یافتن زبان مشترک راهی بسوی برآمد در جامعه

میرمحمدشاه رفیعی

احزاب وسازمان های دموکرات وترقیخواه افغانستان وعده ای از شخصیت های سیاسی طی سال های اخیر تلاش نموده اند تا درعرصه فکری ، سیاسی واجتماعی بعد از درس های که از شکست ها وپراگنده گی های که بر آنها تحمیل  شده است برآمد دیگری را غرض حضور فعال در جامعه و به منظور خدمتگزاری به مردم ومیهن  پرافتخار شان سازمان دهند .

برآمدی که متفاوت با گذشته و اما درادامه مبارزات ملی– دموکراتیک وترقیخواهانه کشور و نیز همراه با بخشی از مبارزات عدالتخوانه وصلح جویانه درجهان باشد .

نیروهای صلح خواه وعدالت پسند امروزی در جهان که متشکل از طیف وسیع از مبارزین راه حقوق و آزادی های انسانی حقوق اقلیت ها، زنان، جوانان ومبارزین راه صلح و ضد جنگ هستند چپ نوین را تشکیل داده آنانی که در مقابل نیروی های راست افراطی ومحافظه کاران وسایر نیروی های افراطی وجنگ افروز ونژادپرست مبارزه می نمایند.

نیروی های دموکرات وترقیخواه افغانستان باچپ نوین در جهان هم سوی ومنافع مشترک دارند. از اینرو احزاب وسازمان های دموکرات وترقیخواه کشور باید با گرفتن تجربه از موفقیت های چپ نوین در جهان وهمسوی شناخت از این نیروها  با برداشتن گام های عملی برآمد مجدد داشته باشند. سیمای چپ نو در قرن بیست ویکم جهانی دموکراتیک تر وشاد تر است وهم این ها اراده  ساختن جهانی را دارند که خوشبختی و شادی انسان مرکز اصلی وهدف اساسی آن می باشد . تکیه گاه اصلی تر قیخواهان امروزی درجهان نیروی کار اقلیت های جامعه ،جامعه مدنی و جنبش های اجتماعی است و دنبال تبعیض زدایی در همه عرصه ها هستند. چپ نو در سراسر جهان (یونان ، ترکیه ، هسپانیا ، برازیل ) در حال باز سازی خود وآماده برای گرفتن قدرت وحفظ آن میباشد .

ترقیخواهان جهان نیازمند بازسازی غرور واعتماد به نفس خود هستند وباید در جهت کنش سیاسی واجتماعی گام های محکم تر وحساب شده تر بردارند؛ بنیاد فعالیت وتفکر چپ نو تکیه براتحاد وهمبسته گی مردم، تبیعض زدایی ، دفاع از منافع مردم، نیروی کار، دموکراسی، آزادی وحقوق بشر است وبه این تفکرات وارزش ها ارتباطات جهانی را انسانی تر می کنند، آنها همیشه به سوی جهانی عادلانه و دست آوردهای بی شمار جهانی گام برمیدارند .

چپ نو میخواهد؛ برای این جهان و برای امروز وبرای زنده گی شاد و خوشبختی انسان قرن بیست ویکم گام بر دارد و میخواهد از شکست ها واشتباهات  درس بگیرد، و مبارزاتش را برای امروز و فردای بهترمتمرکز کند وبرای اینکه زنده وشاداب بماند باییست با تغیر نسل ها؛ فکر، نیرو و رهبرانش را نیز تازه تر و زنده کند  و نمی توانند در گذشته زنده گی کنند زیرا گذشته برای آنها محل کسب تجربه و درس آموزی از تاریخ است. نسل جوان در دنیای امروزی زنده گی میکند وباکمک وهمراهی آنها جامعه امروز وفردای کشورساخته می شود، نسل امروزی با اطلاع از سختی هایی که برنسل های پیش وجود داشت وباگرفتن درس از گذشته جایگاهش را در صحنه سیاسی جامعه بازسازی می نماید.

ترقیخواهان جهان با وقوف بر نارسایی های موجود و فرصت های بوجود آمده حداکثر استفاده را برای تشکل یابی اتحاد  و زنده تر کردن خود متمرکز می سازند، برای تحقق این آرزو کشور ما بیش از دیگران نیاز منداست تلاش های انجام داده شده در راه وحدت اگر چه تا کنون به نتایج د لخواه نرسیده وبسنده نیست اما از اینکه با جدیت ادامه دارد دست آورد ونتایج مطلوب در پی خواهد داشت  .

ما باورمندهستیم که چپ امروزی متنوع ومتکثر است وهر طیف از آنها حق فعالیت، مبارزه ، بازسازی، اتحاد و وحدت را در میان طیف های همسو باخود را دارد . واژه های چپ ترقیخواه و دموکرات اندیشه وطرزدیدی نیست که فقط در انحصار یکی از تشکیلات موجود در جامعه باشد هریک از نیروهای عدالت خواه وآزادی خواه این حق را دارد تا خود را در محک جامعه  ومردم از طریق عمل بگذارد زیرا در نهایت این مردم هستند که تصمیم می گیرند و انتخاب میکنند . از اینرو ضرورت سازماندهی ، یافتن زبان مشترک ونقاط منافع مشترک به میان می آید، زبان مشترک و منافع مشترک برای برآمد در جامعه امر ضروری وحتمی می باشد .

یافتن زبان مشترک همیشه امکان پذیراست ومبارزین راستین تنها با اتحاد و وحدت میتوانند  نیروهای شان را سازماندهی و فعال سازند زیرا صدای مبارزین عدالت خواه دریک حزب واحد و یا جبهه متحد پژواک بهتر و رساتر دارد تا در صفوف پراگنده ومجزا از همدیگر. یونان، ترکیه وهسپانیا نمونه های خوبی از همکاری ومبارزات مشترک چپ نو را به نمایش گذاشته وهمچنان از سال ها بدینسو چپ ترقیخواه در امریکایی لاتین با اتخاذ توافق برسرپروژه های ملی در سطح هر کشور به قدرت رسیده اند و از اویل قرن بیست یکم گرایش مردم امریکای لاتین به سوی احزاب اصلاح طلب ، پراگماتیست و پوپولست های چپ وانقلابی جلب گردیده است .

با به قدرت رسیدن نیروهای دموکراتیک وترقیخواه در امریکای لاتین زمینه همکاری میان این کشورها بیشتر گردیده است وهیچ نوع تهدیدی را متوجه کدام کشور دیگر نکرده اند، تمام این کشورها تلاش می نمایند تا از وابسته گی های سیاسی و اقتصادی کشورهای بزرگ رهایی یابند . در این کشورها قطب بندی های کاذب بوجود نیامده طبقه  متوسط جامعه همراه با طبقه کارگر وسایر اقشار وطبقات زحمتکش در تغیر وتحولات جامعه سهم می گیرند .

تجارب بدست آمده نشان میدهد که گام های بسیار بلند برداشتن یا از آخر شروع کردن فاصله ها را افزایش میدهد .

طرفداران وحدت باید بدانند که حداکثر خواهی در جهان امروز فرصت ها را برای برداشتن گام های مشترک با وسیعترین طیف های چپ تقویت نمی کند، بنابرآن بااگهی وشناخت موقعیت کنونی و پیروزی وشکست های گذشته باید بررسی گردند ودیده شود تابرای برآمد مجدد از چه امکانی میتوان بهتر استفاده کرد، برآمدی که آنها رابه مقام  تقویت کننده  تعادل وبرپاکننده ای عدالت و ایجاد کننده شانس های برابر ومدافعین راستین صلح در جهان ارتقا دهید.

چپ نو عدالت گستراست واز لحاظ فرهنگی مدرن و در صدد روشنگری جامعه می باشد وبدنبال عقلانیت جامعه و دولت است وباتقویت اخلاق وسنت های دموکرا تیک، جامعه را متحول وسالم میخواهد؛ از این رو چپ در قرن بیست ویک بدنبال جامعه آزاد وبهرمند از امکان تکثر آرا و رقابت مسالمت آمیزودر تلاش رفع تبعیض است .

چپ نو نمی تواند تنها منتقد حکومت باشد زیرا او دارای برنامه ویژه ایست که برای کسب قدرت در جامعه فعالیت مسالمت امیز وسیاسی می نماید . واما برای درک واقعیت ها نیاز به بررسی انتقادی از تجربه های تلخ تاریخی دارد وتنها با فهم پیروزی وشکست هایش میتواند گام های حساب شده به سوی پیروزی بردارد وبرنامه هایش وقتی بگوش مردم خواهد رسید که میان اشتراکات کوچک وبزرگ همآهنگی تقویت کننده ایجاد نماید . اتحاد و وحدت طیف های همسو براساس حداقل ها موجب تقویت وبرآمد مجدد چپ در جامعه خواهد شد.

چپ وترقی خواهان نمی توانند برای افتراق در میان نیر وهای دموکرات وآزادی خواه فعالیت کند، چپ در صورت پراگنده گی نیروهایش امکان رشد در جامعه را از دست میدهد .در بیان طرح ها و پروژه هایش فقط برای ثبت تاریخ سخن نمی گویند وبدنبال اجتماعی شدن واجرایی کردن طرح ها و پروژه هایش از طریق راهبرد های گوناگون وجدید امروزی می باشد. چپ نو میداند که سیستم نیولبرالیسم  در بحران ساختاری قرار دارد و وظیفه خود میداند تامبارزاتش را بر علیه این سیستم به اشکال گوناگون پیش برده وآنچه قواعد و ارزش های عدالت خوهانه ایجاب می نماید  وارد مبارزات مردم نماید.

چپ امروزی نیرویی است که در جبهه  کار ومزدبگیران و اقشار متوسط جامعه قرار دارد و برای آزادی و برابری میان زنان و مردان و آینده خوب برای جوانان مبارزه میکند؛ و مخالف بهره کشی فردی میباشد و ضمن اینکه از همه دستآوردها وشرایط نظام سرمایه داری استفاده میکند این نظام راپاسخ گوی نیازهای بشری نمی داند .

چپ نو همواره بدنبال تغیرات ساختاری محیط زیست است وبر علیه عوامل وپدیده های که محیط زیست را تخریب می نماید قاطعانه وپیگیر مبارزه میکند دفاع از محیط زیست سالم ونوسازی اکولوژیک همواره بخشی از برنامه ها و پروژه چپ می باشد. تقویه جنبش ترقیخوهانه چپ و اتحاد وسیع طیف های گوناگون آن در کشور ما باعث خواهد گردید تا وضعیت کنونی بسوی آرامش صلح دایمی وثبات تغیر نماید . اتحاد و همبسته گی وسیع  آنها باعث ایجاد یک پروژه ملی در سطح کشور و بوجود آمدن اعتماد وهمکاری میان جریانات دموکراتیک وآزادیخواه کشور خواهد گردید.چپ نو باهویت ملی و افغانی خودازهمه گرایش ها واقدامات دموکراتیک اپوزیسون کشور ومقامات دولتی باید حمایت نماید .

آنها باید با مبارزات پیگیر و قاطعانه در راه صلح جهانی ،حفاظت از محیط زیست ،حقوق بشر ، آزادی وعدالت اجتماعی ،گفت و گو تبادل نظر ، مصالحه ، نرمش وهمکاری باهمدیگر، رواداری، احترام به تنوع فعالیت ها وتوافق حداقلی فعالیت نمایند واز این راه خواهند توانست در جامعه جایگاه مناسب ومطلوب را احراز ومورد اعتماد وپیشتبانی همه جانبه مردم وملت شریف ما قرار گیرند.

 

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱ /۱۵ ـ ۰۳۰۷