اشتراک مساعی داشتند . » . چنانچه محترم خیراله سکندری می نویسد ، در نتیجه این تلاش ها وکارموثر در امر صلح و خدمت گذاری به مردم ، شاد روان نورستانی طرح ایجاد ولایت نورستان را مطرح و بعد از تلاش های زیاد و مشترک در سال ( ۱۳۶۷ ش ) ، از طرف رییس جمهور وقت داکتر نجیب اله شهید منظور و شخصیت سرشناس نظامی و قومی جنرال سرور خان نورستانی بحیث اولین والی ولایت نورستان مقرر گردید .                                                                                                                

شادروان نورستانی در دوران زنده گی و کار ومبارزه و اجرایی وظایف دولتی ، زنده گی پر فراز و نشیب  را سپری ومشقات تحمیلی و سبکدوشی و موقوفی را با شکیبایی متحمل و حتی روزگار پر مشقت و مرگ و زنده گی زندان مخوف « امین » نتوانست عزم و اراده آهنین او تاثیر منفی بجا گذارد . در مورد شخصیت بلند زنده یاد نورستانی ، جناب صمد اظهر ازسابقه داران جنبش مترقی افغانستان و از همسلکان و همرزمان مرحومی ، طی یاداشتی به مناسبت وفات او موارد را متذکر می گردد که با هم یکجا بخوانش می گیریم : « نسلی از عاشقان تجدد ، عدالت و دموکراسی راستین مردمی ، با تبعیت از قانون طبیعت ، رختهای سفر بربسته ، یکی پی دیگربه ابدیت می پیوندند . فقدان هریکی از آنها چنان خلایی را ایجاد می کند که پر کردن آن در شرایط موجود بس سنگین و دشوار است . جمیل نورستانی درین ذمره با خصلت مردم داری و استعداد خاصش در آنگاه ها به مرکزی مبدل شده بود که شماری از روشن ضمیران کادر افسری پولیس بدورش حلقه زده و از رهنمای هایش بهره می بردند . شادروان جمیل نورستانی با شرافت و خوشنامی زیست و وظایف سپرده شده را با دقت و به بهترین وجه به انجام رسانید . ذهن و روانش تا آخرین لحظات زنده گی با وطنش ، با مردمش و با جنبش از رمق افتاده اش بود».                            

تعلق خاطر شادروان نورستانی به ( ح د خ ا ـ حزب وطن ) و عضویت او در حزب از آرمان شریفانه او به خاطر خدمت گذاری به وطن و مردم ناشی گردیده و در تحقق این اهداف شریفانه با ایثار و شجاعت ، مردانه وارو با صفا و وفا رزمید.                                                    

زنده یاد نورستانی اهل دوستی و رفاقت و بسیار رفیق دوست بود و درین هفته که بنام رفاقت و رفیق تجلیل و یادهانی می گردد ، از او بحیث نماد و بهترین سمبول رفیق و رفاقت تبجیل بداریم .  بی جهت نبوده است که شادروان نورستانی ، دوستی ، برادری و رفاقت بی آلایشانه با یاران قدیم تا به شش دهه  داشت و پیوسته پاس این سرمایه معنوی زنده گی خود را داشت و گویی کلام بی بدیل حضرت ابوالمعانی بیدل ، ملاک عمل او بود که :                                                                           

نمی دانم کدامین شیوه دشوار است در عالم      نفس در خون تپید و گفت ، پاس آشنایی ها

درسال های که به غربت اجباری کشانیده شد و در جرمنی زنده گی می نمود ، بار ها به دنمارک بدیدار یار قدیم ، ندیم و کریم خود مرحوم خیر محمد ( گل آغا ) می آمد ودر دید وادید ها با دوست سابقه دار خود شادروان خیر محمد کارگر ، خاطرات دوران جوانی و فوتبال را تازه می ساخت ، دوستان و یاران مقیم دیار غربت ما خاطرات بسیار خوب و فراموش نا شدنی از نشست ها و مجالس با ایشان دارند .                                                                                          

این جنرال با وقار وطن در زنده گی شخصی اهل طرب و مویسقی بود ، به هنرمندان علاقمند و آنانرا قدر و ستایش می کرد و خود نیز با رمز و راز ،  دنیایی سحرانگیزموسیقی آشنا و  هارمونیه مینواخت و ناله های دل را با ملاحت و به سیاق خاص خود ، زمزمه می کرد .                        

شادروان نورستانی در زنده گی شخصی به شهادت پسر عزیز شان ، فرهاد جان نورستانی ، انسان بسیار صمیمی و رفیق مشفق فرزندان بود ، در بدحادثه ترافیکی شهر پراگ که خانم عزیزیش وفات یافت ، در دهه چهل زنده گی قرار داشت و تا اخیر عمر خواست در پهلوی فرزندان عزیز خود  باشد و مهر و عطوفت را دوچندان بر آنان ارزانی دارد .                                          

منحیث حسن ختام ،  کلام حضرت حافظ را به خوشنودی روح زنده یاد نورستانی با هم می خوانیم و یاد این خادم صادق وطن رادر پنجمین سالروز وفات او  گرامی می داریم :

                        

هر گز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق         ثبت است در جریده عالم دوام ما   

 

یاداشت :

در نوشتن این یاد نامه و گرامیداشت از یادداشت های ذوات آتی استفاده گردیده است :

ـ یاداشت محترم  صمد ازهر به مناسبت وفات مرحوم نورستانی،

ـ  یاداشت محترم  خلیل سکندری در رابطه به کار و زنده گی مرحوم نورستانی،

ـ یاداشت محترم همایون بها در رابطه به سوابق تحصیلی و کاری مرحوم نورستانی،

ـ یاداشت محترم  خیراله سکندری در رابطه به کار و فعالیت دولتی و مردمی مرحوم نورستانی،

ـ یاداشت ارسالی محترم  فرهاد جان نورستانی در رابطه به مرحوم نورستانی،

ـ استفاده از یاداشت ها و چشم دید های نویسنده.

 بامداد ـ دیدگاه ـ ۲/ ۱۶ـ ۱۵۱۱