زنان پس از کودتا: روزهای سختی در پیش است
از زمان آغاز تلاش برای کودتا در روز جمعه ۱۵ جولای، صدای زنان از صحنه سیاسی ترکیه غایب مانده است. در توییتر، زنان زیادی درباره کودتا حرف می زنند و می گویند که آزار جنسی در خیابان به دنبال آن بیشتر شده است. گروهایی از زنان درباره زبان زن ستیز هر دو طرف درگیری گزارش می دهند که زنان را به گروگان‌های جنگی فروکاسته و مردانگی خود را با تهدید زنان و دختران دشمنان شان به تجاوز به رخ یکدیگر می کشند!…
تصاویر تظاهرکننده گان در خیابان ها نشان می دهد که اغلب آنها مردند، رهبران کودتاچیان هم مرد بودند، ۸۵ درصد دولت ترکیه از مردان تشکیل شده و تنها یک وزیر زن در کابینه هست. در ۴۳ شهر ترکیه، حتا یک نماینده زن هم وجود ندارد.
شاید این که این اغلب محافظه کاران بودند که در خیابان‌ها تحصن کردند، یک دلیل غیبت زنان در رویدادهای اخیر باشد. دست کم یکی از گروه‌های مذهبی به نام جنبش اسماعیل‌آقا، در بیانیه ای اعلام کرد که این جنبش تصمیم گرفته که زنان در خانه بمانند و برای مردانی که برای حمایت از دولت به خیابان می روند دعا کنند.
همزمان برخی از گروه‌های زنان می گویند که در این روزها به شکل خاص هدف قرار گرفته اند. در توییتر، زنان زیادی درباره کودتا حرف می زنند و می گویند که آزار جنسی در خیابان به دنبال آن بیشتر شده است، گروهایی از زنان درباره زبان زن ستیز هر دو طرف درگیری گزارش می‌دهند که زنان را به گروگان‌های جنگی فروکاسته اند.
گروه «زنان دانشگاهی» که یک گروه فمینیستی مشهوراست در بیانیه ای نوشته است: « کودتا، جنگ و عقب‌گرد آ ک پ و جهادی ها، همه، همواره زنان را هدف قرار داده اند. آنها از آزار جنسی برای محدود کردن آزادی حرکت و حضور اجتماعی زنان استفاده می کنند. آنها می‌خواهند مردانگی خود را با تهدید زنان و دختران دشمنان شان به تجاوز به رخ بکشند. زنان باید از خود دفاع کنند.»
حوادث روزهای پس از کودتا چیز دیگری را نشان نمی دهد. روز شنبه گذشته، درست بعد از کودتا، ویسل تسکین، از اعضای هیات اجرایی باشگاه فوتبال ترابزان اسپور توییت کرد: « اموال و همسران کافران حرام زاده کودتاچی، غنایم جنگی است.»
تسکین بعد مجبور به استعفا شد اما او تنها کسی نبود که در این مقطع حساس از زنان استفاده ابزاری کرد. ویدیویی که در اینترنت پخش شده، پولیسی را نشان می دهد که از یک سرباز زندانی که در کودتا مشارکت داشته، می پرسد که آیا دختر دارد یا نه؟ و بعد تهدید می کند که «من به او تجاوز می کنم!»
گزارش آزار جنسی و خشونت علیه زنان از روز جمعه افزایش داشته است. زنی توییت کرده که مردی در حالی که از او یک سیگار می خواسته، به تجاوز تهدیدش کرده است.
یکی دیگر نوشته که در مترو غریبه ای به او نزدیک شده و به او گفته که پیراهن نپوشد. زن دیگری می گوید که مردی از داخل موتراش به او گفته که صورتش را بپوشاند. زن جوانی توییت کرده: «مردانی که پیروزی دولت را جشن گرفته بودند، می گفتند: فاحشه، حق تو را هم کف دستت می‌گذاریم.»
سلن دوغان، مدیر گروه فمینیستی جاروی پرنده (اوچان سوپورگه) می‌گوید: «بحران هایی مانند جنگ و کودتا همواره خشونت نسبت به زنان را افزایش داده‌اند. این بحران ها نظامی گری، ناسیونالیسم و انگیزه‌های مذهبی را تحریک می کنند و مطالبه آزادی، برابری و ضدیت با خشونت را خنثی می کنند.»
دوغان می‌گوید: « حقوق بشر در دوران تهدید و کودتا در ترکیه که جامعه دچار آشفته گی و بی قانونی است تهدید می‌شود.
بورکو کاراکاس، روزنامه نگاری که به خاطر گزارش‌هایش در حوزه زنان مشهور است، به اوضاع بدبین است. او می گوید که نقض حقوق بشر در روزهای اخیر، استمرار آن چیزی است که دولت در سال‌های اخیر انجام می داده: تنفر آ ک پ از زنان چیز تازه‌ای نیست. روزهای سختی پیش روی ماست. با قدرت گرفتن محافظه کاران، همه چیز سخت تر خواهد شد.»
خلاف بسیاری از کشورهای منطقه، زنان ترکیه در بسیاری از مسایل از حمایت قانون بهره‌مندند، با این حال در دوران حاکمیت آ ک پ، این قوانین در معرض تفسیرهای تازه‌ای قرار گرفته اند.
امروز زنان ترکیه برای سقط جنین باید از مراحل دشواری بگذرند؛ هرچند که سقط جنین هنوز در این کشور قانونی است.
زنانی که برای دریافت کمک در مقابل خشونت خانه گی به پولیس مراجعه می کنند، اغلب به خانه برگردانده می شوند. قتل‌های ناموسی افزایش دارد ؛ و مردانی که دست به قتل همسران خود می زنند، اعتبار اجتماعی دارند.
در سال ۲۰۱۵ دست کم ۲۸۴ زن در ترکیه به دلایل ناموسی کشته شده‌اند./ زمانه
بامداد ـ دیدگاه ـ ۴ /۱۶ ـ ۲۴۰۷