اعلام جنگ اوباما به سوریه

ولید معلم وزیر امور خارجه سوریه روز سه شنبه گفت:« کشورش آماده همکاری و هماهنگی در سطح منطقه ای و جهانی جهت مقابله با تروریسم طبق قطعنامه شماره ۲۱۷۰ شورای امنیت سازمان ملل در چارچوب احترام به حق حاکمیت و استقلال سوریه است.»

 

اشتیفن لندمن (Stephen Lendman )

 

دولت اسلامی (داعش) یک بهانه است، هدف کشور سوریه است. مساله٬ تغییر رژیم سوریه ٬  جایگزین کردن استقلال آن با حکومتی دست نشانده طرفدارغرب است.

تمایل امریکا٬ کنترول منطقه شرقمیانه بدون چالش است. امریکا خواهان استثمار منابع سرشار از نفت منطقه٬ محصور کردن ایران و کمک به دستور کار ایجاد خاور میانه بزرگ است.اوباما در صدد ساخت جهانی امن برای جنگ سالاران است که از جنگ سود میبرند. همه این ها برای استعمار کشور های دیگر و پیشرفت امپراتوری امریکا است. همه این جنگ ها برای آن است که تمام قاره ها تکه تکه های متخاصم شوند. همه این جنگ ها برای سود و سیطره است. همه این ها برای توجیه غلبه قدرت در برابر حق است. همه این جنگها برای نابودی ملت ها و برده کردن آنها است. همه این ها درباره توسعه اقتصادی ناشی از استثمار امپریالیستی است. همه این جنگ ها برای ستایش از جنگ به نام صلح است.

این (جنگ) ها هیچ ربطی به ارزش های دموکراتیک ندارد. این (جنگ) ها نه درباره دخالت بشر دوستانه است و نه برای مسوولیت در حفاظت از بشر. این (جنگ) ها گسترش تجاوز برون مرزی اوباما به عراق و نقض قانون بین المللی است. هیچ کشوری نباید به کشور دیگری حمله کند مگر برای دفاع از خود. هیچ حمله ای بدون اجازه شورای امنیت سازمان ملل متحد مجاز نیست. هیچ کدام ازشرایط ذکر شده وجود ندارد. اوباما جنایات بیشتری به پرونده خود افزوده است. او چندین بار بیش از یک جنایتکار جنگی است. واشنگتن از داعش٬ القاعده و دیگر گروه های افراطی بعنوان هردو متحد و دشمن استفاده میکند. این تیاتر را در جنگ های متفاوت٬ و در برخی اوقات بطور همزمان اجرا کرده است.

عناوین روزنامه های صبح منعکس کننده آنچیزی است که به احتمال زیاد اتفاق خواهد افتاد. اوباما اجازه پروازهای نظارتی را بر آسمان سوریه داد. او این اجازه را طبق قانون جنگل صادر کرد. نقض حریم هوایی کشور دیگری بدون اجازه غیرقانونی است. انجام آن بااحتمال زیاد پیش زمینه واقعی قصد اوباما مبنی بر حملات هوایی را آشکار میسازد.طبق نیویورک تایمز ۱ ٬ اوباما اجازه نظارت هوایی بر داعش را در سوریه صادر کرد: «استفاده از پهباد ها و پرواز هواپیماهای جاسوسی یو۲ (نظارتی)٬ گام مهمی بسوی اقدام مستقم امریکا در سوریه است…» «مقامات دولت امریکا میگویند که قصد ندارند طرح پروازهای جاسوسی را بر فراز آسمان سوریه به دولت اسد اطلاع دهند.»

«وقتی که جان امریکایی ها در خطر است٬ وقتی که ما درباره دفاع از منافع خود صحبت میکنیم٬ نیازی به تایید رژیم سوریه نداریم.»

«ما عملیات خود را به مرز کشورهای دیگر… و مطمینا دیدگاه خود را (در مقابله با داعش در سوریه) بخاطر هم سمت بودن او(سوریه) تنها بدلیل اینکه دشمن مشترکی وجود دارد نمیتوانیم محدود نمیکنیم.»

این به اصطلاح «دشمن مشترک» در طول ماه های بسیار زیادی متحد واشنگتن بوده است. تغییر رژیم سوریه سیاست رسمی امریکا باقی می ماند. طبق گفته بنجامین رودز مشاور امنیت ملی امریکا٬ واشنگتن بطور مشترک با سوریه علیه داعش همکاری نمیکند. « این مورد دشمن دشمن من دوست من است٬ نیست. پیوستن نیروها به اسد اساسا جمعیت سنی را در هردو عراق و سوریه بطور دایم تنها و بیگانه میکند…»

جاش ارنست سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید گفت پنتاگون با اطمینان « تمام بال های» خود را در فراهم ساختن طیف وسیعی از طرح ها و گزینه ها برای رییس جمهور اختصاص داده است- که در صورت لزوم ارایه خواهند شد.

«اینجا فشار متقابل زیادی (در بازی وجود دارد). شکی در این باره نیست.»

«ولی سیاست ما در دنبال کردن منافع امریکا در این منطقه از جهان کاملا روشن است٬ و ما میخواهیم مطمین شویم که از پرسنل امریکایی حفاظت میکنیم.»

دروغ است! اولویت سیاست رسمی امریکا سیطره منطقه ای٬ کنترول منابع آن٬ نابود ساختن دولتهای مستقل٬ و جایگزین کردن آنهایی است که طرفدار غرب هستند. این کار را با راه انداختن جنگ تجاوزکارانه٬ با تاخت و تاز و نابود کردن یک کشور پس از کشور دیگری انجام میدهد. این سند چهره تاریک امریکا است. این هیچ ربطی به «حفاظت از پروسنل امریکایی» و یا حفاظت از امنیت ملی امریکا ندارد . همه چیز با پیشرفت امپراتوری واشنگتن ربط دارد.

ارنست به دروغ ادعا کرد که اوباما طبق قانون اساسی اجازه نقض حریم هوایی یا خاک کشور دیگری را جهت حفاظت از شهروندان امریکایی یا منافع امریکا دارد. چنین اجازه ای یا مجوز قانونی بین المللی وجود ندارد.

ولید معلم وزیر امور خارجه سوریه روز سه شنبه گفت:« کشورش آماده همکاری و هماهنگی در سطح منطقه ای و جهانی جهت مقابله با تروریسم طبق قطعنامه شماره ۲۱۷۰ شورای امنیت سازمان ملل در چارچوب احترام به حق حاکمیت و استقلال سوریه است.»

در ۱۵ اگست ۲۰۱۴ ترسایی ٬ شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۱۷۰ را به اتفاق آرا تصویب کرد. این قطعنامه « نقض گسترده حقوق بشر را توسط گروه های افراط گرا در عراق (و) سوریه محکوم کرد.

این قطعنامه «از کشورهای عضو خواست تا با اتخاذ اقدامات ملی برای جلوگیری از سفر جنگجویان سرزمین خود جهت پیوستن به گروه های (تروریست) جلوگیری نمایند…»

این قطعنامه « تاکید کرد آماده گی دارد تا کشورهایی را که استخدام و سفر جنگجویان خارجی را تسهیل میکنند در لیست تحریم ها قرار دهند.»

این قطعنامه نقش مستقیم واشنگتن را توضیح نمیدهد. از شرکای سرکش ناتو٬ اسراییل٬ عربستان سعودی٬ دیگر کشورهای خلیج فارس و اردن که در آن (در استخدام و سفر جنگجویان خارجی) سهیم هستند چیزی نمیگوید.

ولید معلم بدرستی ذکر کرد:«هر گونه تجاوز به حاکمیت سوریه توسط هر کشوری، یک اقدام تجاوزکارانه است.»

در همان زمان٬ او از تمام کشورهایی که در مبارزه با تروریسم در سوریه و همکاری با دولت سوریه تمایل دارند استقبال کرد.

سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه گفت که مسکو از تلاش های سوریه و عراق علیه تروریست های داعش حمایت میکند. واشنگتن یک حق یکجانبه فرا قانونی برای خود ادعا میکند که میتواند هر کشوری را با هر دلیلی هدف قرار دهد و قوانین بین المللی را بدون مجازات زیر پا بگذارد.

لاوروف گفت:« هر گونه عملیات نظامی بدون رضایت کشور مربوطه قابل قبول نیست...ما آماده گی کامل برای همکاری بایکدیگر و تلاش هماهنگ با کشورهایی داریم که تحت تهدید های مستقیم تروریستی هستند٬ و در اینجا به ویژه منظورم عراق و سوریه است٬ که ما در تحکیم توانایی آنها علیه تروریست های مسلح کمک خواهیم کرد ... ما بصورتی پایداربا عملیات ضد تروریستی میمانیم که در موافقت با کشور مربوطه و در احترام کامل به حاکمیت ملی آن کشور انجام گیرد.»

کاخ سفید از اظهار عقیده درباره استراتژی خود٬ خود داری کرد. طبق سخنگوی شورای امنیت ملی امریکا کیتون هایدن:

«ما قصد نداریم در مورد مشکلات عملیاتی یا اطلاعاتی خود اظهار عقیده کنیم. همانگونه که گفته ایم٬ ما از همه گونه ابزاری که در اختیار داریم زمانیکه لازم باشد برای محافظت از مردم خود استفاده میکنیم.» مقامات دیگر امریکایی گفتند که طبق سیاست امریکا٬ کشور سوریه را متحد خود نمیدانند.

در ۲۵ اگست ۲۰۱۴ سرمقاله واشنگتن پست نوشت:« دولت اوباما باید برای جلوگیری از داعش سرباز پیاده بفرستد»۲ ٬ و در ادامه نوشت که کری وزیر امور خارجه امریکا٬ داعش را «شیطانی» نامید که باید نابود شود. چاک هیگل وزیر دفاع امریکا٬ داعش را ماهر و مجهز به تامین مالی خوب دانست. ژنرال مارتین دمسی رییس ستاد مشترک گفت که داعش را با حمله به مرزهای سوریه « باید شکست داد».

چیزی که شرح داده نمیشود حمایت امریکا از جنگجویان داعش و گروه های افراطی مشابه است. این سیاست امریکا در طول سه سال و نیم گذشته٬ جنگ نیابتیاوباما درسوریه بوده است.

این سیاست امریکا شامل وارد کردن قاتلان جوجه های مرگ از ده ها کشور است. این سیاست درباره تامین مالی٬ مسلح کردن٬ آموزش و هدایت تروریست ها است.این سیاست امریکا برای پیگیری تغییر رژیم از تروریست های وارادتی استفاده میکند. این سیاست بدون اجازه شورای امنیت یا مجوز کنگره انجام میشود. این سیاست بدون حمایت مردمی است. این در زمانی صورت میگیرد که اکثریت قریب به اتفاق امریکایی ها خواهان صلح٬ نه جنگ هستند.

مردم امریکا میخواهند به نیازهای عمومی پرداخته شود. آنها خواهان عدالت اجتماعی هستند که برای زمانی طولانی نادیده گرفته شده است. آنها خواهان چیزی هستند که برای زمانی طولانی تکذیب شده است. آنها چیزی میخواهند که نمیتوانند بگیرند.

اوباما آخرین نفر در خط طولانی رؤسای جمهور جنگ طلب است. جنگ ادامه دار سیاست رسمی امریکا است. بنابراین در صدد حمله پیشگیرانه است. اصول حکومت قانون یا ارزش های دمکراتیک مهم نیست. پیشبرد امپراتوری امریکا سیاست دیرینه مقامات امریکا است.از دست دادن میلیون ها نفرهزینه کوچکی است که باید پرداخته شود. بنابراین٬ بدبختی انسان غیرقابل بیان است. جنگ باصطلاح علیه ترور امریکا یک جنگ تروریستی است. این یک جنگ فراقانونی است. این جنگی است علیه جمعیت بیدفاع. مداخله مستقیم علیه سوریه محتمل است٬ وممکن است با جنگ علیه انسانیت دنبال شود.

 

منابع:

 

۱- اوباما اجازه نظارت هوایی بر داعش را در سوریه صادر کرد

http://www.nytimes.com/2014/08/26/world/middleeast/obama-syria-ISIS.html?_r=1

۲- «دولت اوباما باید برای جلوگیری از داعش سرباز پیاده بفرستد»

http://www.washingtonpost.com/opinions/the-obama-administration-must-put-boots-on-the-

ground-to-stop-the-islamic-state/2014/08/25/a9aae742-2c6f-11e4-9b98-848790384093_story.html

برگردان: ا. نویدی

 بامداد ـ دیدگاه ـ۱۴/۱ـ ۰۶۰۹