آموزه ها واندوخته هایی از هشتم مارچ
نوشته : نادیه کوچی
بی نیاز از اثبات است که قشر زن از بدو پیدایش خویش تا اکنون دراکثر نقاط جهان با ظلم ها واشکال گوناگون ستم هایی که بالای آن تحمیل گردیده است دست وپنجه نرم کرده وبرای رهایی از ستم سالاری ودستیابی به حقوق خویش مبارزه میکند.دردرازنای تاریخ دهها ،صدها وهزاران زن قهرمان نامدار وگمنام کشور ما در راه آزادی ورهایی زنان از ستم قرون حماسه آفریده اند که تفصیل وذکر نام آنها درین نگاره مختصر نمی گنجد .
این یک وا قعیت است که هشتم مارچ بمثابه روز فرخنده وتاریخی بوده و تجلیل ازآن یاد آور روزهای مبارزه و قربانی دهها وصدها زن بخاطر آزادی ورهایی از اسارت میباشد، هشتم مارچ روز پیکار زنان علیه ستم سرمایه، بی حقوقی وبیعدالتی ، روز عقد پیمان مشترک زنان بخاطر کسب حقوق، روز ندای برابری حقوق زنان با مردان ، روز مبارزه بخاطر مزد مساوی در برابر کار مساوی ،روز شناسایی هویت وشخصیت زنان ، همچنان هشتم مارچ یعنی ندای صلح و آزادی وپیروزی بر جنگ وانواع ستم وخشونت علیه زنان وبلاخره هشتم مارچ درس های عظیم جنبش ومبارزه برای آزادی وبدست آوردن حقوق زنان .
.بدون شک این روز فرخنده وتاریخی هم از نظر قدامت وهم بدلیل مرحله آغازین جنبش زنان ، بیانگر ارزشها وافتخارات عظیم در تاریخ مبارزات زنان محسوب میگردد .
یقینا در آستانهء این روز خجسته عدهء زیادی از قلم بدستان آزاده عمدتا مردها پیرامون هشتم مارچ که بنام روز بین المللی زنان یاد میشود مقالات ارزشمند ، مضامین پرمحتوا واشعار زیبای شان نگاره کاغذ گردیده وصفحات سایت ها مزین به آن. واین روز فرخنده را زنان ومردان با برپایی گردهمایی ها ،محافل ومیتنگ ها به تجلیل میگیرند .ودر پای مراسم با صدور قطعنامه ها ،اعلامیه ها ، وابراز تعهد ات وتجدید پیمان بخاطر ادامه مبارزه دستجمعی ومشترک تا رهایی کامل زنان از اسارت قرون وظایف جدید را در مقابل خود قرار داده وبه اجرای آن متعهد میشوند.
تا اینجا یک آغاز خوب آنهم در آستانهء هشتم مارچ . برای تجلیل وبرپایی ، برای قدر دانی وتقدیر از قشر رنجدیده ء زن و بلاخره برای ابراز همبستگی واظهار همدردی با زنان بخاطر رهایی آنها از رنجهای بیکران وتاریخی شان.
اما طوریکه دیده میشود پس از چند روزی ، نوشت وخوان ها ،تعهدات ورسالت ها ، ودرسهای عظیم هشتم مارچ اکثرا به باد فراموشی سپرده وبه طاق نسیان گذاشته میشود .گویا که وظایف همه وهمه ختم شده پنداشته میشود . پس سوال اینجاست که آیا درسها وارزشهای تاریخی هشتم مارچ فقط منحصر بیک است که آنهم بصورت تکراری و در روز نشانی شدهء تاریخ در هرسال یکبار برپا میشود . پس از آن منتظر فرارسی سال دیگر هما نند اعیاد وروز های نو روز .
در حالیکه ظلم ها وستمگری هایی را که به این قشر ستمکش ومحروم روا داشته اند و در طول تاریخ بالای زنان تحمیل گردیده است همچنان با خشونت بی پایان ادامه دارد واین زن است که علاوه بر محرومیت ها ازحقوق حقه شان وکمترین دسترسی به شرایط ابتدایی زندگی متئاسفانه دستخوش حوادث جانکاه گردیده که در اثر آن گاهی کشته میشود وگاهی مجبور به خود کشی.
پس نتایج جنبش زن ، آموزه ها واندوخته های آن چیست ؟
درسهای آزادی خواهانه هشتم مارچ بکجا رسیده است ؟
سهم دستجمعی ومشترک زنان در مبارزه بخاطر آرمانهای والای زنان کشور چگونه ایفا میشود؟ آیا همه زنان، نیمی اززنان ویا فقط چندتا فرهیخته زن متعهد ومسوول ؟
کار پرثمر قلم ها ،سایت ها ومحافل در رابطه به مبارزات حق خواهانهء زنان به چه منوال است؟
تامین وتداوم خدمات فرهنگی در میان زنان چگونه صورت میپذیرد ؟
ایجاد روابط زنان مهاجر افغانستان در خارج ، با زنان رنجدیدهء داخل کشور چه گونه تامین میگردد .
پشتیبانی وهمکاری جنبش زنان افغانستان در اروپا از زنان رنجدیده کشور به چه شکل ادامه دارد ؟
مسله آموزش کلتور وفرهنگ وطنی وبخصوص موضوع زبان مادری در میان کودکان فامیل های مهاجر چگونه راه حل خود را پیدا میکند .
مسله تبلیغات در میان دختران جوان بخاطر جلب وجذب این نسل بالنده در صفوف سازمان یا شورای زنان چقدر اثرمند است؟
در طول دها سال یعنی نزدیک به بیست سال فعالیت های برونمرزی شورا های زنان چند تا دخترجوان در صفوف شورای شان تنظیم وتشکل یافته است
آیا دختران جوان یعنی فرزندان رفقا ی حزبی ، روشنفکر ورسالتمند همه در صفوف سازمان های زنان متشکل گردیده اند ؟
میزان کمک های مالی واقتصادی شورای زنان افغانستان مقیم اروپا به زنان فقیر ومستمند داخل کشور بکدام اندازه رشد یافته است .
همصدایی زنان رنجدیده کشور با جنبش های سرآسری زنان جهان در چه سطح قرار دارد ؟
صدا وندای زنان کشور ما تا چه حد تو جه جامعه جهانی یا نهاد های بین المللی را به خود جلب کرده است ؟
البته این وظایفی است که بشکل سوال گونه مطرح گردیده ودر تمام سال به اجرای آن مکلف خواهیم بود .
بدون شک هستند فرهیخته زنان اندیشمند ، دانا ومتعهد که رسالت داد خواهانه شان را هم بصورت دسته جمعی وهم بصورت فردی در برابر تاریخ ومردم خویش بشکل هدفمندانه ودلسوزانه انجام میدهند که پاسخ مثبتی بر سوالات ارایه شده فوق میباشد . که بعضا در گذارشات شورای زنان واضح گردیده و در مجله ها وسایت ها نیز به نشر میرسد که قابل افتخار است .
ولی بیایید با یک دید گاه وسیعتروبرخورد جدی ترباید به این مسله نگاه کرد که آیا تمام فعالیتهای انجام شده درشورا های ما که نیمی بیشتراین فعالیت ها با همکاری مستقیم مردان که همکاری ومواظبت ایشان قابل قدر وستایش است صورت میگیرد پاسخگوی نیازمندی زمان ما در امر مبارزه بخاطر رهایی زن از زنجیره های پیچیده تاریخ است ؟ که نه
پس چرا همه تلاش ها وتپش ها ،تجلیل ها وتعهد ها فقط در آستانه هشتم مارچ و پس از آن این گونه فعالیتها همانند ایام عید و نوروز تا سال دیگر یا الله ویا نصیب به حاشیه میرود.
پس بیایید دوستانه ودلسوزانه برای دریافت پاسخ عملی برای این سوالها وصدها سوال تاریخی دیگر وضعیت زن در افغانستان را بیشتر از پیش مورد مطالعه وارزیابی قرار داده وراهای عملی رهایی زنان را در مبارزه ء قانونمند وهدفمند ،منظم ومتشکل ، یکپارچه وپیگیر جستجو کنیم . وتا رسیدن زنان به آزادی عام وتام وتامین کامل حقوق زنان رنجدیده ، پرچم مبارزه را برافراشته نگهداشته وتا پای جان به مبارزه دستجمعی ومشترک بدور سازمان پرافتخار زنان وشوراهای سرتاسری آن مبارزهء هدفمند دادخواهانهء را ادامه دهیم تا صلح برجنگ ،صمیمیت بر خشونت ،عدالت بر شرارت پیروز گردد .
درین صورت ما خواهیم توانست از هشتم مارچ بطور شایسته تجلیل بعمل آوریم .
درحالیکه هشتم مارچ را به پیشگاه فرهیخته زنان مبارز ، آگاه وپیشرودر راس آن مادر معنوی مردم شریف وآزادهء افغانستان وبنیانگزار سازمان دموکراتیک زنان افغانستان ، دکتورس اناهیتا راتب زاد ، مادر گرامی محترمه محبوبه کارمل وبانوی فرهیخته جمیله جان ناهید وسایر زنان مبارز وروشنگر،ترقی خواه وعدالت گستر تبریک وتهنیت گفته و برای زنان رنجدیده کشور ما آرامی ، سعادت وموفقیت آرزو میکنم .