جدی درسپیده دم تاریخ
عبدالوکیل کوچی
برج جدی به مثابه مهمترین ماه ونقطه عطف ی در تاریخ معاصرکشور ما می باشد . به این معنا که یازدهم جدی ۱۳۴۳ مصادف است به تاسیس حزب دمو کراتیک خلق افغانستان ، ششم جدی ۱۳۵۸مطابق به روز نجات مردم افغانستان از استبداد طاغوتی حفیظ الله امین و بیست وسوم ماه جدی ۱۳۵۸برابر است به روز تاسیس اداره خدمات واطلاعات دولتی جمهوری دموکراتیک افغانستان .
سالروز های گرامی این سه رویداد بزرگ و تاریخی را برای رفقای محترم وکلیه دادخواهان وطن دوست کشورتبریک وتهنیت گفته موفقیت آرزو می کنم .
تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان آغاز فصل نوین ی در تاریخ کشورما بوده و نقش ح د خ ا در گستره انکشاف فکری وجنبش سیاسی داد خواهانه افغانستان نقش اساسی ویک واقعیت انکار ناپذیر میباشد . درست نیم قرن واندی قبل ، زمانیکه سی و پنج سال از دوران حکومت استبدادی نادرظاهر می گذشت ، در افغانستان هنوز مشکل نبود نان خشک حل نشده بود . کشور هم چون آرامگاه خاموش برای سکنه نیمه بیدارخود در حالت سکوت قرار داشت . جنبش مشروطیت یگانه جنبش آزادی خواهی وعدالت پسندی قبلاً سر کوب گردیده بود .آزادی خواهان در باستیل های دهمزنگ ، سرای موتی وسیه چال های ارگ همانند مرده گان متحرک نفس می کشیدند .در کشور عقب نگهداشته شده ما جهل ، مرض ،فقر واستبداد بیداد میکرد .در شرایطی که جهانیان پله های ترقی وتعالی را طی نموده بودند ولی ملت افغانستان به رغم داشتن کشوری دارای خاک زراعتی حاصل خیز ، سرشار از منابع طبیعی ومردم با استعداد ومستعد به کار و تحصیل در همان پله اول یعنی در زیر خط فقر قرار داشتند .
با وجود یک سلسله تغیرات وتحولات مثبت وناچیز از طرف حکومت ، مگر با توجه به اوضاع رقت بار جامعه ، مردم افغانستان در میان مرگ وزنده گی و در شرایط سختی بسرمی بردند .در بخش اقتصادی مردمان بعضی از ولایات شمال وشرقی وجنوب غربی کشور از شدت فقر وتنگ دستی مجبوربه فروش فرزندان خود گردیده بودند . در دهه پنجاه خورشیدی برای بسیاری مردم کشور حتا نان جوآلوده به گیاه تلخ هم میسر نبود . کار امور زراعتی بشکل سنتی و با همان وسایل ابتدایی گاو و آهن جریان داشت. کسب گران ودهاقین توسط فیودالان بیرحم تحت استثمار شدید قرار داشتند ظلم ژاندارمری ، فساد اداری ،رشوت واختلاص سراپای دولت را فراگرفته بود .
بهره کشی انسان توسط انسان عرصه های زنده گی را برای طبقات مظلوم ومحروم کشور غیر قابل تحمل کرده بود که بالاثرآن توده های مردم روز به روز خانه وکاشانه خود را ترک نموده راه مهاجرت را درپیش گرفته وبه صفوف فقیران مسکینان وبرده گان می پیوستند . شگاف بین طبقات بالایی ونادار از حد گذشته بود . در بخش صحت عامه برای مریضان علاج و درمانگری به تناسب نفوس کشور وجود نداشت . تمام مریضی های مردم بی بضاعت با استفاده از گیاهان ، طب سنتی و به اخذ طومار وتعویذ ، پف وچف حواله می شد.
به قرار احصایه همان سال ها در حد اوسط برای هر یک صد هزار نفر یک شفاخانه ودو کلنیک که تعداد داکتر های معالج آن به شمار انگشتان یک دست نمی رسید . در بخش معارف وفرهنگ رژیم شاهی استبدادی چشم وطن را از دیده بان تمدن وفرهنگ جهان پیشرفته مستور وعقب نگهداشته بود. طبق احصاییه در اکثر ولایات کشور برای هر یک صد هزار نفر یک باب مکتب لیسه ، دو باب متوسطه یا ابتداییه و دهاتی وجود داشت از اخبار ومطبوعات در بسیاری ولایات خبری نبود واز لحاظ سیاسی افغانستان را منزوی ، سربسته ودور از انظار جهانیان قرار داده بودند .مردم از لحاظ اجتماعی به فرقه های مذهبی ، قومی ، سمتی و زبانی تقسیم گردیده وسیاست تفرقه انداز وحکومت کن حکم فرما بود و افغانستان به یک کشور متروک در حالت انزوا ودور از روابط عادی اقتصادی وسیاسی جهانی قرار داشت و هرچه از تولیدات داخلی به دست می آمد خوراک اعلیحضرتان والا حضرتان ، شیخ وشاه ومشایخ ، خانقاه ، میر وملک ، ارباب وملا ، خان وملاکین وهزاران مفتخوار دیگر می گردید .
با این صورت در جریان رشد مناسبات تولیدی سرمایداری مبارزه اجتماعی میان طبقات استثمارگر واستثمار شونده اوج می گرفت .تضاد های درون جامعه پیوسته تشدید می شد بقول محترم دستگیر پنجشیری، مبارزه اقتصادی طبقه کارگر وتمام زحمتکشان با مبارزه سیاسی آنان تلفیق می یافت . سازماندهی اجتماعی به خاطر تحولات اجتماعی و نیل به اهداف سیاسی آغاز می گردد سازماندهی تشکیل احزاب سیاسی از جمله عالیترین شکل سازماندهی طبقه کارگر وتمام زحمتکشان به وجود می آید .
درچنین اوضاع سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی وشرایط ملی وبین المللی وارثان و ادامه دهنده گان سنن مبارزات دموکراتیک وملی مشروطه خواهان وجوانان و روشنفکران احزاب وسازمان های سیاسی ویش زلمیان، ندای خلق ، جمعیت وطن ودیگر حلقات سیاسی چپ مترقی درفش مبارزه ملی و دموکراتیک زحمتکشان را برای نخستین بار به تاریخ ۱۸ سنبله ۱۳۴۲ خورشیدی بنام کمیته تدارک بر افراشته بودند .که بنام کمیته سرپرست نامیده می شد . کمیته تدارک کنگره موسس ح د خ ا برای نخستین بار در جمال مینه کابل در منزل کرایی زنده یاد ببرک کارمل دایر گردید. ویکسال پس از آن از میان حلقات سیاسی زمینه های تدارک کنگره موسس بتدریج فراهم شد ونخستین کنگره جمعیت دموکراتیک خلق افغانستان به ساعت دوی بعد از ظهر ۱۱ جدی ۱۳۴۳ خورشیدی در شهر کابل تدویر یافت. نور محمد ترکی بدلیل سن بیشتر و رسوم پسندیده ، به حیث منشی اول حزب و ببرک کارمل به صفت منشی دوم یا معاون حزب انتخاب گردید .
تاسیس ح د خ ا چون ستاره ی در آسمان سیاسی افغانستان تابیدن گرفت. اصول کلی مرامی حزب که در جراید خلق وپرچم نشر شد عبارت بود از دفاع از استقلال، تمامیت ارضی حاکمیت ملی کشور تمرکز قوای دولتی در دست مردم وحکومت دموکراسی ملی ، تامین حقوق و آزادی های مردم واقشار زحمتکش ، انکشاف اقتصادی راه رشد غیر سرمایداری وتقویه سکتور دولتی ، دفاع از حق خود ارادیت مردم پشتون و بلوچ، تعقیب سیاست خارجی مستقلانه و صلح جویانه ، دفاع از صلح جهانی بی طرفی مثبت وفعال .
همچنان اصول اساسی واساسنامه حزب را عضویت داوطلبانه کارگران دهقانان سایر زحمتکشان وروشنفکران وطنپرست وترقی خواه با روحیه سنترالیزم و دموکراسی وفادار به اصول انترناسیونالیزم پرولتری تشکیل می داد . پس از تاسیس حزب دیری نگذشته بود که حفیظ الله امین هم چون مار سیاه از آستین حزب سر برون کرد وانشعاب را بر حزب تحمیل نمود ولی نتوانست که جریان مبارزه را متوقف سازد تا آنکه پس از ده سال جدایی حزب در سال ۱۳۵۶ با ( فشار) در واقع ( به وحدت میکانیکی ) نایل گردید که با رویداد ثور ۱۳۵۷ منجر به تحولات سیاسی گردید .
ولی امین بار دیگر مسوولیت شکستن وحدت حزب را به دوش گرفت در گام نخست ، رهبران حزبی پرچمداران صدیق کشور را به ترک وطن مجبور ساخت. وی هزاران سر سپرده حزب را راهی زندان ها نموده و سربه نیست کرد. امین به این بسنده نکرد و چندی بعد محترم نورمحمد تره کی را نیزبه قتل رساند .هرچند ح د خ ا با صدور فرامین سودمند به نفع مردم گام برداشته بود ولی حفیظ اله امین نا امین حزب را با مردم مواجه ساخت وبرخی از مردم را بنام اشرار زندانی و برخی دیگری را سرکوب نمود تا مردم سیل مهاجرت را به سوی پاکستان وایران به وجود آوردند. ژاندرمری پاکستان و رژیم ملایی ایران که چنین روزی را از خدا خواسته وبرای تجاوزات شان منتظر بهانه بودند ، با سربازگیری از میان مهاجرین به ساختن تنظیم های جهادی در مشهد و پشاور پرداخته و به همراهی خرابکاران عرب وعجم کشورما را مورد تجاوزوتخریب قرار دادند . چنانچه پل ها ، مکاتب ، تاسیسات عام المنفعه ، د ستگاهای برق ، فابریکات ، دستگاه های صنعتی و زیر ساختار های اقتصادی را به کلی منهدم و نابود کردند.آن قدر وطن را به میل بیگانه تخریب کردند که هیچ مخالفی با وطن خود درتمام دنیاچنین نکرده بود .
در چنین حال و هوا دولت نور محمد ترکی مجبور بود تا از اتحاد شوروی تقاضای کمک نظامی کند که به موجب آن قوای محدود نظامی اتحاد شوروی بنا به در خواست دولت نورمحمد ترکی حتا قبل از ماه جدی وارد خاک افغانستان گردید ه بود که تا بعد ها ادامه داشت .اما در داخل کشور حزب ومردم افغانستان که دیگر تحمل حکومت دیکتاتوری امین را نداشتند با رویداد ششم جدی ، دولت امین سرنگون گردید .
ششم جدی ۱۳۵۸ روز نجات مردم افغانستان از استبداد رژیم خونتای امین به وسیله زنده یاد ببرک کارمل اعلام گردید . با رویکار آمدن تحول ششم جدی از طرف زنده یاد ببرک کارمل منشی عمومی کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،ریس شورای انقلابی وصدر اعظم جمهوری دموکراتیک افغانستان ، فرمان عفو عمومی زندانیان صادر گردید که برخی از رهبران جهادی مانند سیاف و دیگران نیز شامل عفوقرار گرفتند. هم چنان مراسم فاتحه در رابطه به کشته شده گان زمان امین خون آشام در تمام مساجد وتکایای کشور راه اندازی شد . پس از آن دولت نو بنیاد مردمی مطابق به اهداف مرامی وبرنامه عمل خود
در عرصه سیاسی : دفاع از استقلال ، تمامیت ارضی وحاکمیت ملی کشور را در سر لوحه کار خود قرار داد وبه دفاع از حقوق حقه طبقات واقشار زحمتکش ومشارکت دادن مردم وعموم ملیت ها ی ساکن در کشور در بخش های سیاسی ومقامات تصمیم گیری های سرنوشت ساز که برای نخستین بار در تاریخ کشور از ملیت هزاره صدراعظم و از ملیت های ازبیک ، بلوچ ، پشه یی ، نورستانی واهل هنود در سطوح وزیر ،سفیر،رییس ، والی ومنشی برگزیده شد . همچنان پایه های اساسی دولت با ایجاد جبهه ملی پدر وطن و تاسیس اتحادیه ها جرگه های قومی وملیت های مختلف کشور برای نخستین بار در تاریخ کشور روی دست گرفته شد ودر عرصه بین المللی با روحیه انترنا سیونالیزم پرولتری بر پایه احترام متقابل و همبسته گی صلح آمیز ، بی طرفی مثبت وفعال ودر ضدیت با استعمار وامپریالیزم و طرفدار صلح وبرادری ودوستی با خلقه ای جهان، وظایف و فعالیت های مهم سیاسی دولت را تشکیل میداد .
در عرصه اجتماعی: دگرگونی هایی به سود اکثریت مردم صورت گرفت ودگر سازی های سیاسی ، اقتصادی ،اجتماعی وفرهنگی سیمای جامعه را تغیر داد . چنانچه احیای حقوق وآزادی های دموکراتیک زنان ، جوانان ، وتمام اصناف وکسبه کاران ، ایجاد اتحادیه ها سازمان ها ونهاد های انتفاعی وتشکل اصناف ، تطبیق سیاست برابری وبرادری ملیت های ساکن درکشور ، راه اندازی ساخت وساز و تامین خدمات اجتماعی متوازن وعادلانه در شهر و دهات برای رفاه زحمتکشان وایجاد کوپراتیف ها وکلکتیف های انتفاعی ، سازمان ها و اتحادیه های صنفی کارگران، زنان ،جوانان ، ژورنالیستان وغیره روی دست گرفته شد.
در بخش اقتصادی : مطابق به برنامه های اقتصادی ح د خ ا ، اصلاحات ارضی وتقسیم عادلانه آب ، حمایت دولت از کار گران دهقانان وسایر زحمتکشان، رشد تولیدات وصنایع تجارت وصنعت ، تقویت سکتور دولتی ، تشویق متشبثین خصوصی ،ایجاد کوپراتیف های زراعتی ودهقانی ،توزیع مواد ارتزاقی کوپونی رایگان ،اعطای قرضه ها ،انکشاف ساختمان ونوسازی ،تشویق مادی ومعنوی زحمتکشان کشور ، بلند بردن تولیدات صنعتی وکشاورزی ، رشد تولیدات مواد خام وغیره کارهای ثمر بخش از الویتهای کاری دولت بشمار میرفت .
در بخش فرهنگی : گسترش معارف عصری در سرتاسر مملکت ، احیای حقوق حقه تمام ملیتها واعطای حق آموزش بزبان مادری برای نخستین بار در تاریخ کشور ، معرفی واعزام هزاران نفر محصلین دختر وپسر جهت تحصیلات عالی ومسلکی به خارج از کشور ،اجباری ساختن تعلیمات دوره ابتداییه وگسترش آموزش سواد درسرآسر کشور ، توسعه شبکه های اطلاعاتی ورسانشی ، آزادی بیان ، نشر اخبار ومجلات ، جراید وروز نامه ها، آزادی قلم و مطبوعات و ساختار های سیاسی مطابق به قوانین نافذه کشور از جمله دست آورد های فرهنگی می باشد .
در بخش تامینات صحی : دولت برای صحت وسلامتی مردم ایجاد شبکه ها وموسسات صحی ،شفاخانه ها ی عصری وکلینیک ها ی مجهز باتخنیک و لوازم پیشرفته ، اجرای معالجه رایگان واکمال پرسونل طبی در سراسر کشور. در مجموع دولت برای تامین آب ونان، لباس وسر پناه وصحت مندی مردم با تمام قوت تلاش بخرچ داده است ولی دیری نگذشت که تطبیق پرو گرام های خدمتگذاری بمردم افغانستان ، آتش به جان دشمنان سوگند خورده افغانستان شعله ودگردید وآنان به خاطر مقاصد شوم خود دست به دست هم داده منافع علیای کشور را آماج حملات دهشت افگنانه خود قرار دادند. چنانچه که گفته آمدیم دشمنان افغانستان بر خلاف همه معیار ها، منافع علیای کشورما را آماج گرفته وتاراج کردند ولی دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان بخاطر دفاع از امنیت ، جان ومال مردم ، به دفاع از منافع علیای کشور وبه خاطر جلوگیری از حملات دهشت افگنانه دشمنان مردم افغانستان تصامیم وتدابیر لازم را اتخاذ نمود که به موجب آن
اداره خدمات واطلاعات دولتی به تاریخ ۲۳ جدی ۱۳۵۸ خورشیدی تاسیس گردید. حزب بهترین کادر های ورزیده را به ارگان خدمات واطلاعات دولتی معرفی و موظف ساخت تا فعالیت های تخریبکارانه مخالفان دولت را خنثا نموده واز حملات دهشت افگنانه جلوگیری ودسایس ارتجاع پاکستان را از ریشه نابود سازند .اداره خدمات واطلاعات دولتی به مثابه دستیار مطمین ح د خ ا و ارگان رزمی آن در محراب حزب قرار داشت که از طرف زنده یاد داکتر نجیب الله شهید اداره می شد. از میان انبوه وظایف ، اساسی ترین آنرا عمدتاً سه موضوع تشکیل میداد .اول دفاع از استقلال سیاسی ،تمامیت ارضی وحاکمیت ملی کشور، تامین امنیت دولتی وعموم ملت . دوم رشد آگاهی سیاسی وطنپرستانه وخدمت به مردم افغانستان .سوم خنثا ساختن توطیه ها ودسایس شوم ارتجاع داخلی وخارجی ودشمنان سوگند خورده افغانستان . ارگان امنیت دولتی که از شایسته ترین کادر ها ی ورزیده وپاک نهاد ح د خ ا تشکیل گردیده بود با دست پاک قلب گرم ومغز سرد وظایف وطنپرستانه خود را انجام میداد .ودر شب وروز هم چون سربازان فدایی آماده خدمت بود ه اند .
قابل یاد آوریست که در زمان حاکمیت ح د خ ا با آنکه تمام عناصر ارتجاعی واستبدادی در تبانی با ولی نعمتان پاکستانی شان در یک صف نامقدس بر علیه دولت وحاکمیت ملی قرار گرفته بودند ولی نتوانسته بودند که یک سانتی متر از خاک کشور را غصب کنند وآخرین خط پوز آنها در جنگ جلال آباد مشخص گردید . زیرا کارمندان ارگان های دفاعی کشور با عشق به وطن وخدمت به هم وطنان عزیز با همکاری مردم شریف کشور،اشخاص جانی وخرابکاران ، قاتلین دهشت افگنان ، دزدان ،قاچاقبران ،رشوت خواران اختلاص گران ومفسدین را به پنجه قانون وعدالت الهی می سپردند . آنان در تطبیق قانون تحت تاثیر هیچگونه مسایل مادی ومعنوی نرفته زیرا لباس آنها جیب نداشت که در بین آن پول بریزند. در اخیر باید گفت که مهمترین دشمنان حزب د خ ا ، دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان وکارمندان امنیتی را خصلتاُ آدمکشان حرفه وی ، دزدان ، اختطاف گران ، قاچاق چیان مواد مخدر وتخریب کاران ساختار های زیربنایی کشور تشکیل میداد زیراحزب و دولت دموکراتیک افغانستان آماج هجوم دهشت افگنان وتروریستان اجیر شده از چندین کشور دنیا در یک جنگ غیر عادلانه ونابرابر قرار داشت . بآن هم حزب ودولت جمهوری افغانستان به نیروی اتحاد توانسته بود سال ها با دفاع مستقلانه از وطن پاسداری کند .
در اخیر باید گفت که حقانیت ح د خ ا دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان وارگانهای قوای مسلح ، از یکسو به معیار ها ودرجه خدمت گذاری آنان معین می شود واز جانبی به میزان دشمنی دشمنان افغانستان با ارگان های یاد شده مشخص میگردد . زیرا دشمنان سوگند خورده افغانستان ، اعضای صدیق حزب ودولت ج د ا را در صدر لیست سیاه شان قرار داده اند . پاکستانی ها که تا اکنون به تجاوزات خود در حریم کشور ما ادامه میدهند همین موضع گیری شان خود نشاندهنده زبونی وبزدلی ایشان نسبت به ارگان های یاد شده میباشد .که اجیران داخلی آنها با یک سر وهزار زبان بر علیه اصیل ترین وطن پرستان کشور دست به توطیه وتبلیغ می زنند .
اما مردم شریف افغانستان با توجه به تجارب تلخ و شیرین گذشته اکنون دوستان و دشمنان خود را بخوبی تشخیص داده روز تا روز طلسم مزورانه وریا کارانه دشمنان افغانستان را با شور وطن پرستی وخردمندانه شان شکستانده و د یگر فریب آنها را نخواهند خورد. اکنون وقت آن رسیده است که وطنپرستان واقعی کشور در یک خط مقدس به دور هم بسیج گردیده ؛ به دفاع از وطن ونجات مردم کشور مبارزه دادخواهانه را تشدید بخشیده ؛ ودر مقابل توطیه ودسایس تجاوز کاران پاکستانی ، آدمکشان ودهشت افگنان به دفاع از منافع علیای مردم ، از استقلال ، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور مبارزه خواهند کرد .
بر افراشته باد پرچم ح د خ ا!
جاودان باد خاطره تابناک ششم جدی روز نجات مردم افغانستان!
گرامی باد نام ویاد خادمان واقعی مردم افغانستان!
بامداد ـ دیدگاه ـ ۱ /۱۶ ـ ۰۱۰۶